18 Νοεμβρίου 2015

JE SUIS PARIS? Μία ματιά στα γεγονότα…


«Σε μία Ευρώπη που αντιμετωπίζει το τεραστίων διαστάσεων προσφυγικό ζήτημα, σε μία Ευρώπη που την τελευταία πενταετία βρίσκεται αντιμέτωπη με μια πρωτοφανούς έντασης οικονομική κρίση και με τις συνέπειες μιας εξίσου πρωτοφανούς πολιτικής λιτότητας, σε μια τέτοια Ευρώπη έρχεται τώρα να προστεθεί η «τρομοκρατική υστερία», με πολύ δυσοίωνες συνέπειες για το πολιτικό μέλλον της ηπείρου…». Η παραπάνω θέση γάλλου δημοσιογράφου την τραγική νύχτα της 13/11 που 122 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από την τριπλή επίθεση στην γαλλική πρωτεύουσα, δεν θα μπορούσε να είναι πιο καίρια. Η αναβίωση της αντιτρομοκρατικής ρητορικής συμβαδίζει σχεδόν πάντα με την αναβίωση της αντί-ισλαμικής υστερίας, με την ξενοφοβία, τον ρατσισμό, τις συντηρητικές πολιτικές. Είναι ζητούμενο ο γαλλικός, αλλά και συνολικότερα όλοι οι λαοί της Ευρώπης, να αντιληφθούν τις πραγματικές αιτίες που οδηγούν σε τέτοια τραγικά φαινόμενα και να αποφύγουμε την αναδίπλωση σε αντιδραστικές σκέψεις και πολιτικές που μόνο νερό ρίχνουν στον μύλο της «τρομοκρατίας».

«Εν αρχήν ἦν ο πόλεμος….»
Το ISIS δεν έπεσε από τον ουρανό. Είναι το «αρνητικό αποτύπωμα» των επί 10ετίας επεμβάσεων των χωρών της Δύσης στην περιοχή της Μέσης ανατολής, η προσπάθεια δηλαδή της γεωπολιτικής κυριαρχίας της Αμερικής και της Ευρώπης πάνω στα κράτη και τους λαούς της περιοχής. Ξεκινώντας από το Αφγανιστάν, έπειτα το Ιράκ και με πιο πρόσφατο παράδειγμα τη Συρία, οι ιμπεριαλιστικές πολεμικές επεμβάσεις έχουν οδηγήσει σε πλήρη αποσταθεροποίηση την περιοχή, ανατρέποντας πολιτικά καθεστώτα και διαταράσσοντας τον κοινωνικό ιστό αυτών των περιοχών με τον πόλεμο, την πείνα, την εξαθλίωση. Η συσσωρευμένη αντίδραση στους Δυτικούς και η οργή για τον πόλεμο κόχλαζε στις μουσουλμανικές κοινωνίες.

«Η γέννηση του θηρίου…»
Αυτό όμως που κατάφερε να μετατρέψει αυτή την αντίδραση στην μεγαλύτερη στρατιωτική-εγκληματική ισλαμιστικη οργάνωση, ήταν και πάλι η παρεμβατικότητα της Δύσης. Συγκεκριμένα, η Αμερική, αλλά και η Γαλλία είχε αναμειχθεί, επιχείρησε να στρέψει μέρος αυτής της αντίδρασης εναντίον του καθεστώτος της Συρίας, εκμεταλλευόμενη τις αντιπαλότητα μεταξύ των δογμάτων του Ισλάμ (σιίτες-σουνίτες). Υπάρχουν τρανταχτές αποδείξεις αποστολής εξοπλισμού και παροχής πολεμικής εκπαίδευσης από την CIA, προς μέλη ακραίων ισλαμιστικών οργανώσεων. Αυτή η διαδικασία εν τέλει γέννησε και το ISIS. Μόνο που παράλληλα με την επίθεση στην Συρία, το ισλαμικό κράτος έβαλε στο στόχαστρό του και τις χώρες της Δύσης. Η παραπάνω θεώρηση προκύπτει από μια σειρά ανεξάρτητων και μη συνδεδεμένων μεταξύ τους πηγών (αρχηγοί κρατών, πολιτικοί, δημοσιογράφοι) και αποδεικνύει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο την υποκρισία της «πολιτισμένης Δύσης», όταν κηρύσσει τον πόλεμο στην τρομοκρατία.

