Αφιέρωμα της Ταινιοθήκης στη μνήμη της Αλίντας Δημητρίου

αναδημοσίευση από tvxs.gr

Η Ταινιοθήκη της Ελλάδος τιμά την μνήμη της Αλίντας Δημητρίου που «έφυγε» τον περασμένο Ιούλιο και καλεί τους φίλους του ντοκιμαντέρ και της 7ης Τέχνης, τη Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου και με ελεύθερη είσοδο, σε μια τιμητική βραδιά για το σπουδαίο έργο που μας άφησε ως κληρονομιά. Του Γιώργου Ρούσσου.
 

Η Αλίντα Δημητρίου, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1933 και σπούδασε Σκηνοθεσία στη Σχολή Σταυράκου. Παράλληλα με τη διοργάνωση κινηματογραφικών προβολών κατά την περίοδο 1970-1975, συμμετείχε σε σεμινάρια για ταινίες μικρού μήκους, ενώ παράλληλα έγραψε και μετέφρασε άρθρα σε κινηματογραφικά περιοδικά.

 

Συγγραφέας του βιβλίου "Φιλμογραφία ταινιών μικρού μήκους" (1939-1979), η Αλίντα Δημητρίου εξέδωσε το 1992, το Λεξικό ταινιών μικρού μήκους. Στην πλούσια φιλμογραφία της, συγκαταλέγονται περισσότερα από 50 ντοκιμαντέρ. 

 

Το 2008, η σκηνοθέτιδα απέσπασε το Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ στη Θεσσαλονίκη για τη δημιουργία της «Πουλιά στο Βάλτο». Το ντοκιμαντέρ «Πουλιά στο Βάλτο», προβλήθηκε και στο 5ο Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου που διοργάνωσε η Ταινιοθήκη της Ελλάδος το 2008.

 

Η τριλογία της Αλίντα Δημητρίου, «Πουλιά στο βάλτο», «Η ζωή στους βράχους» και «Τα κορίτσια της βροχής», που αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το κοινό του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, ανέδειξε μέσα από μαρτυρίες και ντοκουμέντα την αγωνιστικότητα και τη δύναμη της γυναικείας ψυχής.

Φίλοι και συγγενείς της Αλίντας Δημητρίου καλούν τους φίλους του ντοκιμαντέρ σε μια τιμητική βραδιά που θα πραγματοποιηθεί με ελεύθερη είσοδο, στον θερινό κινηματογράφο της Ταινιοθήκης της Ελλάδος, Λαΐς, τη Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου. Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων και των προβολών, έχει διαμορφωθεί ως εξής:

 

20:15 Χαιρετισμοί 

Μαρία Κομνηνού, Γενική Γραμματέας ΔΣ, Ταινιοθήκη της Ελλάδος/ Αν. Καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Αθηνών Εκπρόσωπος της Εταιρίας Ελλήνων Σκηνοθετών

20:30 Τα κορίτσια της βροχής (2011, 120 λεπτά) 

Ακολουθεί συζήτηση για το έργο της Αλίντας Δημητρίου με τους:

Μαρία Παραδείση, Ιστορικός Κινηματογράφου, Επίκουρη Καθηγήτρια στο τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Θάνο Αναστόπουλο, Σκηνοθέτης.

Πόλυ Σαββινίδου, Αρχιτέκτονας.

Θα ακολουθήσει συζήτηση (Q&A) με το κοινό το οποίο θα συντονίσει ο Θάνος Αναστόπουλος. 

 

Αίθουσα Α 

20:00 Πουλιά στο βάλτο (2007, 105 λεπτά)

22:00 Η Ζωή στους βράχους (2009, 98 λεπτά)

Λίγα λόγια για τις ταινίες:

 Πουλιά στο Βάλτο  (2007, 105΄) 

Το ντοκιμαντέρ «Πουλιά στο Βάλτο» αποτίνει φόρο τιμής στις γυναίκες της Αντίστασης. Από μαρτυρίες 40 γυναικών κατανοούμε τη σημαντική συμβολή τους στον αντιναζιστικό αγώνα.

