30 Οκτωβρίου 2012

Σαν σήμερα έφυγε ο Τάσος Λειβαδίτης...


Το ποιήμα αφιερώνεται στον Αποστόλη...

τ τ στέρι εναι γι λους μας

IV

Να γαπημένη μου,
μες γι᾿ ατ τ λίγα κι πλ πράγματα πολεμμε
γι ν μπορομε νά χουμε μία πόρτα, ν᾿ στρο, να σκαμν
να χαρούμενο δρόμο τ πρω
να ρεμο νειρο τ βράδι.
Γι νά χουμε ναν ρωτα πο ν μ μς τν λερώνουν
να τραγούδι πο ν μπορομε ν τραγουδμε

μως ατο σπνε τς πόρτες μας
πατνε πάνω στν ρωτά μας.
Πρν πομε τ τραγούδι μας
μς σκοτώνουν.

Μς φοβονται κα μς σκοτώνουν.
Φοβονται τν οραν πο κοιτάζουμε
φοβονται τ πεζούλι πο κουμπμε
φοβονται τ δράχτι τς μητέρας μας κα τ λφαβητάρι το παιδιο μας
φοβονται τ χέρια σου πο ξέρουν ν γγαλιάζουν τόσο τρυφερ
κα ν μοχτον τόσο ντρίκια
φοβονται τ λόγια πο λέμε ο δυό μας μ φων χαμηλωμένη
φοβονται τ λόγια πο θ λέμε αριο λοι μαζ
μς φοβονται, γάπη μου, κα ταν μς σκοτώνουν
νεκρος μς φοβονται πι πολύ."


Τάσος Λειβαδίτης (1922-1988). Ο Τάσος Λειβαδίτης ήταν γιος του Λύσανδρου Λειβαδίτη και της Βασιλικής Κοντοπούλου. Γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τις σπουδές του διέκοψαν η γερμανική κατοχή και η συνακόλουθη ένταξή του στην Αντίσταση και στράτευσή του στην ΕΠΟΝ. Κατά τη διάρκεια της κατοχής πέθανε ο κατεστραμμένος οικονομικά πατέρας του και το 1951, ενώ ο ποιητής ήταν εξορισμένος στη Μακρόνησο, η μητέρα του. Είχε τέσσερα μεγαλύτερα αδέρφια, μια αδερφή και τρεις αδερφούς. Ο πατέρας του ήταν μεγαλέμπορος και τα παιδικά χρόνια του ποιητή ήταν ευτυχισμένα. 




η συνέχεια εδώ...

29 Οκτωβρίου 2012

Η ΣΑΦ συνεχίζει τις προβολές ταινιών, στο στέκι της! Γι αυτή την εβδομάδα, "Το τρίο της Μπελβίλ", Πέμπτη 1/11

Η ΣΑΦ σας καλεί στο στέκι της, στον 5ο όροφο ( δίπλα από το σπουδαστήριο ψυχολογίας) για μια νέα κινηματογραφική περιπλάνηση! Αυτή τη βδομάδα βλέπουμε μαζί… 

“Το τρίο της Μπελβίλ”
Πέμπτη 1/11
  Κατά τη διάρκεια του ποδηλατικού γύρου της Γαλλίας, ο Σαμπιόν πέφτει θύμα απαγωγής από τη Μαφία και καταλήγει στη Νέα Υόρκη. Οι απαγωγείς του όμως υπολογίζουν χωρίς την φοβερή και τρομερή γιαγιά του, τη μαντάμ Σόζα, η οποία με ανεξάντλητη υπομονή και αποφασιστικότητα, ξεκινά μια αποστολή διάσωσης, μαζί με ένα τρίο γερασμένων πια σταρ της μουσικής, το επώνυμο Τρίο της Μπελβίλ.
Το animation είναι ένας από τους κατεξοχήν εφευρετικούς τρόπους να μας μιλήσει το Σινεμά για την κοινωνία, την πολιτική και την φιλοσοφία. Ο Σιλβάν Σομέ, ήδη με αυτή την πρώτη του ταινία -ένα γαλλικό καρτούν απαράμιλλης αξίας και ομορφιάς-καταφέρνει αυτό που σίγουρα κάθε σκηνοθέτης animation ονειρεύεται στο ξεκίνημα της καριέρας του, να δημιουργήσει μια ταινία με προσωπικό ύφος που θα απευθύνεται σε ενήλικο κοινό και που θα συνδυάζει τη δράση με τις κοινωνικοπολιτικές αιχμές.