Και τώρα τι θα γίνει;
Ώρες μετά την επίθεση, ο πρόεδρος της Γαλλίας, Φρανσουά Ολλάντ, διακήρυττε ότι θα επιζητήσει την κήρυξη κατάστασης εκτάκτου ανάγκης για διευρυμένο χρονικό διάστημα αλλά και την εφαρμογή στρατιωτικού νόμου σε «ορισμένες περιοχές της επικράτειας». Η αναστολή βασικών δημοκρατικών δικαιωμάτων, όπως του «συνέρχεσθαι», η λογοκρισία της πολιτικής έκφρασης, η παραβίαση προσωπικών δεδομένων (όπως e-mail) ήδη έχουν αρχίσει να εφαρμόζονται στην Γαλλική πρωτεύουσα από την επαύριον της επίθεσης. Παράλληλα υπάρχει σοβαρή πιθανότητα με το «ορισμένες περιοχές» να στοχοποιούνται τα γκέτο και οι συνοικίες μεταναστών που αφθονούν στο Παρίσι και γενικότερα στη Γαλλία και ο κίνδυνος στοχοποίησης του μουσουλμανικού στοιχείου. Και όλα αυτά ενώ η Γαλλική Αεροπορία στις 14/11 πραγματοποίησε 20 βομβαρδισμούς στο έδαφος της Συρίας…
Παράλληλα, υπάρχει και το φλέγον ζήτημα των προσφύγων που φαίνεται ότι θα οδηγηθεί σε έντονη κρίση λόγω του χτυπήματος. Ήδη η μια σειρά από Ευρωπαϊκές χώρες έχουν κλείσει τα σύνορά τους ακυρώνοντας κάθε προσφυγική εισροή προς αυτές, ενώ η Πολωνία ανακοίνωσε ότι αρνείται να δεχτεί πρόσφυγες. Μια ενδεχόμενη συνολική άρνηση αποδοχής των προσφυγικών ρευμάτων είναι πολύ πιθανή και θα οδηγήσει σε φοβερή μοίρα τους ανθρώπους που προσπαθούν να ξεφύγουν από τον πόλεμο αλλά και θα μετατρέψει τις χώρες υποδοχής, όπως η Ελλάδα, σε χώρες εγκλωβισμού.

Υπάρχει, λοιπόν συνολικότερος κίνδυνος μέσα από την ανάδυση της αντί-τρομοκρατικής ιδεολογίας, να οδηγηθούμε σε αντιδραστικές και συντηρητικές πολιτικές και στην εθνικιστική αναδίπλωση της Ευρώπης, γεγονός άλλωστε που, όπως επισημαίνει ο γάλλος δημοσιογράφος, υποβοηθάται από την σκληρή πολιτική λιτότητας που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και από την παραβίαση των δημοκρατικών δικαιωμάτων των ευρωπαϊκών κρατών και λαών (όπως είναι οι περιπτώσεις της Ελλάδας και της Πορτογαλίας).

Για εμάς, είναι απαραίτητο να αντιληφθούν οι λαοί της Ευρώπης, ότι ο πόλεμος, οι επεμβάσεις οδηγούν στην αποσταθεροποίηση και αυτή με τη σειρά της στην αντίδραση και την «τρομοκρατία». Γι’ αυτό πρέπει να αγωνιστούμε ώστε να σταματήσουν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που γεννούν την τρομοκρατία αλλά και το προσφυγικό πρόβλημα. Όπως επίσης, είναι χρέος όλων μας να μην επιτρέψουμε η χώρα μας, αλλά και συνολικά η Ευρώπη, να αναδιπλωθεί σε αντιδραστικές και αντιδημοκρατικές πολιτικές. Σε τελική ανάλυση, στο φαύλο κύκλο του πολέμου και της τρομοκρατίας, αυτοί που πάντα την «πληρώνουν» είναι ο απλός κόσμος, είτε πρόκειται για τον λαό της Συρίας που αναγκάζεται να εγκαταλείψει τα σπίτια του μπροστά στην απειλή του πολέμου, είτε για τον γαλλικό λαό που πληρώνει τις πολιτικές επιλογές και τις μεγαλομανείς φαντασιώσεις της κυβέρνησής του.