 

«Η ταινία αναφέρεται στη συμμετοχή και την προσφορά της γυναίκας καθώς και στις συνέπειες που υπέστη κατά την Αντίσταση και την περίοδο της Κατοχής 1941-1944. Στηρίζεται στις προφορικές μαρτυρίες των γυναικών που επέζησαν, με άξονα την ιστορική διαδρομή. Δεν εστιάζει όμως στην ιστορική περιγραφή αλλά στην αποκάλυψη –μέσα από μνήμες, βιώματα ή και ψυχολογικά τραύματα– μιας στάσης ζωής των γυναικών σε πράξεις που θεωρούμε ότι έχουν να κάνουν μόνο με τους άνδρες.» Αλίντα Δημητρίου

 

Η Ζωή στους βράχους  (2009, 98’)

"Η Ζωή στους βράχους" της Αλίντας Δημητρίου, που αποτελεί τη συνέχεια της ταινίας της «Πουλιά στο βάλτο», παρακολουθεί τη ζωή 33 γυναικών μετά την υπογραφή της συμφωνίας της Βάρκιζας. Κάποιες οδηγήθηκαν στον Δημοκρατικό Στρατό για να σωθούν, ενώ άλλες συνελήφθησαν, φυλακίστηκαν, καταδικάστηκαν σε ισόβια, εξορίστηκαν ή εκτελέστηκαν.

 

«Εγώ πλέον βάζω τη λέξη εμφύλιος σε εισαγωγικά. Πρέπει να δούμε από ποιους έγινε αυτός ο πόλεμος, μεταξύ ποιών και για ποιο λόγο», είχε πει χαρακτηριστικά η δημιουργός σε συνέντευξη τύπου στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, συμπληρώνοντας: «Αυτό που ήθελα, ήταν να δώσω φωνή σε ανθρώπους που αγνόησε η ιστορία. Η αφορμή δόθηκε σε ένα φεστιβάλ ντοκιμαντέρ στην Καλαμάτα, όπου παρακολούθησα μια συγκλονιστική ταινία για την επανάσταση των Γαρύφαλλων στην Πορτογαλία. Κάθε τι πολιτικό με ενδιαφέρει. Όταν είδα την ταινία σκέφτηκα γιατί να μην κάνουμε κι εμείς κάτι τέτοιο; Απευθύνθηκα σε κάποιον πολύ επώνυμο που είχε φυλακιστεί και βασανιστεί εκείνη την περίοδο. Όμως αυτός είχε φτιάξει το μύθου του εαυτού του και κάτι τέτοιο δεν με ενδιέφερε. Εγώ ήμουν πάντα με τους ξυπόλητους. Όταν βρήκα μία από αυτές τις γυναίκες, τις βρήκα όλες».

Τα κορίτσια της βροχής (2011, 120΄) 

Με την ταινία «Τα κορίτσια της βροχής» ολοκληρώνεται η τριλογία για τη συμμετοχή της Γυναίκας στους πολιτικούς αγώνες κατά το δεύτερο μισό του αιώνα που μας πέρασε. Μια συμμετοχή που έχει αποσιωπηθεί. Η ταινία αναφέρεται αποκλειστικά στις γυναίκες που ταλαιπωρήθηκαν και κακοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της επταετίας και σήμερα καταθέτουν τη μαρτυρία τους.

 

«Τα κορίτσια της βροχής» τον καιρό της Χούντας ήταν μόλις είκοσι χρονών. Φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν χωρίς να προδώσουν τα ιδανικά τους. Πάλεψαν ισάξια δίπλα στους άντρες εκείνης της εποχής που αγωνίζονταν για τη δημοκρατία. 

Στην ταινία καταθέτουν τη μαρτυρία τους 50 γυναίκες. Είναι ακόμη πολύ νέες, ενεργές και εξακολουθούν να πιστεύουν στον αγώνα που έκαναν. Είναι γυναίκες απ’ όλα τα κοινωνικά στρώματα που ακόμα και σήμερα τις δένει μια δυνατή φιλία.

Τις χαρακτηρίζει η ίδια περηφάνια, με τις Γυναίκες της Αντίστασης, το ίδιο ήθος, το ίδιο πείσμα για την εδραίωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Η εκδήλωση στη μνήμη της Αλίντας Δημητρίου, θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου και με ελεύθερη είσοδο, στον θερινό κινηματογράφο της Ταινιοθήκης της Ελλάδος, Λαΐς.