10 Σεπτεμβρίου 2013

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΜΟΥ;

Τις τελευταίες ημέρες οξύνεται το ζήτημα της απόλυσης 1.750 διοικητικών υπαλλήλων από τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ της χώρας. Η απόφαση του υπουργείου Παιδείας να δώσει ένα ακόμα χτύπημα στο δημόσιο πανεπιστήμιο βρίσκεται σε πλήρη σύμπνοια με τις πολιτικές λιτότητας και απολύσεων που ακολουθούνται σε όλη την κοινωνία. Με το πρόσχημα του εξορθολογισμού και της τακτοποίησης του πλεονάζοντος προσωπικού, 1.750 οικογένειες έρχονται να προστεθούν στο 1,5 περίπου εκατομμύριο ανέργων της χώρας. Στόχος τους είναι η δημιουργία ευέλικτων και εντατικοποιημένων εργαζομένων κι ένας μικρότερος δημόσιος τομέας ώστε να δοθεί χώρος σε ιδιωτικά κεφάλαια, με μεγαλύτερο κόστος φυσικά για τους πολίτες.


Κι εμένα τι με νοιάζει;


Το χτύπημα που δέχεται αυτή τη στιγμή η τριτοβάθμια εκπαίδευση μας αφορά όλους. Τα πανεπιστημιακά ιδρύματα αντικειμενικά δεν μπορούν να λειτουργήσουν με το μισό προσωπικό. Συγκεκριμένα στο ΕΚΠΑ προβλέπεται η απόλυση 450 από τους 1030 διοικητικούς υπαλλήλους, δηλαδή περίπου το 50%! Γίνεται προφανές ότι τα ζητήματα των ελλείψεων και της υπολειτουργίας στο εσωτερικό του Ιδρύματος θα ενταθούν με άμεσους αποδέκτες τους φοιτητές.

Εξάλλου, η παιδεία βάλλεται στο σύνολό της. Δεν είναι τυχαίο ότι στο «Νέο Λύκειο» που ετοιμάζουν περισσότεροι από 2.500 εκπαιδευτικοί «περισσεύουν» και πετιούνται στο δρόμο. Οι καθηγητές αντιδρώντας στη διαθεσιμότητα και την αναδιάρθρωση του ίδιου του χαρακτήρα του δημόσιου και δωρεάν λυκείου, προβαίνουν σε επαναλαμβανόμενες κινητοποιήσεις και απεργίες από τις 16/9.

Ο αγώνας των εργαζομένων στα πανεπιστήμια, ο αγώνας των καθηγητών, ο αγώνας για δημόσια και δωρεάν παιδεία, για ένα σχολείο και ένα πανεπιστήμιο όπου κανείς δεν θα «περισσεύει», μας αφορά όλους! Ο αγώνας τους είναι και αγώνας μας!

Είναι χρέος όλων να ξεπεράσουμε τις προσωπικές μας αγκυλώσεις, να στηρίξουμε τον αγώνα κάθε εργαζομένου στο πανεπιστήμιό μας, κάνοντάς τον δικό μας αγώνα. Γιατί μας αφορά όταν πληρώνουμε τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση (συγγράμματα ,σίτιση, στέγαση), όταν οι σπουδές μας δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες μας, το πτυχίο δεν αποτελεί παρά διαβατήριο για την ανεργία και τη διαθεσιμότητα.


Να σταθούμε αλληλέγγυοι στους σημερινούς αγωνιστές και απολυμένους, γιατί αύριο θα είμαστε εμείς στη θέση τους. Να μετατρέψουμε τα αιτήματά μας για μια ζωή με αξιοπρέπεια και δικαιώματα, σε κεκτημένα της γενιάς μας!


ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ ΣΤΙΣ 11/9, στις 12, ΣΤΗΝ AULA.