Για να ξαναγυρίσουμε λοιπόν στο αρχικό ερώτημα, je suis Paris?, εμείς απαντάμε όχι! Δεν είμαστε με το Παρίσι, είμαστε με τον γαλλικό λαό, είμαστε με όλους τους λαούς του κόσμου!

η συνέχεια εδώ...

10 Νοεμβρίου 2015

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ – ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ



Οι παρακάτω δυνάμεις, αναγνωρίζοντας και προβάλλοντας την αναγκαιότητα διεξαγωγής Γενικής Συνέλευσης και υπεράσπισης της ίδιας της λειτουργίας του συλλόγου μας, υπογράφουμε τη συγκεκριμένη ανακοίνωση – καταγγελία, προκειμένου να ενημερώσουμε όλους τους φοιτητές της σχολής για τις εξελίξεις στον σύλλογό μας μετά τη διεξαγωγή της τελευταίας Γενικής Συνέλευσης, η οποία κατέληξε χωρίς απαρτία, αλλά και για την πρωτοβουλία μας να καλέσουμε σε νέα Γενική Συνέλευση με συλλογή υπογραφών!

Εισαγωγικά θέλουμε να τονίσουμε την αναγκαιότητα να διεξαχθεί μετά από πολύ καιρό Γενική Συνέλευση, η οποία να έχει τελικά απαρτία, ώστε ο φοιτητικός μας σύλλογος να συζητήσει και να πάρει αγωνιστική απόφαση ενόψει της πανεργατικής απεργίας στις 12/11, αλλά και ενόψει του τριήμερου εορτασμού του Πολυτεχνείου. Η Γενική Συνέλευση είναι το ανώτερο αποφασιστικό όργανο του συλλόγου μας και γι’ αυτό θα πρέπει να συμμετέχουμε ενεργά όλοι οι φοιτητές σε αυτήν!

Όσον αφορά τα τεκταινόμενα της προηγούμενης εβδομάδας: την Τρίτη 3/11 είχε καλεστεί Γενική Συνέλευση του συλλόγου Φιλοσοφικής με απόφαση διοικητικού συμβουλίου. Η Γενική Συνέλευση όμως, δυστυχώς. δεν μπόρεσε να πάρει απόφαση καθώς ο αριθμός των παρευρισκόμενων φοιτητών (193) ήταν κάτω από το όριο της απαρτίας (212). Παρόλα αυτά, το ΜΑΣ -ακριβώς επειδή πλειοψήφησε η πρότασή του- ανακοίνωσε πως ο σύλλογός μας πήρε απόφαση με το αδύναμο, όσο και σαθρό επιχείρημα ότι «αφού πραγματοποιήθηκε συζήτηση και παρευρέθηκαν τόσοι φοιτητές, ο σύλλογος πρέπει να πάρει απόφαση». Σε αυτό το σημείο είναι σημαντικό να υπενθυμίσουμε ότι τα προηγούμενα χρόνια γενικές συνελεύσεις του συλλόγου μας με αντίστοιχη και μεγαλύτερη συμμετοχή (209 αντί για 212 άτομα) δεν είχαν πάρει απόφαση, με συμφωνία όλων των πολιτικών δυνάμεων που συμμετείχαν στη συνέλευση (και του ΜΑΣ). Όμως, στο πλαίσιο της προηγούμενης λογικής, το ΜΑΣ πήρε την πρωτοβουλία να κατεβάσει πανό με την υπογραφή του σ.φ. Φιλοσοφικής στην πορεία την Πέμπτη 5/5 και καταψήφισε την πρόταση για τη διεξαγωγή Γενικής Συνέλευσης την Τετάρτη 11/11 με την πρόφαση πως ο σύλλογος πήρε απόφαση (για συμμετοχή στην απεργία με το ΠΑΜΕ) στη Γενική Συνέλευση στις 3/3.

