Νοέμβρης 1973-Νοέμβρης 2012

Αγώνας για ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Η 39^η επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου έρχεται σε μία συγκυρία, που τα νοήματά της φαντάζουν όσο ποτέ άλλοτε επίκαιρα. Μία εποχή, όπου το βίαιο καθεστώς φέρνει αναπόφευκτα μνήμες από τα μαύρα χρόνια του Απριλιανού καθεστώτος. Η συγκυβέρνηση είναι μια σύγχρονη χούντα που για τον ελληνικό λαό σημαίνει νέα βάρβαρα  μέτρα, μεγαλύτερη καταστολή, και τρομοκρατία σε όποιον  πάει να αντισταθεί.

Πριν από 39 χρόνια, η νεολαία έδωσε το έναυσμα για έναν παλλαϊκό ξεσηκωμό με στόχο να φύγει η Χούντα και οι ξένες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (ΗΠΑ,  ΝΑΤΟ)  από  τη  χώρα,  για  να  διεκδικήσει  μια  ζωή  με  δικαιώματα,  αξιοπρέπεια  και  ελευθερία.

Σήμερα, ο Ελληνικός λαός δίνει ξανά έναν αγώνα ενάντια στο  σύγχρονο αστικό σύστημα και τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς του ΔΝΤ και της ΕΕ. Έναν αγώνα ενάντια στην εξαθλίωση που φέρνουν τα  συνεχιζόμενα  μέτρα,  αλλά  και  έναν  αγώνα  για  ελευθερία  απέναντι  στις  λύσεις  σωτηρίας  που επιστρατεύει το πολιτικό σύστημα για να στηρίξει την καταρρέουσα ύπαρξη του.

Από                το πραξικόπημα στην εξέγερση του Νοέμβη

Το  στρατιωτικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 δεν αποτελεί, όσο και αν τα καθεστωτικά κόμματα και παρατάξεις  θέλουν να μας πείσουν, μια “άφρονη ενέργεια επίορκων αξιωματικών” αλλά υπήρξε μια τελευταία απόπειρα διάσωσης  της  ίδιας της κυριαρχίας του αστισμού στην Ελλάδα. Γιατί μπορεί οι λαϊκές τάξεις και το ΕΑΜ να ηττήθηκαν στρατιωτικά στον εμφύλιο, αλλά οι ιδέες για μια άλλη κοινωνία χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση τροφοδοτούσαν μια σειρά  μαχητικούς  αγώνες σε όλη την περίοδο πριν την εφταετία της Χούντας.                                                                                                                       

Η χούντα   την πρώτη περίοδο, όντως κατάφερε από τη μία να εξασφαλίσει συμμάχους από το επίσημο πολιτικό σκηνικό και από την άλλη να σκορπίσει το φόβο με τα βασανιστήρια και τις εκτελέσεις στο λαό. Παρ' όλα  αυτά τα οράματα των αγώνων του παρελθόντος όχι μόνο παρέμεναν ζωντανά αλλά τροφοδοτήθηκαν και από τα κινήματα που γεννιόνταν σε όλο τον κόσμο. Έτσι το βάρος έπεσε στις τάξεις της νεολαίας που από την επαρχία και τις μεγαλουπόλεις ήταν εκείνο τον καιρό στο πανεπιστήμιο . Με γονείς που είχαν πολεμήσει στο ΕΑΜ και στην εθνική αντίσταση, μεγαλωμένοι τα χρόνια του '50, '60 στη μετεμφυλιακή Ελλάδα, όταν ήταν παράνομο να είσαι αριστερός, όταν οι κυβερνήσεις εκλέγονταν «από τα δέντρα» και το παλάτι με το παρακράτος έκαναν τη βρώμικη δουλειά για τους κυβερνώντες.

Σε αυτά τα παιδιά έπεσε το βάρος να εκφράσουν την πνιγμένη φωνή μιας ολόκληρης κοινωνίας διατυπώνοντας το αυτονόητο τρίπτυχο  ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Το βάρος να ξεστομίσουν το  ΚΑΤΩ Η  ΧΟΥΝΤΑ που ήταν θανατική καταδίκη για όποιον τολμούσε να το εκφέρει. Πολύ περισσότερο όμως το θάρρος να αφυπνίσουν μια φοβισμένη κοινωνία, να  εκφράσουν το δίκιο της και να αποτελέσουν την αναγκαία σπίθα της φλόγας που έδιωξε την αμερικανόφερτη χούντα από την Ελλάδα.

