|
Φοιτητικές
εκλογές. Μια διαδικασία ξένη προς το μέσο φοιτητή, μια διαδικασία που του
δημιουργεί αποστροφή. Γιατί όμως, ενώ η συμμετοχή στα “κοινά”, είναι ένα από τα
θεμελειώδη και πλέον δημοκρατικά δικαιώματα επικρατεί αυτή η αδιαφορία και η
αποστροφή;
Στην
προσπάθεια να συμμετάσχουμε και εμείς σε αυτόν τον προβληματισμό ας δούμε
μερικές από τις “στερεότυπες” απόψεις που επικρατούν:
Η αντίληψη της αποχής: Το μεγαλύτερο, δυστυχώς, κομμάτι των
φοιτητών αντιλαμβάνεται το πανεπιστήμιο μονάχα σαν ακαδημαϊκό χώρο που έρχονται
να σπουδάσουν και να πάρουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα το πτυχίο τους. Με βάση
αυτή τη λογική, θεωρούν ότι ο σύλλογος, και τα οργανά του είναι κάτι το
περιττό,γι'αυτό απαξιώνουν κάθε μορφή συλλογικής διαδικασίας όπως είναι και οι
φοιτητικές εκλογές. Η αντίληψη αυτή όμως, που επιβάλλεται από τα κοινωνικά
στερεότυπα, πραβλέπει το γεγονός ότι μέσα στο πανεπιστήμιο αντιμετωπίζουμε μια
σειρα από προβλήματα, τόσο σε επίπεδο φοιτητικής καθημερινότητας, όσο και σε
επίπεδο επαγγελματικής προοπτικής. Επομένως παραβλέπει την αναγκαιότητα
συλλογικής έκφρασης και επίλυσης αυτών των προβληματικών.
Η «αντιπαραταξιακή» λογική: Υπάρχει και μια μερίδα των φοιτητών
που ναι μεν αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα των συλλογικών διαδικασιών και
οργάνων, αλλά την εκφράζουν με μια μηδενιστική αντίληψη που στρέφεται συλλήβδην
ενάντια σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις και συλλογικότητες. Η αντίληψη αυτή
βέβαια πηγάζει και από τη δράση των καθεστωτικών παρατάξεων στη σχολή που
πράγματι αντιλαμβάνονται το σύλλογο και τις διαδικασίες του με κομματικά
κριτήρια και συμβάλλουν στον εκφυλισμό τους. Όμως παραβλέπει ότι υπάρχουν
πολιτικές δυνάμεις οι οποίες όντως αγωνίζονται για την προώθηση των συμφερόντων
όλων των φοιτητών και επιδιώκουν να γίνονται υγιείς πολιτικές διαδικασίες.
Η «αντι-αναθετική» λογική: Τέλος, ένα μικρό μέρος του
φοιτητικού συλλόγου θεωρεί ότι οι φοιτητικές εκλογές δρούν αναθετικά και
ουσιαστικά αποσπούν τον κόσμο των σχολών από το να αγωνιστούν γιατί τα
“φορτώνουν” στις πολιτικές δυνάμεις. Αυτή η αντίληψη, ξεκινάει μεν από έναν
υγιή προβληματισμό, αλλά παραβλέπει το γεγονός ότι οι εκλογές καθορίζουν πολλά
περισότερα στην εσωτερική λειτουργία και ζωή του συλλόγου από ένα απλό
αποτέλεσμα.
ΓΙΑΤΙ
ΛΟΙΠΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ;
Διότι :
·
μέσα από τις εκλογές ορίζεται η απαρτία της
Γενικής Συνέλευσης, με βάση το 10% των ψηφισάντων όπως αναγραφόταν στο
καταστατικό του συλλόγου. Επομένως οι εκλογές είναι μια ουσιαστική διαδικασία
του συλλόγου μας, καθώς δρουν προωθητικά για τη διεξαγωγή των Γενικών
Συνελεύσεων, ώστε το πιο αποτελεσματικό όπλο που έχουμε για να διεκιδηκούμε και
να αγωνιζόμαστε να έχει μεγαλύτερη συμμετοχή και νομιμοποίηση στα μάτια των
φοιτητών αλλά και της κοινωνίας. Επίσης από τις εκλογές ορίζονται οι
αντιπρόσωποι στο Διοικητικό Συμβούλιο του συλλόγου.
·
όπως σε όλες τις εκλογικές μάχες, καλείσαι να
επιλέξεις “ με ποιούς θα πας και ποιούς θα αφήσεις”. Οι παρατάξεις εκφράζουν
συγκεκριμένες πολιτικές και συγκεκριμένη στάση απέναντι στα ζητήματα του
πανεπιστημίου. Όσο και αν προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι εκλογές δεν είναι
παρά ένα πανηγύρι, θα επιμένουμε ότι είναι πολιτική διαδικασία. Στις εκλογές δεν
ψηφίζουμε τους φίλους μας, αλλά πολιτικό χώρο και πολιτικές αντιλήψεις.
·
το πανεπιστημιο μεσα στο οποιο σπουδαζουμε εχει
εκ των πραγματων καποιες προβληματικες. Για να μπορέσουμε λοιπόν να
κατοχυρώσουμε τα δικαιώματα στη φοίτηση αλλά και την επαγγελματική προοπτική
μας, είναι αναγκαία η συμμετοχή στις διαδικασίες του συλλόγου. Εν τέλει η
πολιτική δραστηριότητα δεν είναι κάτι ξεκομμένο από τη ζωή μας στο πανεπιστήμιο
αλλά είναι ένα μέσο έκφρασης και επίλυσης των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε
στη σχολή.
*«Συμμετέχω
άρα υπάρχω»: Παράφραση της γνωστής ρήσης του Καρτέσιου «σκέφτομαι άρα υπάρχω».
Υπάρχουμε συλλογικά λοιπόν...
Άρα η αποχή από τις φοιτητικές εκλογές δεν αποτελεί λύση στις όντως
υπαρκτές προβληματικές που χαρακτηρίζουν τις διαδικασίες του συλλόγου. Δεν
αποτελεί συνεπή στάση διαμαρτυρίας, αλλά εν τέλει καταλήγει στην παθητική
αποδοχή μιας πραγματικότητας που μας έχουν επιβάλλει. Η αδιαφορία για “τα
κοινά” στο πανεπιστήμιο, συνεπάγεται την αδιαφορία για την ποιότητα των σπουδών
μας, για το εργασιακό μας μέλλον αλλά και εν τέλει συμβάλλει στη διαμόρφωση
μιας “απολιτίκ” κουλτούρας συνολικά στην κοινωνία. Άλλωστε ο σημερινός φοιτητής
είναι ο αυριανός εργαζόμενος!
“ Αυτοί που είναι εναντίον της πολιτικής είναι υπέρ
της πολιτικής που τους επιβάλεται”
Μπ. Μπρέχτ
Για μας η εκλογές δεν αποτελούν παρά μια ακόμη
πολιτική μάχη που ερχόμαστε να δώσουμε φιλοδοξώντας να συμπορευτούμε με όλους
τους φοιτητές που αισθάνονται ότι τα συμφέροντά τους πλήττονται από τις
ασκούμενες πολιτικές στην εκπαίδευση και θέλουν να αγωνιστούν για ένα
πανεπιστήμιο πραγματικά δημόσιο, δωρεάν και δημοκρατικό.
Επιμένουμε να συμμετέχουμε για να γίνει ο σύλλογος
όπλο στα δικά μας χέρια. Για να μην αποφασίζουν άλλοι για εμάς, χωρίς εμάς!
