ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΘΑ
ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΘΕΑΤΕΣ!
Ο αγώνας για δημοκρατία στο πανεπιστήμιο...
Στην αρχή
της φετινής χρονιάς οι φοιτητές βρέθηκαν
αντιμέτωποι με το μέτρο των διαγραφών αλλά και τον Οργανισμό των Ιδρυμάτων που
προσπαθούσε να επιβάλλει την πλήρη εντατικοποίηση της φοιτητικής
καθημερινότητας και καταργούσε τις φοιτητικές παροχές δημιουργώντας μια νέα
πραγματικότητα στο εσωτερικό του πανεπιστημίου εντελώς εχθρική απέναντί τους.
Το φοιτητικό κίνημα για ακόμη μια φορά δεν κάθισε άπραγο να βλέπει τις
κατακτήσεις και τα δικαιώματα του να διαλύονται. Mε βάση τους δύο παραπάνω
κόμβους αλλά και τα ζητήματα του ασύλου και της δημοκρατίας που άνοιξαν κατά
την περίοδο της αυταρχικής και αντιδημοκρατικής πρυτανείας του Φορτσάκη βγήκε
στον δρόμο του αγώνα παλεύοντας για ένα δημόσιο δωρεάν και δημοκρατικό
πανεπιστήμιο. Eνα πανεπιστήμιο με κατοχυρωμένα τα δικαιώματα και τα συμφέροντα
των φοιτητών, στο οποίο θα έχουν θέση οι αγώνες της νεολαίας αλλά και του
συνόλου της κοινωνίας…
Έτσι με τις
Γενικές Συνελεύσεις και τις μαζικές διαδηλώσεις τους οι φοιτητές κατάφεραν να
υπερασπιστούν την δημοκρατία μέσα στο πανεπιστήμιο. Το να έχουν οι φοιτητικοί
σύλλογοι μέσω των αποφάσεων τους λόγο για το τι συμβαίνει μέσα στον χώρο που
σπουδάζουμε αλλά και να απονομιμοποιήθουν όλοι αυτοί (βλέπε Φορτσάκης και
Συμβούλια Ιδρύματος) που με αυταρχικό τρόπο και αστυνομοκρατία θέλησαν να
διαλύσουν το πανεπιστήμιο, το παρόν και το μέλλον των φοιτητών.
Όλα τριγύρω αλλάζουν και όλα τα ίδια μένουν...
Παράλληλα
την φετινή χρονιά υπήρξε και αλλαγή κυβέρνησης. Μετά την πτώση της λαομίσητης
συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ήρθε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ η οποία ναι μεν
συμπύκνωσε τις προσδοκίες του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας για ένα
καλύτερο αύριο αλλά η λογική της “διαπραγμάτευσης” με τους “εταίρους” δείχνει
να μην μπορεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες και τις προσδοκίες του λαού για ένα
καλύτερο μέλλον. Η νέα αυτή κατάσταση πέρα από το κεντρικό πολιτικό σκηνικό
δημιουργεί και μια νέα συνθήκη για το πανεπιστήμιο. Υπάρχει πλέον καλύτερο
πεδίο διεκδίκησης από μεριάς του φοιτητικού κινήματος καθώς η κυβέρνηση έχει
στηριχθεί στους κοινωνικούς αγώνες για την ανέλιξή της και για αυτό της είναι
πολύ πιο δύσκολο να αγνοεί τους αγώνες και τα αιτήματα μας με τον ίδιο τρόπο
που αυτό γινόταν το προηγούμενο διάστημα.
Υπό αυτό το
πρίσμα η κατάργηση του μέτρου των διαγραφών και των Συμβουλίων των Ιδρυμάτων
πρέπει να θεωρούνται πρώτα και κύρια ως κατακτήσεις των ίδιων των φοιτητών που
συγκρούστηκαν με αυτά και όχι ως κάποιου είδους “χάρη” από την νέα κυβέρνηση.