Το αστικό πολιτικό σύστημα με κυρίαρχο το ΠΑΣΟΚ αλλά και τη ΝΔ προσπάθησε, όλες τι επόμενες δεκαετίες, να καπηλευτεί το Πολυτεχνείο και να το αποστερήσει από το νόημά του. Εγκλωβίζοντας τον αγώνα στην κοινοβουλευτική εκπροσώπηση και την αποκατάσταση της αστικής δημοκρατίας. Καταλήγοντας σήμερα να κατηγορούν «τη γενιά του Πολυτεχνείου» για τα δεινά της χώρας ενώ είναι οι ίδιοι και οι πολιτικές τους εφαρμόζουν τις αντιλαϊκές πολιτικές εδώ και τόσα χρόνια. Γιατί η γενιά του Πολυτεχνείου δεν είναι τα ανδρίκελα που στελέχωσαν τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις αλλά οι αγωνιστές εκείνοι που διεκδίκησαν μια άλλη ζωή και μια άλλη κοινωνία και παραμένουν ιστορικά αδικαίωτοι.

Η   εξέγερση  του  Πολυτεχνείου,  από  τη  Μεταπολίτευση  μέχρι  σήμερα  -  πέρα  από  σύμβολο εναντίωσης  στην   εκμετάλλευση  και  στον  ιμπεριαλισμό  -  αποτέλεσε  σημείο  αναφοράς  όλων  των κοινωνικών κινημάτων που σφράγισαν με την παρουσία τους την μεταδικτατορική ιστορία της χώρας.  Γι αυτό και σήμερα, 39 χρόνια μετά, το σύνθημα που δίνει τον τόνο στις λαϊκές κινητοποιήσεις έχει την αναφορά του στην εξέγερση των φοιτητών στο Πολυτεχνείο:

ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, Η ΧΟΥΝΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ '73.

Αυτό είναι το σύνθημα που ενώνει στις επιδιώξεις του τους αγώνες ολόκληρου του Ελληνικού λαού, των εργαζόμενων και της νεολαίας.

ΨΩΜΙ: Η σημερινή οικονομική κρίση αποτελεί μία σαφή απειλή για την ίδια την επιβίωση λαού. Αυτό είναι το αποτέλεσμα μίας στρατηγικής “εθνικής ανάπτυξης” που επιλέχθηκε και σκόπευε στην αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών κύκλων και την παράλληλη, συνεχώς αυξανόμενη, επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων. Μάλιστα, η επιλογή ένταξης στην Ε.Ε και στο ενιαίο νόμισμα κατέστησε αναγκαίο το δανεισμό ώστε να επιτευχθεί αυτή η ανάπτυξη με συνεπακόλουθο τη διάλυση της εγχώριας παραγωγής.

Μέσα από χαράτσια και  εισφορές, το κόψιμο των μισθών και των συντάξεων,  ληστεύουν στην κυριολεξία το εισόδημα μίας οικογένειας, την αναγκάζουν να πληρώσει ενοίκιο για το ίδιο της το σπίτι, απολύουν εργαζομένους στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, ενώ η νεολαία βρίσκεται μπροστά στο μεγαλύτερο κύμα ανεργίας εδώ και πολλά χρόνια. Όλα αυτά για την αποπληρωμή ενός χρέους που δεν δημιούργησε ο λαός, για να σωθούν οι τράπεζες και οι μεγάλες επιχειρήσεις και για να κρατηθούν τα αποτελέσματα της κρίσης μακριά από τον «σκληρό πυρήνα» της Ε.Ε. Ως  εδώ!  Νεολαία  και  εργαζόμενοι  όχι  μόνο  πρέπει  να  αρνηθούμε  όσα  μας  φορτώνουν,  αλλά  να διεκδικήσουμε τα πράγματα να πάνε αλλιώς. Χωρίς μνημόνιο, χωρίς ΕΕ, χωρίς ΔΝΤ.