Το ΜΑΣ, με τη στάση του αυτή υπονομεύει τις συλλογικές κατακτήσεις του φοιτητικού κινήματος και συμβάλλει στον εκφυλισμό του συλλόγου και των οργάνων του. Ο αριθμός της απαρτίας στις Γενικές Συνελεύσεις δεν είναι «σχετικός» και δεν ορίζεται στο «περίπου», όπως -χωρίς ντροπή- έγραψαν οι εκπρόσωποι του ΜΑΣ στη συνεδρίαση του ΔΣ. Όπως και δεν είναι ένα ζήτημα τυπικό και γραφειοκρατικό, ούτε αφορά κάποια αριθμολαγνεία. Η απαρτία στις Γενικές Συνελεύσεις αφορά πρώτα και κύρια τη συγκρότηση και τη λειτουργία του συλλόγου και δεν είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης και παζαρέματος. Ο αριθμός της απαρτίας στις Γενικές Συνελεύσεις ορίζεται στο 1/10ο των ψηφισάντων στις φοιτητικές εκλογές. Όμως, μετά από ομόφωνη απόφαση του ΔΣ του συλλόγου μας (παρόλη τη μείωση των ψηφισάντων τα τελευταία χρόνια) ακριβώς για την αποφυγή του εκφυλισμού των συλλογικών μας διαδικασιών, ο αριθμός της απαρτίας έχει παραμείνει στους 212 φοιτητές, η οποία τηρείται σε όλες τις προηγούμενες γενικές συνελεύσεις, από όλες τις πολιτικές δυνάμεις. Σε ό,τι αφορά την πολιτική ουσία του ζητήματος, η στάση αυτή του ΜΑΣ, αποτελεί μια ξεκάθαρη αντιδημοκρατική προσπάθεια υπονόμευσης και εκφυλισμού του συλλόγου και αντικατάστασής του από τον εαυτό του. Είναι μια λογική αντιδημοκρατική και επικίνδυνη και πρέπει να καταγγελθεί από όλους τους φοιτητές της σχολής. Και πρέπει να είναι ξεκάθαρο σε όλους πως το ΜΑΣ ανέλαβε την πολιτική ευθύνη όχι μόνο να υποσκάψει τις συλλογικές δημοκρατικές μας κατακτήσεις, αλλά και να βάλει το λιθαράκι του ώστε ο σύλλογος μας να μη συζητήσει και να αποφασίσει για τη συμμετοχή του στην απεργία της Πέμπτης και στον τριήμερο εορτασμό του Πολυτεχνείου.

Κόντρα στην αδράνεια και τον εκφυλισμό, κόντρα στην υπονομευτική για τον φοιτητικό σύλλογο στάση του ΜΑΣ, οι παρακάτω πολιτικές δυνάμεις, υπερασπίζοντας τις συλλογικές μας διαδικασίες και τις συνδικαλιστικές κατακτήσεις του φοιτητικού κινήματος, δηλώνουμε καθαρά πως ο σύλλογός μας και δεν είναι τσιφλίκι ούτε του ΜΑΣ, ούτε και κανενός άλλου. Καταγγέλλουμε αυτές τις αντιδημοκρατικές ενέργειες και πρακτικές και καλούμε όλους τους φοιτητές να υπογράψουν και να συμμετέχουν στη Γενική Συνέλευση του συλλόγου μας την Τετάρτη 11 Νοέμβρη, στις 12.00, στην αίθουσα 313!

ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΣΑΦ-ΚΑΡΦΙ ΕΑΑΚ
ΑΡΕΝ
ΠΟΡΕΙΑ
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ

η συνέχεια εδώ...

