7 Νοεμβρίου 2012

Όταν οι μάσκες πέφτουν..



Να το πρόσωπο της δημοκρατίας στον καιρό του μνημονίου και της τρικομματικής κυβέρνησης. Η άρνηση ενός λαού να συμμορφωθεί με τις επιταγές της κρατικής εξουσίας, η ακατεύναστη θέληση του να μείνει απείθαρχος και ανυπόταχτος, δίνοντας το μήνυμα πως μόνο αυτός έχει την δύναμη  να αποφασίζει για τη ζωή του, απαντάται από τους κρατικούς φορείς με τρόπο που προσιδιάζουν σε πρακτικές δικτατορικού καθεστώτος. Η εκτεταμένη ρίψη νερού σε κομμάτια διαδηλωτών σε τίποτα δε θυμίζει τις δηλώσεις του υπουργού προστασίας του πολίτη Ν. Δένδια για μια χώρα φιλήσυχη, απαλλαγμένη από όποια μορφή τρομοκρατίας και φόβου. Τώρα είναι πια φανερό πως τρομοκρατία και καταστολή είναι συνώνυμα του κράτους. Όσο τα συλλαλητήρια  γίνονται πιο μαζικά, πιο δυναμικά, πιο ογκώδη, τόσο ο φόβος των δυνάμεων καταστολής θα αυξάνεται και οι απέλπιδες προσπάθειες τους να γκρεμίσουν και τα τελευταία κεκτημένα του λαού μας θα συναντούν μεγαλύτερα και απροσπέλαστα εμπόδια.  

ΤΟ ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΔΕΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΙΤΑΙ!
ΤΟΛΜΑ – ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ – ΝΙΚΑ!