31 Δεκεμβρίου 2012

Πρωτοχρονιά του 1946...Μέσα από τα μάτια του Θόρωρου Αγγελόπουλου



Η παραπάνω σκηνή περιλαμβάνεται στην ταινία Ο Θίασος (1975) του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Η ταινία ακολουθεί την πορεία ενός περιοδεύοντος θιάσου (μπουλούκι) στην Ελλάδα από το 1939 μέχρι το 1952. Παράλληλα με την ιστορία των μελών του μπουλουκιού η ταινία καταγράφει και την πολυτάραχη ιστορία εκείνης της περιόδου.

Η συγκεκριμένη σκηνή διαδραματίζεται την παραμονή της πρωτοχρονιάς του 1946 σε ένα κέντρο. Δύο παρέες κάθονται αντικριστά διασκεδάζοντας, γνωρίζοντας όμως και που ο καθένας ανήκει ιδεολογικά. Έτσι κάποια στιγμή αρχίζει μία διαμάχη οπού τα όπλα είναι τα τραγούδια και οι στίχοι. Η μουσική επιμέλεια ανήκει στον σπουδαίο Λουκιανό Κηλαηδόνη. Ακούγονται τραγούδια, όχι μόνο εδώ αλλά και σε ολόκληρη τη ταινία, από ρεμπέτικα και αντάρτικα μέχρι swing και εμβατήρια, άλλα διασκευασμένα και άλλα αυθεντικά εποχής. Από κινηματογραφικής αλλά και από μουσικολογικής απόψεως η σκηνή είναι για σεμινάρια σχετικής σχολής. Εδώ, ο τρόπος χρήσης της μουσικής θεωρείται σταθμός στον κινηματογράφο. Δεν είναι ένα απλό χαλί που συνοδεύει αλλά άλλος ένας πρωταγωνιστής που παίζει. Ειδικά όταν παίζεται ζωντανά κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων και μάλιστα από μουσικούς που τα έπαιζαν όταν πρωτοβγήκαν.

η συνέχεια εδώ...

Πρωτοχρονιάτικο


του Κώστα Βάρναλη

Σαράντα σβέρκοι βωδινο μ λαδωμένες μποκλες
σκεμπέδες, σταβροθόλωτοι κα βρώμιες ποδαροκλες
ξετσίπωτοι, καμάτηδες, τσιμπούρια κα κορέοι
ντυμένοι στ μαλάματα κ᾿ πίσημοι κι ραοι.

Σαράντα λύκοι μ προβι (γι᾿ ατος χτυπ καμπάνα)
καθένας γουρουνόπουλο, καθένας νταμιτζάνα!
Κι π ρεβάμενοι βαθι ξαπλώσανε στ τζάκι,
κι βάσταγες νιώσανε φαγορες στ μπατζάκι.

ξ᾿ κοσμάκης φώναζε: «Πεινμε τέτοιες μέρες»
γερόντοι κα γερόντισσες, παιδάκια κα μητέρες
κ᾿ ο τν πίγειων γαθν σφιχτο νοικοκυρέοι
νοξαν τ παράθυρα κα κράξαν: «Εστε θέοι».


η συνέχεια εδώ...

30 Δεκεμβρίου 2012

Χριστούγεννα στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος ως τις 6 Ιανουαρίου



Χριστούγεννα στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος από τις 22 Δεκεμβρίου 2012 έως τις 6 Ιανουαρίου 2013 με προβολή των ταινιών "Το κόκκινο μπαλόνι" και "Το άσπρο άλογο".


Η Ταινιοθήκη της Ελλάδος παρουσιάζει τα δύο κλασικά αριστουργήματα του Αλμπέρ Λαμορίς "Το κόκκινο μπαλόνι" (1956) και "Το άσπρο άλογο" (1953) σε διανομή της Filmtrade. Οι ταινίες θα προβάλλονται σε κοινό πρόγραμμα καθημερινά στις 11.00 από τις 22 Δεκεμβρίου έως τις 6 Ιανουαρίου εκτός από τις 24, 25 και 31 Δεκεμβρίου και την 1η Ιανουαρίου.

Λίγα λόγια για τις ταινίες

Το κόκκινο μπαλόνι (1956)

Ένα κόκκινο μπαλόνι ακολουθεί ένα αγοράκι στους δρόμους του Παρισιού δημιουργώντας ένα παράξενο ζευγάρι που μπλέκει σε διάφορες περιπέτειες. Μέσα από την απλή φαινομενικά αυτή ταινία δίνεται η ποίηση του κινηματογράφου, μια ελεγεία για τις μυστικές πηγές της ζωής, ένα απλό τραγούδι του δρόμου που κρύβει μέσα του μια βαθιά γοητεία. Το μπαλόνι γίνεται ένα σύμβολο του νοήματος της ζωής και των ανθρωπίνων δυνάμεων για ανανέωση που επιτρέπουν στον άνθρωπο μέσα από την αγάπη να ανανεώνεται και να ανακαλύπτει εκ νέου το νόημα της ζωής. Η ταινία αποτελεί σημείο αναφοράς για όλους τους κινηματογραφόφιλους και ιδανική ταινία μύησης των παιδιών νεαρότερης ηλικίας στη μαγεία του κινηματογράφου. Ένα μικρό αριστούργημα, μια αξέχαστη κινηματογραφική εμπειρία. Είναι μια αλληγορία για την δύναμη της αγάπης και της φιλίας. Χρυσός Φοίνικας στις Κάννες, Όσκαρ Σεναρίου, Βραβείο Louis Delluc.



Το άσπρο άλογο (1953)

Στη λιμνοθάλασσα της Καμάργκ, στη νότιο Γαλλία, ένα εντυπωσιακό άσπρο άλογο ηγείται μιας άγριας αγέλης που δεν αφήνει κανέναν άνθρωπο να την πλησιάσει. Το άσπρο άλογο, χωρίς να χάσει ίχνος από την υπερηφάνεια του, επιτρέπει μόνο στον μικρό ψαρά Φολκό να το δαμάσει και να ανέβει στη ράχη του. Έτσι ξεκινά μια υπέροχη φιλία ανάμεσα στο αγόρι και το όμορφο άγριο άλογο. Μαζί αναζητούν την ελευθερία που οι άλλοι άνθρωποι προσπαθούν να τους στερήσουν. Η ταινία απεικονίζει με υπέροχο τρόπο όλη την ομορφιά του άγριου τοπίου της περιοχής και τη ζωή των ανθρώπων και των ζώων με εξαιρετικό νατουραλισμό. Μεγάλο βραβείο της Επιτροπής στις Κάννες, Βραβείο Jean Vigo.Το 2007 Το κόκκινο μπαλόνι και Το άσπρο άλογο προβλήθηκαν στις Κάννες, στα πλαίσια του Δεκαπενθήμερου των Σκηνοθετών με ολοκαίνουριες ψηφιακά αποκατεστημένες κόπιες.