5 Νοεμβρίου 2015

Για τα ζητήματα του τμήματος Ψυχολογίας

Τον τελευταίο καιρό μια σειρά ζητήματα έχουν ανοίξει για το τμήμα ψυχολογίας. Επειδή υπάρχει συζήτηση μεταξύ των φοιτητών για αυτά, αλλά δεν φαίνεται αυτή τη στιγμή να γίνεται κάτι, είπαμε να πούμε κι εμείς με την σειρά μας μερικές σκέψεις.

Αμισθί πρακτική
Στα πλαίσια της υποχρηματοδότησης της εκπαίδευσης και του «παγώματος» των ΕΣΠΑ, οι αμοιβή της πρακτικής μας εργασίας μένει «ακάλυπτη». Έτσι, φέτος οι φοιτητές του τμήματος που θα κάνουν την υποχρεωτική πρακτική που προβλέπεται από το πρόγραμμα σπουδών, θα την  κάνουν αμισθί.

                                Δίδακτρα και μετεκπαιδεύσεις
Συγκεκριμένα, τα μεταπτυχιακά του Τμήματος Ψυχολογίας στο ΕΚΠΑ απέκτησαν από πέρυσι δίδακτρα. Εξωφρενικά δίδακτρα για την ακρίβεια. 9750 ευρώ για το μεταπτυχιακό της Κλινικής Ψυχολογίας, 4800 και 3600 ευρώ για το μεταπτυχιακό της Σχολικής Ψυχολογίας ανάλογα με την επιλεγόμενη κατεύθυνση και 2000 ευρώ για το μεταπτυχιακό στη Γνωσιακή Επιστήμη.

Την ίδια στιγμή ανθεί και  το εμπόριο τον μετεκπαιδεύσεων. Πέραν από το μεταπτυχιακό ένας νέος ψυχολόγος είναι αναγκασμένος να τρέχει από σεμινάριο σε σεμινάριο και από εκπαίδευση σε εκπαίδευση. Κι όλα αυτά φυσικά τα πληρώνει από τη τσέπη του. Το ίδιο ΕΚΠΑ μάλιστα λανσάρει πρόγραμμα e-learning που παρέχει πληθώρα σεμιναρίων στην ψυχολογία επί πληρωμή και με αντιστοίχηση του καθενός σε πιστωτικές μονάδες. Αυτές οι κατευθύνσεις έρχονταινα διαλύσουν την ενιαιότητα των πτυχίων μας και να τα μετατρέψουν σε ένα απλό άθροισμα πιστωτικών μονάδων.

Είναι τυχαία όλα αυτά;
Μάλλον όχι. Την τελευταία μνημονιακή πενταετία η συνολική μείωση των προϋπολογισμών στα ΑΕΙ φτάνει το 80%, ενώ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εξήγγειλε νέα μείωση που κυμαίνεται στο 20% για τη φετινή χρονιά. Τα ιδρύματα δυσκολεύονται να καλύψουν βασικές λειτουργικές τους ανάγκες με αποτέλεσμα να καταφεύγουν στη λύση της “αυτοχρηματόδοτησης”, δηλαδή στην εμπορική αξιοποίηση-ξεπούλημα της περιουσίας τους αλλά και στην εύρεση πόρων μέσα από ιδιώτες που θα έρθουν να επενδύσουν σε έρευνα και προγράμματα σπουδών, αν και εφόσον αυτά είναι ανταγωνιστικά στην αγορά. Όταν μιλάμε για ανθρωπιστικές επιστήμες, βέβαια, η “προσέλκυση” ιδιωτών δεν είναι και τόσο εύκολη. Κοινώς, τα γνωστικά μας αντικείμενα δε πουλάνε.
 Έτσι, καλούμαστε οι ίδιο να βάλουμε βαθιά το χέρι μέσα στην τσέπη για να σπουδάσουμε. Η θέσπιση διδάκτρων στα μεταπτυχιακά προγράμματα αυτομάτως αποκλείει το συντριπτικό κομμάτι των πληττόμενων φοιτητών από τη δυνατότητα να συνεχίσει τις σπουδές του στο αντικείμενο, την ίδια στιγμή μάλιστα που, σύμφωνα με έρευνες 6 στους 10 συμφοιτητές μας εγκαταλείπει τις σπουδές του από το προπτυχιακό ακόμα επίπεδο λόγω οικονομικής δυσπραγίας.
 