ΏΡΑ ΈΝΑΡΞΗΣ 15:00
Σας περιμένουμε!!!
 



η συνέχεια εδώ...

Παρελάσεις 28ης Οκτωβρίου, οι μαθητές δίνουν μηνύματα αντίστασης σε αυτά που βιώνουν!



η συνέχεια εδώ...

28 Οκτωβρίου 2012

H ρεμπέτισσα Αγγέλα Παπάζογλου μιλάει για τους ταγματασφαλίτες


Τα χαΐρια μας εδώ. Ονείρατα της άκαυτης και της καμένης Σμύρνης (εκδ. Επτάλοφος-Ταμείον Θράκης, 2003) είναι μια καταγραφή της προφορικής μαρτυρίας της Αγγέλας Παπάζογλου, από τον γιο της Γεώργιο Παπάζογλου: για τη Σμύρνη, τον ξεριζωμό, την προσφυγιά και τη μετέπειτα ζωή της στην Κοκκινιά. Δημοσιεύουμε σήμερα ορισμένα αποσπάσματα, στα οποία η Παπάζογλου μιλάει για τους ταγματασφαλίτες (μας τα υπέδειξε η φίλη Ελένη Καρασαββίδου), καθώς ο γνήσιος λαϊκός της λόγος είναι, αρκετές φορές, πιο εύγλωττος από πολλές σελίδες αρθρογραφίας.

Ταγματασφαλίτες στον Κάλαμο της Αττικής

Ο αρχηγός τους –ηλέγανε– επί Γερμανών ήτανε ο Ράλλης. Έτσι έλεγε ο λαός… Αυτός τα είχε όλα σοφιστεί. Δικά του ήτανε τα τάγματα ασφαλείας — γερμανοτσολιάδες που τσι λέγανε.

«Κουκουέδες», λέει, «σκοτώνουνε. Τι κάνετ’ έτσι; Δε σκοτώνουνε Έλληνες. Καλά τους κάνουνε… Θέλετε να σας γκρεμίσουνε τσ’ εκκλησιές; Να σας πάρουνε τα κορίτσια; Για το καλό μας τσι σκοτώνουνε… για νάχουμε πατρίδα κι οικογένεια και θρησκεία… γι’ αυτό τσι σκοτώνουνε… για το καλό σας». Αν σου πω, βρε Γιώργο, ποιοι τα λέγανε αυτά στη γειτονιά δε θα το πιστέψεις.

Στη Σμύρνη αυτό οι Τούρκοι το λέγανε «γιοκλαμά», που ζώνανε μια περιφέρεια και στη γωνιά στεκούντανε ένας με τ’ αυτόματο κι απαγορευούντανε να βγεις έξω από την πόρτα σου, να μη βγεις έξω, να ’μπουνε να ψάξουνε ένα ένα σπίτι… Τότε κατάλαβα πως γερμανικό θα ’ναι το κόλπο αυτό. Ας το λέγανε οι Τούρκοι «γιοκλαμά».

Ζώνανε το μέρος τη νύχτα… Άκου ρεζίληδες… ολόκληρος γερμανικός στρατός ε; Να ζώνει γυναικόπαιδα και άοπλους, πεινασμένους, μισοπεθαμένους, ύστερα από τόση πείνα και μαρτύρια και σκλαβιά. Κι αμολούσανε μες στο μπλόκο τα λυσσασμένα τα σκυλιά, αυτοί τσι μαύροι τσι προδότες και τσι τσολιάδες του Ράλλη, και ηκάναμε τα πιο μεγάλα αίσχη και εγκλήματα τσ’ οικουμένης.


η συνέχεια εδώ...

27 Οκτωβρίου 2012

Ισπανικό κάλεσμα για την ευρωπαϊκή απεργία στις 14 Νοέμβρη

Εκπληκτικό, δείτε το!



η συνέχεια εδώ...