Από την άλλη οι υπόλοιπες πτυχές της επίθεσης στην εκπαίδευση όπως η
αξιολόγηση, η απαξίωση των πτυχίων και η υποχρηματοδότηση είναι ζητήματα με τα
οποία το φοιτητικό κίνημα πρέπει να ανοίξει νέο γύρο αντιπαράθεσης. Εν τέλει
αποδεικνύεται ότι τίποτα δεν χαρίζεται, όλα κερδίζονται με δυναμικούς και
ανυποχώρητους αγώνες
Και στο ιστορικό αρχαιολογικό τι γίνεται ;
Το τμήμα του
ιστορικού αρχαιολογικού, όπως και τα υπόλοιπα τμήματα της φιλοσοφικής, αντιμετωπίζει μια σειρά από
προβλήματα που απορρέουν από αποφάσεις και κατευθύνσεις που προέρχονται είτε
από τα υπουργεία παιδείας και πολιτισμού,
είτε από τους καθηγητές του τμήματος και μας φέρνουν εμπόδια στην
φοιτητική μας καθημερινότητα και στην εργασιακή μας προοπτική.
Καταρχάς
αντιμετωπίζουμε πρόβλημα στην αξία που έχει το πτυχίο μας στην αγορά εργασίας
και στα επαγγελματικά δικαιώματα που αυτό κατοχυρώνει. Με βάση τις αλλαγές του
νόμου Διαμαντοπούλου το ενιαίο πτυχίο του ελληνικού πανεπιστημίου, μετατρέπεται
σε ατομικό φάκελο προσόντων στον οποίο ο φοιτητής συγκεντρώνει πιστωτικές
μονάδες (π.μ.) από την παρακολούθηση μαθημάτων και από εξωτερικά σεμινάρια.
Έτσι όμως υπάρχει ο κίνδυνος να προκύπτουν πτυχία διαφορετικών π.μ., άρα πτυχία
με διαφορετική αξία στην αγορά εργασίας. Τέτοιο θέμα αντιμετωπίζουμε
συγκεκριμένα και στο τμήμα μας, όπως έχει παραδεχτεί η πρόεδρος του κ. Παπαδία.
Επιπρόσθετα, λόγω της μη ενιαιότητας του πτυχίου, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος οι
απόφοιτοι της κατεύθυνσης της Ιστορίας να μην κατοχυρώνουν επαγγελματικά
δικαιώματα για πρόσληψη στην αρχαιολογική υπηρεσία, σε μουσεία κλπ και
αντίστοιχα οι απόφοιτοι της κατεύθυνσης της αρχαιολογίας να μην μπορούν να
εργαστούν ως εκπαιδευτικοί.
Επιπλέον
μεγάλο ζήτημα ανέκυψε στην αρχή της χρονιάς σε σχέση με τα προσόντα έγκρισης στην αρχαιολογική
υπηρεσία. Σε διάταξη προς διαβούλευση του υπουργείου Πολιτισμού υπήρχε ένα
μέτρο στα όρια της παράνοιας. Επιβαλλόταν ότι για να μπορεί κάποιος να
προσληφθεί στην αρχαιολογική υπηρεσία θα θεωρούνταν το μεταπτυχιακό αναγκαστικό
προσόν! Αυτό θα σήμαινε ότι το ίδιο το
πτυχίο μας θα αποτελούσε απλά ένα σκαλοπάτι
που θα μας οδηγούσε αναγκαστικά σε έναν
νέο κύκλο σπουδών, τα μεταπτυχιακά στην αρχαιολογία (που σε πολλές περιπτώσεις
είναι επί πληρωμή). Μετά από αντίδραση του συλλόγου αλλά και του Συλλόγου
Ελλήνων Αρχαιολόγων το μέτρο αυτό δεν προχώρησε αν και παραμένει κατεύθυνση με
την οποία θα χρειαστεί στο μέλλον να συγκρουστούμε.