Θεωρούμε πως για τα παραπάνω ζητήματα μπορούμε και πρέπει να πάρουμε συλλογικά θέση και να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας.

·         Κρατική χρηματοδότηση για την πρακτική άσκηση. Δίνουμε χρόνο από τις σπουδές μας και προσφέρουμε έργο στου φορείς. Δεν είμαστε εθελοντές.
·         Κατάργηση των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά.
·         Η παρακολούθηση των σεμιναρίων για την πτυχιακή εργασία και την πρακτική να ξαναγίνουν προαιρετικά.

Σε αυτή τη βάση θεωρούμε πως πρέπει να συγκληθεί συνέλευση τμήματος ψυχολογίας την Δευτέρα  9/11, στις 12:00, στην αίθουσα 314.


Ενωτική Πρωτοβουλία Σ.Α.Φ-Κ.ΑΡ.ΦΙ [εαακ]

η συνέχεια εδώ...

4 Νοεμβρίου 2015

(Κ)ΝΕ ΤΙ; ΤΟ ΜΑΓΑΖΑΚΙ ΝΑ ‘ΝΑΙ ΚΑΛΑ! ( ή αλλιώς ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ της 3/11)

(Κ)ΝΕ ΤΙ; ΤΟ ΜΑΓΑΖΑΚΙ ΝΑ ‘ΝΑΙ ΚΑΛΑ! ( ή αλλιώς ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ της  3/11)

Την Τρίτη 3/11, συγκλήθηκε Γενική Συνέλευση του Φοιτητικού Συλλόγου Φιλοσοφικής,  για να συζητήσουμε για το ζήτημα των προσφύγων, το τρίτο μνημόνιο, την επίθεση που συντελείται στην εκπαίδευση και την διαδικασία της εξωτερικής αξιολόγησης που προβλεπόταν να  διεξαχθεί στη σχολή, η οποία και εμποδίστηκε από μέλη του συλλόγου. Στην συνέλευση είχε συγκεντρωθεί ένας σημαντικός αριθμός φοιτητών και ξεκίνησε η διαδικασία συγκρότησης προεδρείου και των τοποθετήσεων, δεδομένου ότι υπήρχε σημαντική πιθανότητα να προσέλθουν και άλλοι συνάδελφοι και να μπορέσει ο σύλλογος να πάρει απόφαση.

Σε αυτό το σημείο έχει σημασία να δούμε πώς η διαδικασία της Γενικής Συνέλευσης αποκτά αποφασιστικό χαρακτήρα. Το ελάχιστο όριο της απαρτίας για να μπορεί η συνέλευση να έχει αποφασιστική ισχύ, είναι οι 212 ψήφοι. Πώς προκύπτει αυτό; Η απαρτία για να μπορεί να αποφασίζει η Γενική Συνέλευση προκύπτει από το 1/10 των ψηφισάντων στις φοιτητικές εκλογές. Όμως δεδομένης της ραγδαίας πτώσης της συμμετοχής στις εκλογές του συλλόγου, το σύνολο του διοικητικού συμβουλίου της σχολής μας (συμπεριλαμβανομένης της ΠΚΣ/ΚΝΕ/ΜΑΣ) αποφάσισε να διατηρήσει την απαρτία στο όριο των 212, ακριβώς διότι υπήρχε ομοφωνία στην άποψη ότι δεν είναι δυνατόν να μικρύνει κι άλλο το όριο για το αποφασιστικό σώμα της συνέλευσης.  Και με αυτό το σκεπτικό, όλες οι συνελεύσεις που διεξήχθησαν μετά τις φοιτητικές εκλογές του 2014 είχαν σαν απαρτία το 212.

