17 Οκτωβρίου 2012

ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΔΙΑΛΥΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ


μια μικρή αναδρομή...   
Η περσινή χρονιά ξεκίνησε με κινηματικές διαδικασίες των φοιτητών απέναντι στο νόμο ΔιαμαNTοπούλου, οι οποίες έφτασαν τις 300 και πλέον καταλήψεις. Η χρονιά πέρασε χωρίς καμία ουσιαστική πτυχή του νόμου να εφαρμοστεί, αφού είχε απέναντί του σύσσωμη την πανεπιστημιακή κοινότητα. Το καλοκαίρι αυτό, ψηφίστηκε ο νόμος Αρβανιτόπουλου, στην ουσία αποτελεί τον αναθεωρημένο νόμο ΔιαμαΝΤοπούλου, καθώς αλλάζει μερικές πτυχές του προηγούμενου, οι οποίες ήταν εκ των πραγμάτων ανεφάρμοστες.  Κατά τ’ άλλα οι πτυχές που σχετίζονται με τη διάλυση των πτυχίων, την εισαγωγή διδάκτρων, τις διαγραφές φοιτητών, την εξεύρεση χρημάτων από ιδιώτες, την υποχρηματοδότηση και πόσα άλλα μένουν ανέπαφες!

Συμβούλια Διοίκησης..
Αυτές τις επιμέρους διατάξεις έρχονται να εφαρμόσουν τα Συμβούλια Διοίκησης, τα οποία αποτελούν κόμβο για την πλήρη εφαρμογή του νόμου. Τα Σ.Δ θα αναλαμβάνουν όλες τις οικονομικές και διοικητικές αρμοδιότητες του Πανεπιστημίου. Κατά συνέπεια, κάθε εξουσία εφαρμογής τόσο μιας ασφυκτικής οικονομικής πολιτικής, όσο  και των πτυχών του νόμου αλλά ακόμα και τα ακαδημαϊκά ζητήματα υποχρεωτικά θα περνούν από τα Σ.Δ.


Τα Σ.Δ σύμφωνα με το νόμο θα απαρτίζονται από:
<8 πανεπιστημιακούς : Ισχνή μειοψηφία του πανεπιστημίου που δεν θα δεσμεύεται από καμία συλλογική απόφαση. Θα εκφράζουν μόνο την «προσωπική» τους άποψη και θα εκλέγουν τα υπόλοιπα μέλη και μάλιστα με έγκριση του Υπ. Παιδείας. Μη και τολμήσουν να πουν τίποτε διαφορετικό από τις κατευθύνσεις διάλυσης που υπαγορεύει το Υπουργείο…
<6 εξωπανεπιστημιακούς : Εκλέγονται από τους προαναφερθέντες 8. Δε θα είναι άλλοι από τους περιβόητους ΜΑΝΑGER/ στελέχη επιχειρήσεων που θα φροντίζουν, εκτός των συνεχώς  μειωμένων παροχών, να προασπίζονται και τα συμφέροντα ιδιωτών εντός του Πανεπιστημίου.
<1 φοιτητής (ή γλάστρα): Προφανώς, ακόμα και αριθμητικά, η γνώμη του δε θα έχει καμία βαρύτητα. Ο φοιτητής, επίσης θα εκφράζει τον εαυτό του και όχι τις θέσεις του Συλλόγου και πιθανότατα, αν δεν είναι ήδη διαπλεκόμενος, θα διαπλακεί με τα καθηγητικά συμφέροντα.

Επιπλέον κυρίαρχη αρμοδιότητα των Σ.Δ θα είναι η διενέργεια ερευνητικών προγραμμάτων σύμφωνα με τις ανάγκες της αγοράς και όχι με τις μορφωτικές ανάγκες των φοιτητών, ενώ σχολές ανθρωπιστικών επιστημών, όπως η δικιά μας, θα εξαφανιστούν σταδιακά από το χάρτη των υπολογίσιμων Ιδρυμάτων και δε θα χρηματοδοτούνται επαρκώς καθώς δεν θα έχουν να προσφέρουν οικονομικά ή ερευνητικά οφέλη στην αγορά και τους επιχειρηματικούς κύκλους της.

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ ΤΟΥΣ!
           
Οι εκλογές των Σ.Δ για το ΕΚΠΑ έχουν οριστεί για τις 22/10 στην οδό Ιπποκράτους 7 (στο διδασκαλείο Ξένων Γλωσσών της πανεπιστημιακής λέσχης), στις 9:00, γι' αυτό και πρέπει να δράσουμε άμεσα και αποτελεσματικά. Υπάρχει βέβαια μια διαφορά σε σχέση με τον περσινό κανονισμό: Αν οι εκλογές των Συμβουλίων Διοίκησης μπλοκαριστούν για δύο συνεχόμενες φορές ( στην περίπτωσή μας 22 και 24/10) τότε η τελική ψηφοφορία θα γίνει είτε ηλεκτρονικά είτε με επιστολική ψήφο! Πλήρης αδιαφορία για την κοινωνική νομιμοποίηση ή μη του νόμου!

Δεν θα κάνουμε βήμα πίσω, μαζικά και οργανωμένα να εμποδίσουν τις εκλογές για τα Σ.Δ.!


ΜΑΖΙΚΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ!
           
Κανείς δε νίκησε ποτέ μόνος του, γι΄ αυτό και προκειμένου ο αγώνας μας να είναι νικηφόρος πρέπει ως φοιτητές να συνδεθούμε με εκείνα τα κομμάτια του πανεπιστημίου που εναντιώνονται στο νόμο ( μέλη Δ.Ε.Π, 407, διοικητικό προσωπικό) και να δημιουργήσουμε μια μαζική και μαχητική πρωτοβουλία εμπόδισης της εφαρμογής του. Στη Σχολή μας ο Σύλλογος των καθηγητών έχει πάρει θέση κατά του νόμου και των αντιδραστικών Σ.Δ και το προηγούμενο διάστημα βρέθηκε σε απεργιακές κινητοποιήσεις.

Γίνεται προφανές ότι το ιστορικό βάρος της υπεράσπισης του δημόσιου, δωρεάν και δημοκρατικού χαρακτήρα που είχε το πανεπιστήμιο ως σήμερα πέφτει στις δικιές μας πλάτες. Ο αγώνας που κάνουμε είναι απ' τη μία για να αντιπαλέψουμε αυτήν τη μεταρρύθμιση που έρχεται να σαρώσει όλα τα δημοκρατικά κεκτημένα των προηγούμενων χρόνων και απ' την άλλη για να παλέψουμε και να οικοδομήσουμε το πανεπιστήμιο των αναγκών μας. Μέσα από συλλογικές και μαζικές διαδικασίες μπορούμε να υψώσουμε το ανάστημά μας απέναντι σε όσους καλούν το λαό και νευραλγικούς τομείς της κοινωνίας να πληρώσουν την κρίση τους! Δεν πρέπει να αφήσουμε την παιδεία να θυσιαστεί στο βωμό της κρίσης, αντίθετα πρέπει να εκπληρώσουμε το ηθικό και κοινωνικό χρέος που μας αντιστοιχεί αυτήν την περίοδο, για το δικό μας μέλλον αλλά και το μέλλον των επόμενων γενεών!