Παράλληλα
και στο εσωτερικό της σχολής έχουν ανακύψει ζητήματα τα οποία δυσχεραίνουν τους
όρους σπουδών μας. Η κατάσταση στα σεμιναριακά μαθήματα είναι τραγική καθώς
φέτος μειώθηκε ακόμα περισσότερο ο αριθμός των σεμιναρίων προς επιλογή με
αποτέλεσμα πολλοί φοιτητές που είτε θέλουν είτε υποχρεούνται να πάρουν
σεμιναριακά να πετιούνται απέξω καθώς οι θέσεις είναι πολύ λιγότερες από αυτές
που χρειαζόμαστε. Με αυτόν τον τρόπο οι επί πτυχίω συμφοιτητές μας
δυσκολεύονται στην λήψη του πτυχίου καθώς δεν μπορούν να συμπληρώσουν τον
απαιτούμενο αριθμό σεμιναριακών μαθημάτων.
Ένα άλλο
ζήτημα είναι η στάση κάποιων καθηγητών του τμήματός μας που μάλλον νομίζουν ότι
η σχολή είναι το φέουδο τους και εμείς οι φοιτητές πρέπει να υπακούμε στις
“παραξενιές” τους και να μην λέμε κουβέντα όταν πχ τα θέματα στην εξεταστική
είναι πιο δύσκολα και από τις εξετάσεις στην αρχαιολογική υπηρεσία. Τέτοια
είναι η περίπτωση της αποστηθισιολάγνας Βικτωρίας Κέπετζη που στο μάθημα
Βυζαντινή Αρχαιολογία Β' εξετάζει χωρίς να δίνει κατόψεις και εικόνες και έχει
την απαίτηση να τα περιγράψουμε όλα από μνήμης! Άλλο κόλπο είναι η αντίληψη του
πανεπιστημίου με όρους σχολείου όπως το να μην επιτρέπεται η είσοδος στο μάθημα
σε φοιτητές που έχουν αργήσει έστω και 5 λεπτά. Κλασική θιασώτης αυτής της
τακτικής είναι η Μ. Ευθυμίου (πρωταγωνίστρια του αντικαταληψιακού αγώνα των
καθηγητών…)
ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΤΙ ΛΕΝΕ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ;
Στις
φοιτητικές εκλογές καλούμαστε να στηρίξουμε μια πολιτική τοποθέτηση, να
επιλέξουμε την
πολιτική μας εκπροσώπηση στα διοικητικά όργανα του συλλόγου. Γι αυτό και η
επιλογή μας πρέπει να βασίζεται αυστηρά
σε πολιτικά κριτήρια, στην δουλειά που κάνει (ή δεν κάνει) η κάθε
πολιτική δύναμη για τη σχολή και όχι σε “απολιτικ” προτιμήσεις, στην
κοινωνικότητα του καθενός ή στο προσωπικό του γόητρο...
Ας δούμε τί
λένε (και τί δεν λένε) οι άλλες πολιτικές δυνάμεις για τα ζητήματα της σχολής…
ΔΑΠ-ΝΔΦΚ - αυτή που κοιμάται αλλά η τύχη της δουλεύει...
Η κατεξοχήν
δύναμη που δεν λέει τίποτα! Δεν εμφανίζεται στις Γενικές συνελεύσεις, δεν συμμετέχει στη
λειτουργία του Διοικητικού συμβουλίου,
“απ-αξιά” συνολικά τις πολιτικές διαδικασίες και την εσωτερική ζωή του
συλλόγου. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχει πρόταση για το πανεπιστήμιο; Τουναντίον,
έχει τον δυστοπικό οδηγό “παιδεία 2020”, ένα σπάνιο ντοκουμέντο για ένα
πανεπιστήμιο που θα λειτουργεί σαν
ιδιωτικό σχολείο και δεν θα έχει καμία σχέση με την έννοια του ανοιχτού,
δημοκρατικού και δημοσίου-δωρεάν πανεπιστημίου, διόλου τυχαίο λοιπόν το γεγονός
ότι ήταν μεγάλη “φαν” της προηγούμενης μνημονιακής κυβέρνησης και σταθερά
της Νέας Δημοκρατίας. Επί της ουσίας
όμως αποφεύγει την έκθεση των θέσεων της και την πολιτική αντιπαράθεση και απλά μέσω της αδιαφορίας και της απάθειας
που καλλιεργεί στις σχολές διευκολύνει το έργο της διάλυσης του πανεπιστημίου
όπου και όπως αυτό συντελείται.