Ο Πασκάλ Λαμορίς, γιος του σκηνοθέτη και πρωταγωνιστής στο Κόκκινο μπαλόνι, είπε σχετικά: «Αποκατέστησα τις κόπιες στην αρχική τους υπέροχη εκδοχή ως φόρο τιμής στον πατέρα μου, ο οποίος ήταν ποιητής, φίλος, σύντροφος και στοργικός γονιός. Παρακολουθώντας τις παλιές εικόνες ένοιωσα πως ταξίδευα στο χρόνο. Μερικά πράγματα παραμένουν ακόμα και σήμερα ίδια, τα βασικά στη ζωή όπως τα αισθήματα, η αγάπη και ανάγκη για την ανεξαρτησία. Η επιστροφή στη χάρη που εκπέμπουν αυτές οι ταινίες είναι η πιο ξεκάθαρη εικόνα που έχω από τις χαρές των παιδικών μου χρόνων».

Ταινιοθήκη της Ελλάδος

Ιερά Οδός 48 κ Μ.Αλεξάνδρου 134-136, 210 3609695,210 3612046, Καθημερινά στις 11.00

Εκτός από τις 24, 25 και 31 Δεκεμβρίου και την 1η Ιανουαρίου.


η συνέχεια εδώ...

Απ' τη σημερινή (30/12/12) συγκέντρωση και πορεία ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας στην Αθήνα.



η συνέχεια εδώ...

Δεν σου λείπουν ώρες να ψωνίσεις,,,



2008: Η αγορά δεν κινήθηκε λόγω της εξέγερσης του Δεκέμβρη.

2009: Η αγορά δεν κινήθηκε λόγω του πνεύματος ανασφάλειας που προκαλεί στους καταναλωτές η κινδυνολογία για την πορεία της οικονομίας.

2010: Η αγορά δεν κινήθηκε λόγω απεργιακών κινητοποιήσεων που καθιστούν το κέντρο της Αθήνας αφιλόξενο για τους καταναλωτές

2011: Η αγορά δεν κινήθηκε λόγω του παρα-εμπορίου

2012: Η αγορά δεν κινήθηκε γιατί τα καταστήματα δεν ανοίγουν τις Κυριακές.

Το ενδεχόμενο να μην έχουμε λεφτά το εξετάζει κανείς;



η συνέχεια εδώ...

Ποια Πτυχία οδηγούν στο διορισμό στα σχολεία Α/βάθμιας και Β/βάθμιας εκπαίδευσης


η συνέχεια εδώ...

28 Δεκεμβρίου 2012

Τα ΜΑΤ ψάχνουν φοιτητικά στέκια στην ΑΣΟΕΕ

ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:
Πριν λίγο έγινε εισβολή των ΜΑΤ στην ΑΣΟΕΕ
με το πρόσχημα του "παρεμπορίου". Βρίσκονται ήδη μέσα με τον πρύτανη και ανοίγουν φοιτητικά στέκια.

Θα παρακαλούσαμε την καλή μας ελληνική αστυνομία όταν τελειώσει με τον έλεγχο και την καταγραφή όποιου πολιτικού υλικού βρίσκει, ακόμα και αποτυπωμάτων ή σκληρών δίσκων, να βάλει μελάνι στα φωτοτυπικά, πετρέλαιο στο λεβιτοστάσιο, να αφήσει από ένα βιβλίο σε κάθε έδρανο και να κάνει καμιά προσευχή για τους αυριανούς άνεργους. Γιατί όταν εξετάσει καλά τα "ευρήματά" της θα βρει οτι για όλα αυτά παλεύει το φοιτητικό κίνημα.

Και αν το κράτος και οι μηχανισμοί του έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια, μετά τα φοιτητικά στέκια στην ΑΣΟΕΕ, ας επισκευτούν τα σπίτια των Παπακωνσταντίνου και Βενιζέλου να ψάξουν για ευρήματα αναφορικά με τη λίστα Λαγκαρντ. Γιατί μάλλον μπερδέψαμε τους θύτες με τα θύματα.
http://www.left.gr/article.php?id=18964


https://twitter.com/search?q=%23asoee&src=typd

η συνέχεια εδώ...

Οι ομορφότερες στιγμές του 2012!



η συνέχεια εδώ...

27 Δεκεμβρίου 2012

Εκτροχιάστε τις ιδιωτικοποιήσεις.

Αντιγραφή από ανάρτηση στο youtube:
Ντοκιμαντέρ παραγωγής INFOWAR για την ιδιωτικοποίηση του σιδηροδρόμου. Απλά να προσθέσουμε ότι :
Τα στατιστικά της Ε.Ε. για τις ΔΕΚΟ και την περιουσία του δημοσίου δείχνουν έσοδα στον προϋπολογισμό ποσού 15,1 δις € για το 2011 ή 7 % του ΑΕΠ.
Οι ζημιές φυσικά και δεν ιδιωτικοποιούνται, αλλά καταγράφονται στο δημόσιο χρέος.
Ο ΟΣΕ είχε προμηθευτή την SIEMENS.
Τα χρέη του ΟΣΕ μπορούν να διαγραφούν ως παράνομα, σε περίπτωση που οφείλονται σε μίζες, κακοδιαχείριση ή σε άλλη εγκληματική πράξη.


η συνέχεια εδώ...

26 Δεκεμβρίου 2012

10 βόλτες στα μουσεία



Οι εκθέσεις της πόλης που αξίζει να δείτε την περίοδο των εορτών.

Ποιες διαδρομές να χαράξετε και ποιους χώρους τέχνης να επισκεφθείτε, ώστε να δείτε μερικές από τις καλύτερες εκθέσεις της πόλης μέσα στα Χριστούγεννα και τις αρχές του νέου έτους…


η συνέχεια εδώ...

25 Δεκεμβρίου 2012

To σιωπηλό μήνυμα των Ζαπατίστας την ημέρα του “τέλους του κόσμου”

Τ’ ακούσατε;Αυτός είναι ο ήχος του κόσμου σας που καταρρέει.Είναι ο ήχος της αναγέννησής μας. Εκείνη την ημέρα, ήταν νύχτα.Και νύχτα θα είναι όταν θα έρθει εκείνη η μέρα. Δημοκρατία!Ελευθερία!Δικαιοσύνη!

του Tim Russo (μετάφραση Filistina)



η συνέχεια εδώ...

Είδαμε και σας προτείνουμε: "Χταποδάκια και άλλα διηγήματα"

Στην αρχή ξεκινήσαμε να δούμε μια παράσταση νέων παιδιών τα οποία κάνουν τις πρώτες τους απόπειρες να μεταπηδήσουν από τον ερασιτεχνισμό στον επαγγελματισμό. Γνωρίζοντας κιόλας ότι τη συνολική επιμέλεια της παράστασης την είχαν τα ίδια, διασκευή, σκηνοθεσία, ερμηνεία. Με αυτή τη διάθεση λοιπόν διαμορφώθηκαν οι αρχικές μας προσδοκίες. Με ένα χαμόγελο ενθάρρυνσης και επιοικούς αντιμετώπισης απέναντι στον "φοβισμένο πρωτάρη".

