31 Ιανουαρίου 2014

Πανεπιστήμιο και εργολαβία, μια ιστορία που βρωμάει...

Μετά από 4 μήνες απεργίας των διοικητικών υπαλλήλων και κλειστής σχολής, διανύουμε τον πρώτο μήνα «κανονικής» λειτουργίας της σχολής. Φοιτητές πηγαινοέρχονται στα μαθήματα, τα αμφιθέατρα κατάμεστα με κόσμο και η σχολή ξαναγέμισε με ζωή. Παρ΄ όλα αυτά, περνώντας απ’ τους διαδρόμους της Φιλοσοφικής, παρατηρείς ότι κάτι δεν πάει καλά. Εκτός από τα αμφιθέατρα, μέχρι πριν λίγο γέμιζαν και οι κάδοι με σκουπίδια, και αν δεν πατούσες καμιά μπανανόφλουδα στο δρόμο προς το μάθημα ήσουν τυχερός...
Φυσικό είναι λοιπόν, να αναρωτιέσαι τι πάει στραβά με τη Φιλοσοφική, γιατί εδώ που τα λέμε, στην όλη κατάσταση, κάτι βρωμάει …
Ας το πάρουμε όμως απ' την αρχή.. Όλα ξεκίνησαν, όταν ο εργολάβος που ανέλαβε τον καθαρισμό της σχολής αποφάσισε να απολύσει το προσωπικό που απασχολούσε, δηλαδή τις καθαρίστριες της Φιλοσοφικής. Ο λόγος που οι καθαρίστριες απολύθηκαν ήταν ότι μέσω αυτής της κίνησης, ο εργολάβος προσπάθησε να ασκήσει πιέσεις στην διοίκηση του πανεπιστημίου ώστε να ανανεωθεί η σύμβαση του.
Τι σημαίνει όμως αυτό;

Ο εργολάβος, ο ιδιώτης επιχειρηματίας δηλαδή που αναλαμβάνει συγκεκριμένες λειτουργίες του πανεπιστημίου (καθαριότητα, κυλικεία, σίτιση) έχει στο μυαλό του ένα και μόνο στόχο, το κέρδος. Για να μπορέσει να εξασφαλίσει όσο το δυνατό περισσότερο κέρδος και την παραμονή της επιχείρησής του στην εργολαβία, δεν διστάζει να υιοθετεί τακτικές που πλήττουν τόσο τη φοιτητική καθημερινότητα, όσο και τους εργαζόμενους.
Αφενός, το πώς το φοιτητικό σώμα ένα προηγούμενο διάστημα πληττόταν από αυτές τις τακτικές φάνηκε στις άθλιες συνθήκες καθαριότητας και υγιεινής με τις οποίες ήρθαμε αντιμέτωποι ένα προηγούμενο διάστημα. Οι εργαζόμενοι που απασχολούσε ο εργολάβος, απ' την πλευρά τους, έρχονται αντιμέτωποι με άθλιες εργασιακές συνθήκες (ατομικές συμβάσεις, γενικευμένες απολύσεις, υποβαθμισμένα εργασιακά δικαιώματα). Συγκεκριμένα, ο εργολάβος προκειμένου να αντλήσει το επιθυμητό για αυτόν κέρδος , εκτός του ότι αναγκάζει τους εργαζόμενους να δουλεύουν
με εξευτελιστικά χαμηλούς μισθούς, δημιουργεί ένα κλίμα ανασφάλειας, καθώς λόγω ατομικών συμβάσεων δεν γνωρίζουν αν την επομένη θα έχουν δουλειά, και αν να μην έφταναν όλα αυτά, ενίοτε τους απειλεί, καθώς δεν τους πληρώνει τα δεδουλευμένα (χρωστάει τρεις μισθούς).
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, εμείς που φοιτούμε στο Πανεπιστήμιο της κρίσης και της εργολαβίας, της αναδιάρθρωσης και της εντατικοποίησης, αντιμετωπίζουμε και άλλον ένα φόβο: το ενδεχόμενο πιο εκτεταμένης εμπλοκής των εργολαβιών στα Πανεπιστήμια, της ιδιωτικοποίησης δηλαδή μιας σειράς άλλων λειτουργιών, όπως της γραμματείας ,των βιβλιοθηκών, της φύλαξης, και ό,τι αυτό συνεπάγεται (πιθανή δηλαδή, μετακύλιση αυτού του κόστους στους φοιτητές). Ας σημειωθεί εδώ, ότι στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων αυτό το μέτρο έχει ήδη τεθεί σε εφαρμογή!
Να μην αφήσουμε να περάσει άλλο ένα μέτρο που θα υποβαθμίζει κι άλλο την φοιτητική μας καθημερινότητα και να καταδικάζει τους εργαζόμενους σε άθλιες συνθήκες εργασίας!
Απαιτούμε το Πανεπιστήμιο να μεριμνήσει για συλλογικές συμβάσεις, ώστε να παρέχονται ανθρώπινες συνθήκες εργασίας στους εργαζόμενους και ανθρώπινη καθημερινότητα στο φοιτητικό σώμα.
Διεκδικούμε τα αυτονόητα, δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο!


Έξω οι εργολάβοι απ τα πανεπιστήμια!