Το σύνολο των ψηφισάντων μετά την καταμέτρηση στην Γ.Σ. στις 3/11 ήταν 193, με αποτέλεσμα η συνέλευση δυστυχώς να μην έχει απαρτία και κατ’ επέκταση αποφασιστικό χαρακτήρα. Ωστόσο η ΚΝΕ, επειδή το πλαίσιο της συγκέντρωνε το μεγαλύτερο αριθμό ψήφων, διακήρυξε ότι ο σύλλογος έχει πάρει απόφαση και αποχώρησε άμεσα, αποφεύγοντας έτσι τις φωνές που έλεγαν ότι είναι εξωφρενικό να διατείνεται ότι η συνέλευση αποφάσισε με συμμετοχή κάτω από την απαρτία. Εδώ θα μπορούσε να πει κάποιος “'τί 212, τί 211'” ή όπως λέει και η ΚΝΕ ”τί 212 τί 193, δεν έχει μεγάλη διαφορά”. Η απάντηση που δίνουμε σε αυτό το ερώτημα είναι ότι η απαρτία πρέπει να γίνεται σεβαστή από το σύνολο των φοιτητών και των πολιτικών δυνάμεων του συλλόγου, όχι για τυπολατρικούς ή γραφειοκρατικούς λόγους αλλά γιατί χωρίς αυτήν οδηγούμαστε σε μια ατέρμονη διαδικασία στην οποία η χρυσή τομή του “από πόσο και κάτω” είναι υπερβολή  να δεχτούμε το αποτέλεσμα, δεν μπορεί να βρεθεί και έτσι να δημιουργείται μια κατάσταση όπου ο σύλλογος θα έχει πλήρως εκφυλισμένες διαδικασίες, θα βαθαίνει η αποσυγκρότηση και η διάλυση του.

Η ΚΝΕ με αυτή της τη στάση υπονόμευσε τις ίδιες τις συλλογικές διαδικασίες του συλλόγου που υποτίθεται ότι  υπερασπίζεται, με μόνο στόχο να φανεί ότι ο σύλλογος ψήφισε το δικό της πλαίσιο. Βέβαια, δεν μας εκπλήσσει πρακτική αυτή, αφού η ΚΝΕ παρουσίασε πως αντίστοιχη απόφαση έχει πάρει και ο Σύλλογος Φοιτητών Μαθηματικού, όπου επίσης  δεν συμπληρώθηκε η απαρτία και ο «Σύλλογος Ιστορικού Αρχαιολογικού», σύλλογος-φάντασμα της ΚΝΕ Φιλοσοφικής που αναγνωρίζεται μόνο από την ίδια και διασπά την ενιαιότητα του Φοιτητικού Συλλόγου Φιλοσοφικής. Πάντως, πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί οι συνάδελφοι της ΚΝΕ σε προηγούμενες Γενικές Συνελεύσεις συμφωνούσαν με τον ορισμό της απαρτίας στο 212 και μόνο τώρα που θα «έπαιρναν» τη συνέλευση κι ενόψει της φιέστας τους στις 5 Νοέμβρη, αποφάσισαν να την καταπατήσουν. Τέτοιες εργαλειακές, μικροπολιτικές και «κατά πώς βολεύει» χρήσεις των συλλόγων, απολήγουν στον ευτελισμό των διαδικασιών και την απονομιμοποίησή τους στα μάτια των φοιτητών.

Ως Συνεργασία Ανεξάρτητων Φιλοσοφικής καταγγέλλουμε  πρακτικές υπονόμευσης των διαδικασιών του Φοιτητικού Συλλόγου από οποιονδήποτε θέλει να τις τσαλαπατήσει για να εξυπηρετήσει πάση θυσία το μαγαζάκι του. 


Δεδομένης της δυσκολίας που αντιμετωπίζει τελευταία ο σύλλογος να συνέλθει και να αποφασίσει, εμείς, σε πλήρη αντιδιαστολή με τέτοιες απαξιωτικές μεθόδους και αντιλαμβανόμενοι τη Γενική Συνέλευση ως το ανώτατο συλλογικό όργανο του Φοιτητικού Συλλόγου, έχουμε σαφή προτεραιότητα μας την υπεράσπιση της έγκυρης και δημοκρατικής λειτουργίας της ΓΣ, τη μαζικοποίηση των συλλογικών διαδικασιών και την κατοχύρωση του ουσιαστικού διαλόγου εντός τους

η συνέχεια εδώ...