Με το που μπήκαμε όμως στον υπόγειο χώρο του Bios η όλη εικόνα του θεάτρου προμήνυε κάτι το τουλάχιστον προσεγμένο. Λίγα λαμπιόνια, μια κρεμάστρα και τρεις καρέκλες διαμορφώνουν το σκηνικό. Όσο φτωχικό και αν έμοιαζε άλλο τόσο πλήρες ήταν. Και από την πρώτη κιόλας εντύπωση ο πήχης των προσδοκιών μας άρχισε να ανεβαίνει. Ώσπου οι νέοι αυτοί ηθοποιοί εμφανίστηκαν και μετά από τα πρώτα κιόλας λόγια δεν προσδοκούσαμε να δούμε απλώς μια αξιόλογη προσπάθεια κάποιων άσημων πρωτάρηδων, αλλά ανθρώπων οι οποίοι σε έκαναν να πιστεύεις ότι είναι χρόνια στο θεατρικό κουρμπέτι.


η συνέχεια εδώ...

24 Δεκεμβρίου 2012

Τάσος Λειβαδίτης, Παραμονή Χριστουγέννων


Παγωνιά
στον ουρανό ένα χρώμα βρώμικης φανέλλας
στεκόμαστε στη γραμμή
όρθιοι
κάποιος χνωτίζει τα νύχια του
κάποιος δαγκώνει τα δάχτυλά του
ένα παιδί με σπυριά δίπλα σου
δε μιλάει
κρυώνει
ένα χαρτάκι κολλημένο στο συρματόπλεγμα
κ' εκείνο κρυώνει
καθώς μας πλευρίζουν τα καμιόνια
μια μυρουδιά μπενζίνας
οι πόρτες που ξανακλείνουνε
ο λοχαγός έχει δυο μάτια από κατράμι
η φωνή του μες απ' τις μύτες του σηκωμένου γιακά
ένας - ένας
ακούει τ' όνομά του
και βγαίνει
αντίο, αντίο
το χώμα τρίζει κάτω απ' τις αρβύλες
κάποιος σηκώνει το χέρι του
τίποτ' άλλο
το παιδί με τα σπυριά προχωράει
στη θέση του μένουν δυο χνάρια από αρβύλες
που σε λίγο θα σβήσει η βροχή
ένα χέρι γλυστράει το ρολόι του στην παλάμη σου
δε θα μου χρειαστεί, λέει -- αντίο
το χαρτάκι κολλημένο στο συρματόπλεγμα
κρυώνει ακόμα.

Ξεκινάνε τα φορτηγά.

Είκοσι άνθρωποι κουβαριασμένοι μες σ' ένα αντίσκηνο
δε μπορείς να σαλέψεις ούτε τη γλώσσα σου
μα είναι πολλά τα χέρια να μοιράσεις την πίκρα σου
πολλές οι ανάσες να ξεχνάς τη βροχή.
Έχει αρκετή θέση
για να πεθάνεις.

Θα κουβαλήσουμε κι απόψε το σακκί της νύχτας
θα κολλήσουμε τ' αποτσίγαρο στη μύτη της αρβύλας μας
θ' ακουμπήσουμε την καρδιά μας σε μια διπλανή καρδιά
όπως το βράδυ ακουμπάνε οι κουβέρτες και τα όνειρά μας.

Ελάτε λοιπόν
όλοι μαζί
να φυσήξουμε αυτό το μικρό καρβουνάκι στη χόβολη της ελπίδας
τώρα που η λάμπα μας έσβησε
που νυστάζει η σκοπιά
και το στρατόπεδο φόρεσε την κουρελιασμένη χλαίνη
της ομίχλης.

Μας ήρθε μ' ένα χαμόγελο και μια τραμβαγέρικη πατατούκα.
Του κάναμε τόπο
άπλωσε μια λινάτσα, την έστρωσε καλά καλά
και μας κοίταξε.
Φυσούσε ένας αγέρας δυνατός απ' το Νοτιά
και το μούτρο του ήταν βλογιοκομένο σαν ψιχαλισμένος δρόμος.
Ύστερα βράδιασε και βγάζοντας τα χέρια από τις τσέπες
μας έδωσε κάτι φτηνές μέντες
πασαλειμένες χνούδια και καπνό.
Τον πήραν νύχτα ξαφνικά και τον σκοτώσαν στο προαύλιο
η πατατούκα του πεταμένη πάνω στο χώμα
μα δάγκωνε σφιχτά στα δόντια το χαμόγελό του
μη του το πάρουν.

Μη με λες λοιπόν σύντροφο
έχω ένα σταχτί ουρανό μέσα μου
κρύβω στην τσέπη μου ένα όνειρο κουρελιασμένο
σφίγγω στα χέρια τ' άγνωστο όνομά μου
σαν το παιδάκι που αγκαλιάζει ένα ξύλινο πόδι
ακουμπισμένο σε μια γωνιά.

Μη με λες λοιπόν σύντροφο.
Την ώρα που οι συντρόφοι μας πεθαίνουνε τραγουδώντας
την ώρα που εσύ ακονίζεις στο μίσος τη σκληρή σου παλάμη
εγώ σε προδίνω
καθώς μέσα στη νύχτα κρυώνω και φοβάμαι τη λησμονιά.

Το ξέρω, ένας σύντροφος πρέπει να ζήσει μιαν άλλη ζωή
και να πεθάνει απλά
όπως κανείς τραβάει την κουβέρτα ως τα μάτια του
κι αποκοιμιέται.

Μα όταν εγώ κι αυτούς εδώ τους στίχους τους γράφω
μήπως μιλήσουν για μένα - όχι, μη με λες σύντροφο.
Είμαι ένα τσαλακωμένο χαρτί που κόλλησε στην αρβύλα σου
καθώς
προχωράς.

Η ασετυλίνη που σφυρίζει στη γωνιά
ένα σπασμένο παράθυρο φιμωμένο με σκοτάδι.
Η σκεπή του μαγειρείου μπάζει νερά.
Βουίζει μες στις χαραμάδες ο άνεμος.
-- Θωμά, πάρε τσιγάρο
και μη σκαλίζεις τα δόντια σου, Θωμά.
Μάταια ψάχνεις για ένα τριματάκι
απ' το παλιό παιδικό χριστόψωμο.
Βουίζουνε τα φλόγιστρα του πετρελαίου. Ο Θωμάς
σφίγγει στα γόνατά του μια πατάτα
και καθαρίζει ήσυχα ήσυχα. Τ' άλλο του χέρι είναι κομένο.

Κοιτάμε με την άκρη του ματιού το σκοπό που μπαίνει
μ' ένα φύσημα παγωμένου αέρα. Το σαγώνι του
θα τρέμει πίσω απ' το χακί κασκόλ.

Σηκώνεις το γιακά της χλαίνης σου. Χιονίζει.
Μια πλάκα φωνογράφου στο Διοικητήριο. Πιο μακριά
η σιωπή. Καλή νύχτα, καλά Χριστούγεννα.
Συλλογιέσαι τ' άστρα πίσω απ' την καταχνιά
σκέφτεσαι πως αύριο μπορεί να σε σκοτώσουν.
Μα απόψε αυτή η φωνή είναι μια τσέπη μάλλινη
χώσε τα χέρια σου.
-- Καληνύχτα, Θωμά, καλά Χριστούγεννα.

