19 Οκτωβρίου 2014

Τούτοι οι μπάτσοι που 'ρθαν τώρα...




Το πρώτο καλωσόρισμα της νέας ακαδημαϊκής χρονιάς έγινε με την παρουσία στην κεντρική πύλη της πανεπιστημιούπολης, ένστολων με την επιγραφή στα αλεξίσφαιρα τους “SECURITY ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ”. Μας καλωσόρισαν λοιπόν στο υποτιθέμενο πανεπιστήμιο-άσυλο ανομίας, που επιτέλους θα καθιερώσουν την τάξη. 

Γιατί όμως έτσι ;

Στα πλαίσια των περσινών απολύσεων χιλιάδων διοικητικών υπαλλήλων του πανεπιστημίου, καταργήθηκε ο κλάδος των φυλάκων και επιστατών. Φέτος λοιπόν μας καλούν να δεχτούμε την αντικατάσταση τους από την πανεπιστημιακή αστυνομία.Ο νέος πρύτανης του ΕΚΠΑ, Φορτσάκης εγγυήθηκε την ασφάλεια των φοιτητών,προσλαμβάνοντας μέσω εργολαβίας τους εν λόγω security.

Με αυτόν τον τρόπο εντείνεται η ιδιωτικοοικονομική λειτουργία του πανεπιστημιού,καθώς η εργολαβία για την υπηρεσία αυτή ζητά 2,7 εκατ.. Εύλογα μας δημιουργείται το ερώτημα, πώς με τόση ευκολία μπορεί το πανεπιστήμιο να διαθέσει αυτό το ποσό για τους security ενώ μας στερεί τη δωρεάν πρόσβαση στις φοιτητικές παροχές (συγγράμματα,σίτηση,στέγαση).

Η κατάσταση αυτή δε μπορεί να παγιωθεί ως κανονικότητα της φοιτητικής καθημερινότητας,αφού έτσι μεθοδεύεται η δημιουργίας μιας νέας κουλτούρας εντός του πανεπιστημίου.

Με αυτόν τον τρόπο καταργείται ο δημοκρατικός χαρακτήρας του πανεπιστημιού.

1. Οι φοιτητές υποχρεούνται με την είσοδο τους στη σχολή να επιδεικνύουν την φοιτητική τους ταυτότητα. Αυτού του είδους το face control μας στερεί αυτόματα το δικαίωμα να κινούμαστε ελέυθερα στους χώρους των σπουδών μας (στην πανεπιστημιούπολη και στην πρυτανεία).
2. Γραμμικά θεσμοθετείται και η κατάργηση του ασύλου.Πρόκειται για μία θέση που ενυπάρχει σε πλήθος νόμων (π.χ νόμο Διαμαντοπούλου) και στις θέσεις της ΔΑΠ, που καταργεί μια κατάκτηση σκληρών αγώνων.Το άσυλο μέχρι σήμερα μας εξασφάλιζε τη δυνατότητα ελεύθερης πολιτικής δράσης, άρθρωσης αγώνων και διεξαγωγής συλλογικών διαδικασιών εντός των πανεπιστημίων.
`3. Η παρουσία των SECURITY στις σχολές δεν είναι παρά ένας κατασταλτικός μηχανισμός για τις “βίαιες πρακτικές” των “αριστερών μειοψηφικών ομάδων”.Όπου για τον κ.Φορτσάκη οι ομάδες αυτές περιλαμβάνουν όσους φοιτητές επιλέγουν να αγωνίζονται και να διεκδικούν μέσω του συλλογικού δρόμου.Και οι βίαιες πρακτικές γι’αυτόν ορίζονται ως οποιαδήποτε πράξη που ξεφεύγει από τα όρια της ακαδημαϊκης ομαλότητας,όπως μοιράσματα κειμένων,αφισοκολλήσεις,παραστάσεις διαμαρτυρίας ακόμα και Γενικές Συνελεύσεις.

Όλα αυτά όμως είναι τα βασικά βήματα που οδήγουν απευθείας στη δημιουργία ενός πιο   αυταρχικού πανεπιστημίου.Στο οποίο δε θα χωρούν συλλογικές διεκδικήσεις, οι φοιτητικοί σύλλογοι δε θα μπορούν να αγωνίζονται λόγω του φόβου της καταστολής και κάθε νέο μέτρο θα περνά αβιάστα (διαγραφές φοιτητών,διάσπαση πτυχίων,περικοπές παροχών ).

Εμείς όμως ως φοιτητές δεν πρέπει να σταματήσουμε ποτέ να έχουμε λόγο για ό,τι συμβαίνει μέσα και έξω από το πανεπιστήμιο,δεν πρέπει να σταματήσουμε να παλεύουμε για ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών και για πτυχιά με εργασιακά διακαιώματα.Εν τέλει δεν πρέπει ποτέ να περιορίσουμε τον αγώνα μας λόγω της επιβολής οποιασδήποτε μορφής security.

Τέλος,δεν πρέπει να ξεχνάμε οτι τα πανεπιστήμια πάντα υπήρξαν νησίδες αντίστασης.Εμείς θα υπερασπιζόμαστε μέχρι τέλους ένα Πανεπιστήμιο-άσυλο των κοινωνικών μας αγώνων,ένα Πανεπιστήμιο-χώρο κοινωνικής και πολιτικής δράσης.