ΠΑΙΔΕΙΑ: Ο εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που προωθείται τώρα αποτελεί τη συνέχεια ανάλογων εγχειρημάτων στα  χρόνια  της   Μεταπολίτευσης  για  τη  μεταβολή  συνολικά  του  χαρακτήρα  της  εκπαίδευσης  και ειδικότερα της πανεπιστημιακής. Ακόμα πιο έντονα, τώρα, με τις πιέσεις της Ε.Ε. για συμμόρφωση με τις αντιδραστικές κατευθύνσεις και συνθήκες για την εκπαίδευση (βλ. Μπολόνια, ΚΕΧΑΕ). Στόχος αυτών των μεταρρυθμίσεων αποτελεί πάντα η προσπάθεια μετατόπισης  των  πανεπιστημίων  όλο  και περισσότερο  προς τη σφαίρα  ελέγχου  των  ιδιωτικών συμφερόντων και η χειραγώγηση  της νεολαίας που στην ιστορία των κοινωνικών αγώνων του τόπου μας αποτελούσε πάντα ένα δυναμικό  κομμάτι που συμμετείχε, αλλά και πυροδοτούσε τις κοινωνικές  διεργασίες. Οι σύγχρονες κυβερνήσεις επιχειρούν να φτιάξουν μέσα από τις αλλαγές στην εκπαίδευση έναν απόφοιτο - υποψήφιο εργαζόμενο πιο εύκολα εκμεταλλεύσιμο, περισσότερο και πιο αποσπασματικά εξειδικευμένο και χωρίς συλλογικές αναπαραστάσεις. Πιο φθηνό, πιο βολικό για τους εργοδότες, πιο πειθήνιο, χωρίς δικαιώματα.

Όχι μόνο δεν θα πειθαρχήσουμε αλλά θα γίνουμε η φλόγα που θα πυροδοτήσει μαζικούς αγώνες όλων των εργαζόμενων για ένα καλύτερο αύριο.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ: Σήμερα, η δικιά τους δημοκρατία αλλά και τα κατακτημένα από τους αγώνες του λαού, δημοκρατικά δικαιώματα αποτελούν εμπόδιο στην επιβολή της πολιτικής του συστήματος. Εικόνες βίας των κρατούντων κάνουν καθημερινά τον γύρο του κόσμου ενώ αντισυνταγματικά Μνημόνια και νομοσχέδια ψηφίζονται από τη Βουλή. Η ένταση του κρατικού ελέγχου και της καταστολής, μπορεί να είναι διαφορετική από αυτή της Χούντας, αλλά διεξάγεται με την ίδια βιαιότητα το τελευταίο διάστημα. Οι λαϊκοί αγώνες ποινικοποιούνται και οι αγωνιστές διώκονται και βασανίζονται ενώ συγχρόνως βρίσκονται καθημερινά το στόχαστρο των αστικών ΜΜΕ. Οποιαδήποτε ριζοσπαστική φωνή προσπαθεί να ακουστεί φιμώνεται χωρίς κανένα πρόσχημα ενώ ακόμα και οι συγκεντρώσεις απαγορεύονται για πρώτη φορά μετά τη Χούντα, εν όψει έλευσης Μέρκελ.

Η πραγματική  συνέχεια του Πολυτεχνείου περνάει μόνο  μέσα  από την καταδίκη των πολιτικών που προσπαθούν να ακυρώσουν τα κεκτημένα του Νοέμβρη, περνάει μόνο μέσα από τους αγώνες του σήμερα.

Αυτός είναι και ο μόνος πραγματικός όρος για τη διέξοδο από την κρίση, ο όρος για την οικοδόμηση μίας κοινωνίας όπου το ψωμί, η παιδεία και η ελευθερία θα θεωρούνται αυτονόητα για τον καθένα. Αυτό είναι το ελάχιστο καθήκον μας, όχι τόσο ως προς τις προηγούμενες γενιές,  αλλά πολύ περισσότερο στη δικιά μας γενιά και στις επόμενες γενιές που έρχονται.

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 13/11 12:00, AULA

ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΟΥ ΤΡΙΗΜΕΡΟΥ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΛΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΣΤΙΣ 17/11

Όπως τότε έτσι και τώρα...

Με το κεφάλι ψηλά να τους αποδείξουμε πως καμία χούντα δεν είναι ανίκητη!

ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ Σ.Α.Φ – Κ.ΑΡ.ΦΙ/ ε.α.α.κ