Ανοίγουν οι ασκοί του Αιόλου για το τέλος των δωρεάν συγγραμμάτων... Πρώτα θύματα, οι φοιτητές από κατακτήριες



Ανάμεσα στα λοιπά τερατουργήματα του Νόμου Διαμαντοπούλου υπάρχει και ένα άρθρο το οποίο αναφέρει ότι δικαίωμα λήψης δωρεάν συγγραμμάτων έχουν μόνο όσοι φοιτητές δεν έχουν ήδη κάποιο πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Είναι τουλάχιστον θλιβερό, στην Ελλάδα του 21ου αιώνα να αναγκάζεσαι να διεκδικείς πράγματα τα οποία θα έπρεπε να ήταν αυτονόητα. Και το χειρότερο είναι να αναγκάζεις να επιχειρηματολογήσεις υπέρ του δικαιωμάτος ενός νέου να μπορεί να σπουδάσει με αξιοπρέπεια.

Δε θα απολογηθούμε γιατί θέλουμε να έχουμε βιβλία. Όπως δε θα απολογηθούμε που θέλουμε να έχουμε οξυγόνο να αναπνέουμε και νερό να πίνουμε. Ας απολογηθεί το υπούργειο και η κυβέρνηση γιατί:

  • ·     Δεν αναγνωρίζουν την –βιοποριστική- ανάγκη πολλών νέων να έχουν πάνω από ένα πτυχία. Σε μια εποχή όπου 1 στους 2 νέους είναι άνεργος, πολλές φορές, η συνέχιση των σπουδών μοιάζει ως το μοναδικό φως στο τούνελ μπας και καταφέρεις να διεκδικήσεις με καλύτερους όρους μια θέση στην αγορά εργασίας.

  • Δεν αισθάνονται υπόλογοι απέναντι στους νέους και στην ελληνική κοινωνία, αφού οι ίδιοι δημιούργησαν τις προηγούμενες δεκαετίες σχολές χώρις σαφές γνωστικό αντικείμενο και επαγγελματική προοπτική, ειδικά στις ανθρωπιστικές επιστήμες.

  • Έχουν απαξιώσει τα πτυχία, μην αναγνωρίζοντας το αυτονόητο «όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα κατοχυρωμένα στο πτυχίο», πάγιο σύνθημα του φοιτητικού κινήματος.

  • Δε σέβονται το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να επιδιώκει να πλουτίσει τις γνώσεις του και να διερύνει τους πνευματικούς της ορίζοντες.

 Δε ζητάμε τον οίκτο της κυβέρνησης, ούτε πιστεύουμε ότι το γεγονός ότι δε δικαιούνται συγγράμματα όσοι έχουν ήδη ένα πτυχίο είναι ένα ατυχές περιστατικό. Ξέρουμε ότι η δοσίλογη αυτή κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για εμάς. Αν ενδιαφερόταν δε θα άφηνε όλο αυτό το επιστημονικό δυναμικό να μεταναστεύει στο εξωτερικό και θα δημιουργούσε εκείνες τις προϋποθέσεις ώστε να αξιοποιηθεί προς όφελος της ελληνικής κοινωνίας. Γι αυτό δε ζητάμε κάποια παραχώρηση. Αντιθέτως, ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ να έχουμε και εμείς, ισότιμη πρόσβαση στα συγγράμματα.

Είναι σχεδόν βέβαιό ότι από το εαρινό εξάμηνο δρομολογείται το κόψιμο της παροχής των δωρεάν συγγραμμάτων σε όλους τους φοιτητές.  Δε θα είμαστε εμείς αυτοί που θα προλειάνουμε το έδαφος γι αυτό το έγκλημα.

Ø  Καλούμε όλους τους φοιτητές που –κατά το υπουργείο- δε δικαιούνται βιβλία, να απειθαρχήσουν και να δηλώσουν στον «Εύδοξο» ότι δεν είναι κάτοχοι πτυχίου τριτοβάθμιας.
Ø  Καλούμε τις γραμματείες και τις διοικησείς των σχολών να μη δώσουν τα στοιχεία των φοιτητών που εισήχθησαν με κατακτηρίες, επουδενί, στον «Εύδοξο», αν όντως είναι στο πλευρό των φοιτητών.

Ο αγώνας για μόρφωση είναι αγώνας για αξιοπρέπεια! Οι φοιτητές δεν είναι τα εξιλαστήρια θύματα της προσπάθειάς τους να σώσουν ένα χρεοκοπημένο και άπληστο σύστημα.

η συνέχεια εδώ...