Κ' η καρδιά σου φωτίζεται σαν χριστουγεννιάτικο τζάμι.

Μακρόνησος 1950

Από τη συλλογή Ο άνθρωπος με το ταμπούρλο (1956)

η συνέχεια εδώ...

23 Δεκεμβρίου 2012

1975: Η πρώτη επίθεση της «17Ν»



Στις 23 Δεκεμβρίου του 1975 δολοφονείται στο Ψυχικό ο επικεφαλής του κλιμακίου της CIA στην Αθήνα Ρίτσαρντ Γουέλς. Την ευθύνη αναλαμβάνει η πρωτοεμφανιζόμενη τότε «Επαναστατική Οργάνωση 17 Νοέμβρη». Ήταν η πρώτη επίθεση της οργάνωσης, η οποία συνέχισε τη δράση της για τα επόμενα 27 χρόνια, δολοφονώντας περισσότερα από 20 άτομα. Ο ακόλουθος της αμερικανικής πρεσβείας, Pίτσαρντ Σκίφινγκτον Γουέλς, ήταν εκείνο το βράδυ καλεσμένος μαζί με τη σύζυγό του στη δεξίωση που παρέθετε ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα. Λίγο πριν από τις 22:00 φεύγουν από τη δεξίωση και, καθώς το αμάξι τους σταματάει έξω από την οικία τους στο Π. Ψυχικό, κάνει την εμφάνισή του ένα άλλο αυτοκίνητο από το οποίο κατεβαίνουν τρία άτομα. Απομακρύνουν τον οδηγό και τη γυναίκα και δολοφονούν τον 45χρονο διπλωμάτη με τρεις πυροβολισμούς.

Στο σημείο της επίθεσης αφήνουν προκήρυξη με την οποία αναλαμβάνει την ευθύνη η «17 Νοέμβρη». Η ίδια προκήρυξη αποστέλλεται τρεις ημέρες αργότερα και στις εφημερίδες. Ωστόσο, ο τότε εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Δημήτρης Τσεβάς απαγορεύει στις ελληνικές εφημερίδες τη δημοσίευση πληροφοριών και φωτογραφιών για την υπόθεση, προκειμένου να διευκολυνθεί η διενεργούμενη ανακριτική έρευνα («Καθημερινή», 28.12.1975).

Η προκήρυξη που εστάλη σε όλες τις εφημερίδες στις 24.12.1975 –και δε δημοσιεύτηκε ποτέ- ανέφερε μεταξύ άλλων, σύμφωνα με το «Βήμα»: «Σε πρόσφατο λόγο του ο Φορντ δήλωσε τελείως κυνικά ότι οι Αμερικανοί δεν θα διστάζουν να επεμβαίνουν ανοιχτά στο εσωτερικό των άλλων όταν το απαιτούν τα συμφέροντά τους. Παρόμοιες δηλώσεις είχε κάνει στο παρελθόν και ο Κίσινγκερ. (...) Αλλά αρκετά. Φτάνει πια. Πρέπει να καταλάβουν οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές και οι ντόπιοι πράκτορές τους ότι ο ελληνικός λαός δεν είναι αγέλη από πρόβατα. (...) Η κυβέρνηση κοροϊδεύει. Η Βουλή φλυαρεί χωρίς κανένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Τα περισσότερα κόμματα, συμμετέχοντας στον γενικό εμπαιγμό, συναγωνίζονται σε πλατωνικές δηλώσεις χωρίς πραγματικό αντίκρισμα. Και η Δικαιοσύνη κάνει τον άθλο, στη δίκη της 21ης Απρίλη, να μην αναφέρει το όνομα του δεύτερου ενόχου, της CIA και του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. (...) Έτσι αποφασίζουμε να εκτελέσουμε υποδειγματικά τον αρχιπράκτορα της CIA, αρχηγό του κλιμακίου της στην Ελλάδα Ρίτσαρντ Γουέλς. (...) Ο Ρίτσαρντ Γουέλς ως αρχηγός είναι συνυπεύθυνος για όλα τα εγκλήματα που έκανε η CIA σε βάρος του λαού μας».


η συνέχεια εδώ...

Κειμενο των συλληφθέντων της Villa Amalias μέσα από τη ΓΑΔΑ




Η Κατάληψη Villa Amalias εδώ και 23 χρόνια αποτελεί έναν ανοιχτό πολιτικό πολιτιστικό και κοινωνικό χώρο, καθώς και στεγαστική κολεκτίβα. Όλα αυτά τα χρόνια σε αυτή δραστηριοποιούνται πολλές ομάδες όπως: θεατρική ομάδα, συναυλιακή ομάδα, studio, ομάδα βιτρώ, παιδικό στέκι, ομάδα χορού, γυμναστικής, ξένων γλωσσών, Η/Υ, τυπογραφική κολλεκτίβα, ομάδα προβολών, δανειστική βιβλιοθήκη, ανταλακτήριο δισκων και cd και επίσης έχουν φιλοξενηθεί πολιτικές και πολίτιστικές εκδηλώσεις άλλων ομάδων. Επιπλέον, η Κατάληψη Villa Amalias, πέραν των εσωτερικών δραστηριοτήτων έχει συμβάλει στην επίλυση προβλημάτων της γειτονιάς, συμμετεχοντας τόσο στη συνέλευση κατοίκων πλατείας Βικτωρίας, όσο και πραγματοποιωντας ανοιχτές και εξωστρεφείς δράσεις στην περιοχή, όπως μικροφωνικές παρεμβάσεις,χαριστικά παζάρια, συλλογικές κουζίνες και παιδικές εκδηλώσεις στην πλατεία.

Όλα αυτα τα 23 χρόνια, η Καταληψη Villa Amalias, μέσα από την πολύμορφη σύνθεση των υποκειμένων και των ομάδων που την απαρτίζουν έχει διαμορφώσει πολιτικά χαρακτηριστικά εξίσου πολύπλευρα, που πηγάζουν απο το ευρύτερο κίνημα των καταλήψεων, απο τον Αναρχικό και Αντιεξουσιαστικό χώρο και απο το κίνημα του ταξικού και εργατικού ανταγωνισμού. Χαρακτηριστικα τα οποία εχουν αποκτήσει υλική υποσταση μέσα απο τη συνδιοργάνωση και συμμετοχή σε πορείες, παρέμβασεις και κινητοποιησεις, που αφορούν σε εργατικούς, αντιφασιστικους-αντιρατσιστικούς αγωνες, αλληλεγγύη σε διοκώμενες καταλήψεις, στους μεταναστες΄και  σε διοκωμενους συντρόφους, σε φοιτητικούς και μαθητικους αγώνες καθως και για την επανοικιοποιηση ανοιχτών δημοσιων χώρων.

Το κτίριο της Κατάληψης ήταν εγκαταλελλειμενο απο το 1973 και σε άθλια κατάσταση. Απο το ’90 που καταλήφθηκε, ζει και συντηρειται απο την οικονομική συνεισφορά και την προσωπική εργασία τόσο των ίδιων των καταληψιών όσο και όλων των αλληλέγγυων συντρόφων.