Αποτελεί
σίγουρα την πιο επικίνδυνη επιλογή...
ΠΑΣΠ – τα περασμένα
μεγαλεία...
Σαν τη
συνοδοιπόρο (ΔΑΠ) της για χρόνια, έτσι και η “δημοκρατική παράταξη” ουσιαστικά
επέλεγε την αδιαφορία και την απάθεια, απλά με λίγο πιο “σοσιαλιστικό”-προοδευτικό
περιτύλιγμα. Μετά και την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ, από δεύτερη δύναμη με πάρτι,
κλαμπάκια και σαμπάνιες έχει μετατραπεί σε μια μικρή ομάδα νεολαίων του ΓΑΠ που
περνούν μια κρίση ταυτότητας. Ένα πολιτικό απολίθωμα που ομολογουμένως
προσφέρει στιγμές γέλιου...
ΠΚΣ ( ΚΝΕ/ΜΑΣ) – η μόνη
πολιτική δύναμη που συμμαχεί με τον εαυτό της!
Βασικό
χαρακτηριστικό της ΠΚΣ είναι ότι εμφανίζεται με πολλές μορφές, αλλά πάντα με το
ίδιο πολιτικό σκεπτικό : ΚΚΕ ΙΣΧΥΡΟ! Άλλο βασικό στοιχείο είναι η επιλογή της
να πορεύεται μόνη της μακριά από όσους δεν συμφωνούν στο πλήρες με το δικό της
πολιτικό σκεπτικό. Χαρακτηριστική η κίνησή της να διασπάσει τον ενιαίο σύλλογό μας και να
δημιουργήσει ένα ξεχωριστό, κομματικά ελεγχόμενο σύλλογο, στο τμήμα μας. Και
δεν έχει καν την τιμιότητα να αποχωρήσουν οι δυνάμεις της από την εκλογική διαδικασία του συλλόγου
φιλοσοφικής, αλλά ουσιαστικά επιδιώκει να κάνει διπλοψηφία! Μια αριστερή
δύναμη, η εμμονή της οποίας όμως στην ξεχωριστή, δική της δράση, λειτουργεί
διασπαστικά στους αγώνες και την κάνει να απέχει από τις μεγάλες μάχες του
φοιτητικού κινήματος...
ΑΡΕΝ – η πολιτική
δύναμη με κρίση ταυτότητας...
Γιατί το
λέμε αυτό; Διότι ενώ η ΑΡΕΝ διατείνεται ότι είναι ανεξάρτητη, ένα δίκτυο
σχημάτων, ουσιαστικά αποτελεί τη νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στις σχολές. Και το
πρόβλημα με αυτό είναι ότι την οδηγεί σε αντιφατικές τοποθετήσεις, τη μία
υπεράσπιση της κυβέρνησης ακόμη και στα πιο αρνητικά της, την άλλη κριτική σε
αυτή χωρίς να έχει μια σταθερή πολιτική θέση. Το βασικό πρόβλημα της ΑΡΕΝ, όμως
είναι ότι για μας είναι μια συνδικαλιστικά ανενεργή δύναμη, καθώς απουσιάζει
από τα αμφιθέατρα και αδυνατεί να αντιληφθεί τα ερωτήματα των φοιτητών. Γι αυτό
και αδυνατεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην δυναμική επανεμφάνιση του
φοιτητικού κινήματος...
ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ!