3 Νοεμβρίου 2015

Σχετικά με την κατάσταση στο τμήμα Γαλλικής Φιλολογίας και το κάλεσμα πρωτοβουλίας

ΓΑΛΛΙΚΟ : ΤΜΗΜΑ ΥΠΟ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ (vol. 2)

Τα πράγματα στο Γαλλικό δεν πηγαίνουν καλά. Όπως είχαμε παρατηρήσει και στο vol. 1, το τμήμα μας αντιμετωπίζει μια σειρά από προβλήματα που δυσκολεύουν την φοιτητική μας καθημερινότητα, την επαγγελματική μας προοπτική, ενώ απειλούν και την ίδια την ύπαρξη του τμήματος!

Πιο συγκεκριμένα :
Ø  
    Ενώ στα περισσότερα τμήματα της σχολής οι φοιτητές παίρνουν ένα σύγγραμμα για κάθε κάθε μάθημα, στο δικό μας θεωρείται πολυτέλεια αν πάρουμε πάνω από ένα σύγγραμμα το εξάμηνο! Αυτό συμβαίνει διότι, εξαιτίας της υποχρηματοδότησης των ιδρυμάτων, οι παραγγελίες για συγγράμματα σε ξένους εκδοτικούς οίκους δεν εξυπηρετούνται. Παρ’  όλα αυτά, οι καθηγητές μας επιμένουν να ζητάνε ξένα συγγράμματα με αποτέλεσμα να αναγκαζόμαστε να αγοράζουμε την πλειοψηφία.
Ø    Ένα άλλο ζήτημα είναι η περίεργη αντίληψη που έχει επικρατήσει στο τμήμα μας, ότι δεν είμαστε φοιτητές αλλά μαθητές. Ότι η παρακολούθηση δεν είναι ελεύθερη αλλά υποχρεωτική με απουσίες, όπως στο σχολείο. Αυτή η πρακτική των καθηγητών είναι τελείως αυθαίρετη και αντίθετη στο πνεύμα της ακαδημαϊκής διάλεξης αλλά και στην λογική ότι ο φοιτητής ορίζει ο ίδιος το ρυθμό των σπουδών του.
Ø    Τρίτο, αλλά πιο σημαντικό, παρατηρούμε ότι στο πρόγραμμα σπουδών λείπουν μαθήματα επιλογής και έχουν αντικατασταθεί με μαθήματα διδακτικής ξένων γλωσσών. Έτσι με αντίστοιχες αλλαγές στα προγράμματα των άλλων ξενόγλωσσων τμημάτων, προετοιμάζεται ένα σχέδιο Αθηνά 2, το οποίο παράλληλα με την συγχώνευση των τμημάτων θα οδηγεί και στην απαξίωση του πτυχίου από πτυχίο ξένης φιλολογίας σε πτυχίο που θα εξασφαλίζει απλή γλωσσομάθεια.

Όπως στο σχέδιο Αθηνά το 2012 ενωθήκαμε  και παλέψαμε όλοι μαζί και εν τέλει τα καταφέραμε, έτσι και τώρα  για άλλη μια φορά πρέπει να δράσουμε συλλογικά, ώστε να διεκδικήσουμε σπουδές με δικαιώματα και αξιοπρεπή επαγγελματική προοπτική.

Γι’ αυτό το λόγο, καλούμε όλους τους φοιτητές του τμήματός μας σε μια πρωτοβουλία όπου θα συζητήσουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε αλλά και όσα ο καθένας θεωρεί σημαντικά για το τμήμα και θα αποφασίσουμε με ποιον τρόπο είναι καλύτερο να δράσουμε για την επίλυσή τους.
Την Πέμπτη 5 Νοεμβρίου στο αίθριο της Φιλοσοφικής στον 4ο στις 14.00




Rien ne peut créer l'avenir mieux qu'un rêve.

η συνέχεια εδώ...