η συνέχεια εδώ...

19 Δεκεμβρίου 2012

Πρόβα «απαρτχάιντ» ετοιμάζει η κυβέρνηση στα δημόσια μαιευτήρια

αναδημοσίευση από το φύλο συκής


των Μαρία Λούκα και Σίσσυ Βωβού


Εν κρυπτώ και με διαδικασίες εξπρές η μνημονιακή κυβέρνηση κλιμακώνει τις ρατσιστικές πολιτικές στη δημόσια υγεία. Πρόσφατα δεχτήκαμε καταγγελία ότι σε μεγάλο δημόσιο μαιευτήριο, ζητούν από μετανάστριες διπλάσια ποσά απ’ αυτά που υποχρεούνται να καταβάλλουν ελληνίδες ανασφάλιστες γυναίκες.  Μετά από σχετική διερεύνηση του ζητήματος διαπιστώσαμε ότι με απόφαση που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσης, ΦΕΚ Β 3096 23-11-2012, τίθεται σε ισχύ Κοινή Υπουργική Απόφαση που τροποποιεί τους όρους για τα Κλειστά Ενοποιημένα Νοσήλια και το Ημερήσιο Νοσήλιο στο ΕΣΥ και συγκεκριμένα διπλασιάζει το κόστος παροχής ιατροφαρμακευτικής υποστήριξης για μετανάστες χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα ή ασφαλιστική κάλυψη.


η συνέχεια εδώ...

Δημήτρης Μπερτσιμάς: Καταλήψεις και βία δεν έχουν θέση στα πανεπιστήμια



Κουλτούρα και ποιότητα ευαγγελίζεται για τα πανεπιστήμια ο πρόεδρος του συμβουλίου ιδρύματος του ΕΚΠΑ.... Κουλτούρα και ποιότητα με λιγοστά συγγράμματα, υποχρηματοδότηση, κατάργηση της φοιτητικής μέριμνας, διάλυση των πτυχίων, τμήματα χωρίς σαφή αντικείμενα... Είναι εμφανές ότι σ΄αυτό το άκρως κουλτουριάρικο και ποιοτικό πανεπιστήμιο ολόενα και λιγότεροι φοιτητές θα έχουν θέση ιδίως αυτοί που θα πάψουν να αγωνίζονται για ένα  δημόσιο, δωρεάν και δημοκρατικό πανεπιστήμιο.
ΝΑ ΤΟΥΣ ΧΑΛΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΣΟΥΠΑ!


Κουλτούρα ποιότητας και προόδου και αποφοίτους με θέσεις εργασίας οραματίζεται ο καθηγητής του MIT και νέος πρόεδρος του Πανεπιστημίου Αθηνών

Θεωρεί υποχρέωση να δώσει κατεύθυνση και ελπίδα στους νέους ο νεοεκλεγείς πρόεδρος του Συμβουλίου Διοίκησης του αρχαιότερου πανεπιστημίου της χώρας

Στα ακαδημαϊκά «τετράδια» είναι γραμμένες πολλές ιστορίες. Ιστορίες που ξεκίνησαν στην Ελλάδα, αλλά μετά οι πρωταγωνιστές τους έφυγαν μακριά από αυτήν. Αν και οδηγούσαν τελικά στη δόξα, το όνομά τους ακουγόταν πια μόνο όταν κάποιος υπουργός ξόρκιζε τις αιτίες της επιστημονικής «αιμορραγίας» της χώρας μας. Πολλοί έφευγαν μεν στο παρελθόν, όμως σε αυτή την πιο δύσκολη ώρα για την Ελλάδα και τα πανεπιστήμιά της κάποιοι επιστρέφουν. Σίγουρα δεν το κάνουν για τα λεφτά και, εξίσου απίθανο, για τη δόξα – τουλάχιστον όχι τη διεθνούς εμβέλειας. Μια άλλης μορφής δόξα τούς περιμένει: από τους ανθρώπους του πνεύματος περιμένει κάθε χώρα να ξανασταθεί στα πόδια της σε στιγμές κρίσης και ανασφάλειας. Ενας από αυτούς, ο κ. Δημήτρης Μπερτσιμάς, καθηγητής στο περίφημο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT) και πρόσφατα εκλεγείς πρόεδρος του νέου Συμβουλίου Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών, μιλώντας στο «Βήμα» επισημαίνει ότι «όλοι μας έχουμε την υποχρέωση να δώσουμε κατεύθυνση και ελπίδα στους νέους ανθρώπους»



η συνέχεια εδώ...

16 Δεκεμβρίου 2012

Εκλογές την Δευτέρα 17/12 στην Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων, των Χρήστου Κάτσικα - Γιάννη Σπυράλατου

Χρήστος Κάτσικας - Γιάννης Σπυράλατος
Υποψήφιοι για το Δ.Σ της ΠΕΦ
 
Οι εκλογές για την ανάδειξη των νέων Συμβουλίων (Διοικητικού και Εποπτικού) της Π.Ε.Φ., για τη διετία 2012-2014, θα διεξαχθούν στις 17 Δεκεμβρίου 2012, ημέρα Δευτέρα. Η ψηφοφορία στην Αθήνα θα γίνει, με προσωπική προσέλευση των μελών, στα γραφεία της Π.Ε.Φ. (Πολυτεχνείου 6), από 8 π.μ. μέχρι 8 μ.μ.
 
Δείτε εδώ το ψηφοδέλτιο της ΠΕΦ: http://www.p-e-f.gr/docs/26.pdf
 
Ως υποψήφιοι για το νέο Δ.Σ. της ΠΕΦ  καλούμε τους συναδέλφους/ισσες φιλολόγους να πάρουν μέρος της εκλογές, να ισχυροποιήσουν το επιστημονικό σωματείο έτσι ώστε με μια νέα σύνθεση να μπορέσει, σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, να αντιμετωπίσει τη μεγάλη επίθεση που δέχεται η δημόσια εκπαίδευση, οι εκπαιδευτικοί και οι φιλόλογοι ως βασικό τμήμα της εκπαιδευτικής κοινότητας.
 

η συνέχεια εδώ...

14 Δεκεμβρίου 2012

Η εθνική μας αρχαιολατρία Η σύνδεση του αρχαιοελληνικού πολιτισμού με τη σύγχρονη Ελλάδα και η πολιτική εκμετάλλευσή της. Από τον Οθωνα ως τους Ολυμπιακούς του 2004

Ο βασιλέας υπάκουσε στην προτροπή του αρχαιολόγου και έσκυψε και σήκωσε τη μαρμάρινη κεφαλή της κόρης, την οποία μάλιστα καθάρισε από τα χώματα «ιδίαις χερσίν» (!), όπως σημειώνει ο αρχαιολόγος. Ηταν 1886 και ο βασιλέας ήταν ο Γεώργιος Α', αρχαιολόγος ο Π. Καββαδίας, τότε διευθυντής αρχαιοτήτων, και ο τόπος η Ακρόπολη. Ο Καββαδίας, θέλοντας να προσδώσει αίγλη στην ανασκαφή του και να ενδυναμώσει παράλληλα το εθνικό φρόνημα των Αθηναίων, οργάνωσε μια λαμπρή τελετή όπου οι αρχαιότητες είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο και εθνικό στόχο. Η ιστορία είναι γνωστή και έχει παλαιότερα δημοσιευθεί.
 