Όλα τα
παραπάνω, δηλαδή η επίθεση συγκεκριμένα στο τμήμα μας, στην εκπαίδευση αλλά και
συνολικά στην κοινωνία δεν είναι μια κατάσταση που πρέπει να αποδεχόμαστε
παθητικά. Οι μαζικοί αγώνες λαού και νεολαίας έχουν αποδείξει ότι την ιστορία
μπορούμε και πρέπει να την γράφουμε εμείς μέσα από τους αγώνες μας. Έτσι
εμπνεόμαστε και είμαστε κομμάτι των μεγάλων μαχών του λαού που τα τελευταία
χρόνια αντιστάθηκε και συγκρούστηκε με τις πολιτικές των μνημονίων και τις
επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του αγώνα των κατοίκων των Σκουριών για γη και
ελευθερία ενάντια στα μεταλλεία χρυσού που οδηγούν στην περιβαλλοντική
καταστροφή του τόπου τους αλλά και του φοιτητικού κινήματος ενάντια στην
καταστολή και τον αυταρχισμό.
Για μας
είναι ξεκάθαρο ότι μοναδικό όπλο για να αγωνιστούμε για ένα καλύτερο παρών και μέλλον, για καλύτερες
συνθήκες σπουδών και αξιοπρεπή εργασιακή προοπτική είναι ο φοιτητικός μας
σύλλογος και οι συλλογικές του διαδικασίες. Έτσι για εμάς, η Γενική συνέλευση
αποτελεί το ανώτατο όργανο για την συλλογική έκφραση και την προάσπιση των
συμφερόντων των φοιτητών, αλλά και οι Φοιτητικές εκλογές αποτελούν μια σημαντική
διαδικασία με τη συμμετοχή σε αυτές να είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την υγιή
του λειτουργία. Η αποχή και η αδιαφορία ουσιαστικά συντελούν στην προσπάθεια
διάλυσης του πανεπιστημίου καθώς αποδυναμώνουν το μοναδικό όπλο που έχουμε για να αγωνιστούμε,
δηλαδή τον σύλλογό μας.
Σε αυτή τη
λογική βλέπουμε και την συμμετοχή της Ενωτικής Πρωτοβουλίας στις εκλογές ως μια
ακόμη πολιτική μάχη που έχουμε να δώσουμε για να βάλουμε το δικό μας στίγμα, το
στίγμα των ανυποχώρητων συλλογικών αγώνων, της ανατροπής των αντιεκπαιδευτικών
πολιτικών, της συλλογικής διεκδικητικότητας.
Η στήριξη
της ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΣΑΦ-ΚΑΡΦΙ ΕΑΑΚ, του ανεξάρτητου από καθηγητές και
κόμματα αριστερού χώρου της σχολής, έχει το νόημα όχι της ανάθεσης, αλλά της
συμπόρευσης στους αγώνες που δώσαμε, δίνουμε και θα δώσουμε στο μέλλον. Στις
φετινές εκλογές να κάνουμε τη φωνή μας να ακουστεί ενάντια στις πολιτικές που
πλήττουν τα συμφέροντά μας, ενάντια σε λογικές
ηττοπάθειας και συμβιβασμού!
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ:
·
Δημόσια-δωρεάν
παιδεία και εργασία με δικαιώματα για όλους!
·
Ενιαία
πτυχία με κατοχυρωμένα όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα!
·
Μόνιμους-μαζικούς
διορισμούς στο δημόσιο σχολείο και την αρχαιολογική υπηρεσία
·
χωρίς
προαπαιτούμενα και εξεταστικά φίλτρα!
·
Ανθρώπινους
ρυθμούς σπουδών και εξέτασης, επαρκή αριθμό σεμιναριακών!
·
Δημοκρατία
εντός του πανεπιστημίου. Κάτω τα χέρια από το Άσυλο!
ΣΤΙΣ 13 ΜΑΗ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ
ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΜΑΣ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΣΑΦ-ΚΑΡΦΙ/ ΕΑΑΚ
Συνεργασία Ανεξάρτητων Φιλοσοφικής
στο Ιστορικό-Αρχαιολογικό