Στο βιβλίο του ο Γιάννης Χαμηλάκης περιγράφει και αυτός μια άλλη βασιλική επίσκεψη που έγινε στον Ιερό Βράχο αρκετές δεκαετίες νωρίτερα. Ηταν το 1834 και ο τότε επικεφαλής της ανασκαφής, βαυαρός αρχιτέκτονας φον Κλέντσε, κάλεσε τον Οθωνα στην Ακρόπολη και του ζήτησε να θεμελιώσει τον πρώτο σπόνδυλο ενός κίονα που θα αναστηλωνόταν. Η τελετή βέβαια είχε συμβολικό χαρακτήρα, τα οθωμανικά και άλλα κτίσματα εξακολουθούσαν να στέκονται πάνω στον Ιερό Βράχο και ο φον Κλέντσε προσφωνώντας τον βασιλέα είπε: «Ολα τα λείψανα της βαρβαρότητας θα εξαλειφθούν, όχι μόνον από εδώ, αλλά και από ολόκληρη την Ελλάδα, ενώ τα λείψανα του λαμπρού παρελθόντος θα περιβληθούν με νέα λάμψη ως η σταθερή εκείνη βάση επί της οποίας θα στηριχθεί το παρόν και το μέλλον». Εδώ «τα λείψανα του λαμπρού παρελθόντος» γίνονται βάση του μέλλοντος του έθνους, έχουμε δηλαδή μια εθνική επιδίωξη που επικυρώνεται με βασιλική επίσκεψη.
 

η συνέχεια εδώ...

13 Δεκεμβρίου 2012

Συναλλαγές ΔΑΠ - ΠΑΣΠ με καθηγητές στο Πανεπιστήμιο Κρήτης

ΠΑΣΠ και ΔΑΠ έμπαιναν στα μεταπτυχιακά
Συνεχίζεται η πολύκροτη δίκη στο Ρέθυμνο. Αποκαλυπτικές καταθέσεις δικαιώνουν τον Στ. Αλεξανδρόπουλο
 
Με μαρτυρίες – φωτιά για το κλίμα συναλλαγής μεταξύ φοιτητών και καθηγητών στο πανεπιστήμιο Κρήτης συνεχίστηκε στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ρεθύμνου η δίκη του πρώην πρύτανη του Πανεπιστημίου Κρήτης Γιάννη Παλήκαρη και ακόμα τριών καθηγητών για την υπόθεση Αλεξανδρόπουλου. 
 
Ο αείμνηστος καθηγητής είχε καταγγείλει παρατυπίες στην επιλογή φοιτητών για μεταπτυχιακό πρόγραμμα της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών το 2005 και για το λόγο αυτό είχε παραπεμφθεί στο Πειθαρχικό του Πανεπιστημίου. Λίγες ώρες μετά την παραπομπή του πέθανε από ανακοπή στο γραφείο του στην Πανεπιστημιούπολη Ρεθύμνου.

η συνέχεια εδώ...

Ελλάδα 2012: Ντοκιμαντέρ μαθητή για την οικονομική κρίση



η συνέχεια εδώ...

12 Δεκεμβρίου 2012

κείμενο της Ενωτικής Πρωτοβουλίας ΣΑΦ - ΚΑΡΦΙ για την επιχειρούμενη διάσπαση του συλλόγου Ιστορικού Αρχαιολογικού από την ΚΝΕ



ΦΤΙΑΞΕ ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ! ΜΠΟΡΕΙΣ!


Εδώ και κάποιες μέρες, η ΚΝΕ/ΜΑΣ/ΠΚΣ θριαμβολογεί για την επικείμενη δημιουργία άλλου φοιτητικού συλλόγου στο ιστορικό- αρχαιολογικό, σαν βήμα προς τα εμπρός για την προώθηση της αγωνιστικής αντίληψης μέσα στο τμήμα και την σοβαρή και στιβαρή συγκρότηση των οργάνων του (τμηματική Γενική Συνέλευση και τμηματικό Δ.Σ.).

Μας λένε: «Τώρα είναι πιο ώριμο από ποτέ να συγκροτήσουμε ξεχωριστό Φοιτητικό Σύλλογο Ιστορικού – Αρχαιολογικού. Τον δικό μας Σύλλογο, με τη Γενική του Συνέλευση, το Διοικητικό του Συμβούλιο, όπου όλοι μας, κάθε σπουδαστής, θα μπορεί να απευθύνεται, να συμμετέχει ενεργά, να λέει τη γνώμη του, να παίρνονται πρωτοβουλίες για κάθε τι που μας απασχολεί, να λειτουργεί ζωντανά        

Ποια όμως η ανάγκη δημιουργίας νέου – ξεχωριστού συλλόγου, όταν υπάρχει ήδη Φοιτητικός Σύλλογος στο Ιστορικό Αρχαιολογικό;!  Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή:
·         Κάθε τμήμα στη Φιλοσοφική, έχει θεσμικά τις δικές του αυτοτελείς διαδικασίες. Προβλέπονται οι τμηματικές συνελεύσεις καθώς και τα τμηματικά Διοικητικά Συμβουλία. Επομένως, υπάρχουν εκείνα τα όργανα, στα οποία μπορούμε να οργανωνόμαστε, να συζητάμε τα προβλήματα μας και να αναζητάμε λύσεις. Όπου μπορούμε να  συζητάμε και να αποφασίζουμε για κάθε ζήτημα που μας απασχολεί : από το κόψιμο ενός συγγράμματος στο 1ο έτος μέχρι την πολιτική της κυβέρνησης και τις μειώσεις στους μισθούς. Τα όργανα τα οποία η ΚΝΕ θέλει να ... ξαναφτιάξει.
·         Κάθε φοιτητής της Φιλοσοφικής έχει το μεγάλο πλεονέκτημα να ανήκει παράλληλα και στον ευρύτερο σύλλογο, αυτό της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών «Κώστας Βάρναλης».  Ένας σύλλογος, ο οποίος δε λειτουργεί αντιπαραθετικά με τους τμηματικούς. Αντιθέτως, λόγω του εύρους του κόσμου που εκπροσωπεί, έχει τέτοια δυναμική και νομιμοποίηση όπου μπορεί να λειτουργήσει ως ένα πολύ ισχυρό όπλο στα χέρια του κάθε φοιτητή.
 

Μας λένε: «Ως πότε θα ανεχόμαστε ένα Σύλλογο – φάντασμα χωρίς ουσιαστικά καταστατικό, όπως είναι ο σημερινός που εκπροσωπεί τους πάνω από 11.000 σπουδαστές όλης της φιλοσοφικής;»

Μπορεί ο φοιτητικός σύλλογος Φιλοσοφικής να μη συνεδριάζει όσο συχνά και με την ποιότητα που θα έπρεπε, είναι όμως τουλάχιστον ανιστόρητο, προσβλητικό και χυδαίο να χαρακτηρίζεις ένα σύλλογο ως «φάντασμα», ο οποίος ήταν μονίμως παρών στους μεγάλους σταθμούς του φοιτητικού κινήματος τις τελευταίες δεκαετίες. Από τις κινητοποιήσεις ενάντια στο νόμο Αρσένη και στον ΑΣΕΠ, μέχρι τα αντιπολεμικά κινήματα του 2002, τα μεγαλειώδη κινήματα ενάντια στο νόμο Πλαίσιο Γιαννάκου του 06-07, το θρυλικό Δεκέμβρη του 08, τις καταλήψεις του περσινού Σεπτέμβρη ενάντια στο νόμο – πλαίσιο Διαμαντοπούλου.

Επίσης, ας μας εξηγήσουν οι συνάδελφοι από την ΚΝΕ το γιατί είναι κακό να υπάρχει ένας σύλλογος ο οποίος να εκπροσωπεί πάνω από 10.000 σπουδαστές. Από τη στιγμή που τα ζητήματα που τους αφορούν είναι τόσο παρεμφερή είναι τουλάχιστον διασπαστικό το να τα συζητούν ξεχωριστά. Γιατί οι φοιτητές του Ιστορικού Αρχαιολογικού να είναι κάτι το διακριτό σε σχέση με τους υπόλοιπους της φιλοσοφικής;
Ας θυμηθούμε γιατί υπάρχει ο σύλλογος φοιτητών Φιλοσοφικής «Κώστας Βάρναλης» και είναι ενιαίος:
·         Οι σχολές της Φιλοσοφικής είναι ομοειδής. Ανθρωπιστικού περιεχομένου, με γενικό αντικείμενο τη μελέτη της Γλώσσας, της Ιστορίας και της Παιδαγωγικής.
·         Ο επαγγελματικός προσανατολισμός των αποφοίτων είναι παρεμφερής. Βασική διέξοδος όλων των τμημάτων είναι η εκπαίδευση.
·         Χωροταξικά επιτρέπεται η συνεύρεση και η συνεννόηση, αφού όλοι βρισκόμαστε σε ένα και μόνο κτήριο.
Η πρόταση της ΚΝΕ/ΠΣΚ/ΜΑΣ επί της ουσίας, αυτό στο οποίο οδηγεί είναι στο να διαλυθεί ο ενιαίος αυτός σύλλογος. Ας αναρωτηθούμε ποιοι θα ωφεληθούν. Σίγουρα αυτοί δεν είναι οι φοιτητές.
 

Μας λένε: «Ως πότε θα ανεχόμαστε τη σημερινή τραγική κατάσταση που έχουν φέρει το σύλλογο οι παρατάξεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που πλειοψηφούν εδώ και χρόνια, με διαδικασίες παρωδία, μπουζούκια και ρουσφέτια, στηρίζοντας και υλοποιώντας τα τερατουργήματα των κυβερνήσεών τους;»

Να ενημερώσουμε τους συναδέλφους από την ΚΝΕ ότι ο σύλλογος είναι όλων των φοιτητών του τμήματος και δεν είναι «της ΚΝΕ», «της ΔΑΠ», της «ΠΑΣΠ» ή οποιουδήποτε πολιτικού χώρου. Στον σύλλογο συμμετέχουν όλοι ανεξαρτήτως οι φοιτητές του τμήματος από τη στιγμή που γράφονται στη σχολή.
Επομένως, στις σωστά αναφερόμενες παρωδίες των καθεστωτικών παρατάξεων υπάρχουν δύο δρόμοι.
·         Ο εύκολος δρόμος, του να κάνεις σα να μην υπάρχουν. Να φτιάξεις κάτι δικό σου, ξεκάθαρο, κρυστάλλινο, κατακόκκινο, να τα λες μόνο με όσους συμφωνούν μαζί σου και να αφήνεις να συνεχίζεται αυτή η παθογένεια, αρκεί εσύ να τα έχεις βρει με τον εαυτό σου. Σας θυμίζει κάτι; Μήπως είναι αυτό που προτείνει η ΚΝΕ για το σύλλογο του Ιστορικού Αρχαιολογικού;
·         Ο δύσκολος δρόμους, του να αναγνωρίσεις την παθογένεια και να προσπαθήσεις να αναδείξεις τη δικιά σου αντίληψη για το τι σημαίνει πολιτική και πολιτισμός μέσα στο πανεπιστήμιο. Να μη «φτύσεις» εκείνον τον φοιτητή, ο οποίος για προσωπικούς, κοινωνικούς, οικογενειακούς λόγους έχει επιλέξει τις καθεστωτικές παρατάξεις, τη «Μύκονο» και τα «μπουζούκια» και να μην τον αφήσεις βορρά στη ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ. Είναι πραγματικά δύσκολο, απέναντι σε ένα συγκεκριμένο εκπαιδευτικό σύστημα, σε ένα καθορισμένο πολιτισμικό μοντέλο και σε μια πανίσχυρη ιδεολογική χούντα των ΜΜΕ να προσπαθήσεις να είσαι το αντίβαρο. Εμείς, ως ΕΑΑΚ, διαχρονικά επιλέγαμε αυτόν, το δύσκολο δρόμο και έτσι θα συνεχίσουμε να κάνουμε.

Άλλωστε, εμείς προτιμούμε ένα σύλλογο και μία Γενική Συνέλευση στην οποία δε θα γίνεται ένας «ενδοαριστερός εμφύλιος» ο οποίος δεν αφορά τα ευρύτερα στρώματα των φοιτητών. Αντίθετα, θέλουμε μια Γενική Συνέλευση, στην οποία η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ θα τοποθετούνται, η παρουσία τους στη σχολή δε θα είναι η «ιλουστρασιόν» - παραπλανητική των σημειώσεων, των πάρτυ και των εκδρομών, αλλά οι απόψεις τους θα εκτίθενται δημόσια. Μόνο τότε, στις συλλογικές διαδικασίες, οι φοιτητές και οι αριστερές παρατάξεις και συλλογικότητες (όπως η ΚΝΕ και τα ΕΑΑΚ) δε θα προσπαθούν να ανοίξουν μέτωπο η μία στην άλλη αλλά θα μάχονται τις πολιτικές οι οποίες είναι εχθρικές απέναντι στο πανεπιστήμιο, στους φοιτητές και στην κοινωνία.
 

Αν όντως τους ενδιέφερε να ξεπεραστούν τα υπαρκτά προβλήματα της Γενικής Συνέλευσης, θα έπρεπε πρωτίστως να ασκήσουν αυτοκριτική στη στάση τους στις τελευταίες Συνελεύσεις. Διαλύουν τη διαδικασία αναλωνόμενοι σε χυδαιότητες προς τις άλλες αριστερές δυνάμεις και σε αστεία επιχειρήματα. Η συνεχής υπεράσπιση των κομματικών μηχανισμών (βλέπε Π.Α.ΜΕ. και Μ.Α.Σ.) και η καταγγελία συλλήβδην όσων δε συμμετέχουν σε αυτά δεν είναι αντικείμενο της συνέλευσης.
Γιατί παίρνει η ΚΝΕ αυτή την πρωτοβουλία; Εκτιμούμε ότι η κίνηση διάσπασης του φοιτητικού Συλλόγου σχετίζεται με την αδυναμία της ΚΝΕ να συμμετέχει με τους όρους που θα ήθελε στο φοιτητικό κίνημα. Ο σεχταρισμός της την έχει αφήσει απομονωμένη και ανίκανη να συμμετέχει στις μεγάλες μάχες των φοιτητών είτε αφορούν το πανεπιστήμιο (βλέπε τις περσινές καταλήψεις για το νόμο Διαμαντοπούλου) είτε είναι σε σύνδεση με τις κινητοποιήσεις των εργαζόμενων. Προκειμένου να υπερβούν τον αποκλεισμό τους, οι συνάδελφοι της ΚΝΕ και του ΜΑΣ, προχωρούν σε κινήσεις απελπισίας που μόνο καλό δεν κάνουν στη συγκρότηση των συλλόγων και τις συνελεύσεις. Ο δρόμος που ανοίγει η διάσπαση του Ιστορικού – Αρχαιολογικού είναι ο δρόμος της διάλυσης των συλλόγων και της υποταγής τους στις σκοπιμότητες της εκάστοτε πολιτικής δύναμης. Στην πραγματικότητα μια τέτοια κίνηση πάει πολύ πίσω  τη συγκρότηση του Φοιτητικού Κινήματος και την δυνατότητά του να διεκδικεί όλα όσα καταστρατηγούν οι επαίσχυντοι νόμοι για το πανεπιστήμιο.
Ας λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Αν ήταν τόσο ειλικρινής η στάση της ΚΝΕ γιατί επιλέγει να σπάσει το σύλλογο ΜΟΝΟ στο Ιστορικό Αρχαιολογικό - στο οποίο έχει σημαντική εκλογική καταγραφή και μπορεί να στήσει κομματικό μηχανισμό - και όχι σε ολα τα τμήματα της Φιλοσοφικής; Γιατί δεν αποχωρεί από το Διοικητικό Συμβούλιο Φιλοσοφικής; Γιατί η ΚΝΕ στο φιλολογικό ή στα ξενόγλωσσα, για παράδειγμα, δε διακρίνουν τα ίδια προβλήματα και δεν παίρνουν ανάλογες πρωτοβουλίες;

Οι εποχές έχουν βάλει ψηλά τον πήχη για το φοιτητικό κίνημα. Σε αυτή τη συγκυρία, η κίνηση διάσπασης είναι εκτός τόπου και χρόνου. Είναι στη ίδια κατεύθυνση με τον εμμονικό ενδοαριστερό εμφύλιο που στήνουν οι δυνάμεις της ΚΝΕ στις Γενικές Συνελεύσεις. Είναι οι στιγμές που μένουμε κόκκαλο από τις αρλούμπες για «τα ΕΑΑΚ γνήσιοι απόγονοι των SS της Βαλτικής», για τα ΕΑΑΚ που προμοτάρουν τη Χρυσή Αυγή και άλλα ευφάνταστα παραμύθια. Την ίδια ώρα που μέσα στην φιλοσοφική υπάρχει η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ που είναι 25 χρόνια πρώτη δύναμη, το ΜΑΣ/ΚΝΕ καταναλώνει τόσες δυνάμεις στη συκοφάντηση της Ενωτικής Πρωτοβουλίας ΣΑΦ-ΚΑΡΦΙ. Το αποκορύφωμα της παράνοιας, τελικά, είναι ότι οι ίδιοι που ωρύονται για τα παραπάνω είναι αυτοί που ανησυχούν ότι «στις γενικές συνελεύσεις δεν συζητιούνται τα προβλήματα των φοιτητών». Η αλήθεια είναι ότι κολακευόμαστε από την εμμονική ενασχόληση που έχει η ΚΝΕ μαζί μας.

Δεν πέφτουμε στην παγίδα τους.  Σε τόσο κρίσιμες περιόδους, θέλουμε να αποφεύγουμε να ασχολούμαστε με τα εσωτερικά των συλλόγων και την κόντρα των ριζοσπαστικών δυνάμεων. Σε αντίθεση με την ΚΝΕ (και την κάθε ΚΝΕ) ξέρουμε ποιος είναι ο εχθρός. Επιλέγουμε να συγκρουστούμε με τη δολοφονική συγκυβέρνηση, την ΕΕ, το ΔΝΤ και την επίθεση όλων αυτών στους εργαζόμενους και την νεολαία. Συγκρουόμαστε με αυτούς που «μας πήραν το βιβλίο από το χέρι και μας κατηγορούν ότι μείναμε αδιάβαστοι», αυτούς που κλέβουν το μισθό των γονιών μας (ή και το δικό μας) για να αποπληρωθεί ένα χρέος που δεν δημιουργήσαμε, για να ξεπεραστεί η κρίση του συστήματος τους. Ο δρόμος αυτός περνάει μέσα από μαζικές, δημοκρατικές διαδικασίες που θα κάνουν τον αγώνα υπόθεση όλων των φοιτητών και όχι ενός πολιτικού χώρου. Σε αυτή τη λογική, αναγνωρίζουμε τα ελλείμματα των ίδιων των συνελεύσεων και την ευθύνη μας για αυτά. Φυσικά, η λύση δεν είναι η διάλυση αλλά η σκληρή αυτοκριτική και η δουλειά μαζί με όλους τους φοιτητές για τη βελτίωση των διαδικασιών. Σε αυτό συμβάλλει και η διενέργεια τμηματικών συνελεύσεων οι οποίες θα βοηθούν στην κουβέντα της γενικής συνέλευσης ώστε ο φοιτητικός σύλλογος να έχει επαρκή εικόνα για τα ζητήματα των μελών του.     

Μόνο έτσι μπορούμε να ανατρέψουμε το σχέδιο κυβέρνησης-υπουργείου παιδείας. Αυτοί ετοιμάζουν ένα μαύρο μέλλον για τη γενιά μας και την ίδια στιγμή προσπαθούν να διαλύσουν κάθε δημοκρατική διαδικασία μέσα στις σχολές για να περάσουν τα σχέδια τους «αναίμακτα». Αυτό το σχέδιο παίζουν και οι ΔΑΠ-ΠΑΣΠ που δεν εμφανίζονται στις συνελεύσεις και τις υποβαθμίζουν διαρκώς μέσα στην προσπάθεια τους να ναρκώσουν τους φοιτητές. Αυτές είναι οι δυνάμεις που πρέπει να μπουν στο στόχο των φοιτητών και των Συνελεύσεων για να χρεωθούν το ρόλο που παίζουν και να απομονωθούν. Η ανατροπή αυτών των δυνάμεων αλλά και των πολιτικών τους πατρώνων, κυβέρνησης και τρόικας, είναι ο μόνος δρόμος που έχει η νεολαία για να εξασφαλίσει το μέλλον που της αξίζει. Σε αυτό το δρόμο δεσμευόμαστε να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις.

ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΣΑΦ – ΚΑΡΦΙ / εαακ

η συνέχεια εδώ...