3 Μαΐου 2014

Γιατί να ψηφίσω Ενωτική Πρωτοβουλία ΣΑΦ-ΚΑΡΦΙ/εαακ στο Ιστορικό-Αρχαιολογικό

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ..

Οι πολιτικές που εφαρμόζουν κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ συνεχίζουν τον δρόμο της κοινωνικής καταστροφής που έχουν χαράξει εδώ και 5 χρόνια καθώς μισθοί, εργασιακά κεκτημένα, κοινωνικές παροχές και δημόσια αγαθά έχουν γίνει θυσία στον βωμό της κρίσης.Φαίνεται μάλλον ότι η “ανάπτυξη” που ευαγγελλίζεται η κυβέρνηση Σαμαρά είναι μια ανάπτυξη για λίγους και εκλεκτούς, των οποίων τα κέρδη μεγιστοποιούνται, σε βάρος της πλειονότητας της κοινωνίας που έχει καταδικαστεί στη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Είναι αυτές οι πολιτικές που διαλύουν :
Κάθε έννοια μόνιμης και σταθερής εργασίας με αξιοπρεπείς απολαβές: μισθοί 300 ευρώ, ανεργία 60% για τους νέους , ελαστικές μορφές εργασίας (4ωρα, «μαύρη εργασία», 5μηνα Voucher κτλ)

 Κάθε έννοια δημόσιας και δωρεάν παιδείας: ριζική υποχρηματοδότηση όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης, συγχωνεύσεις σχολείων, μαζικές απολύσεις καθηγητών και δασκάλων, αδυναμία κάλυψης των λειτουργικών αναγκών σε σχολεία και σχολές.

Κάθε έννοια δημόσιων κοινωνικών παροχών: περικοπές συντάξεων, αποκλεισμός από την περίθαλψη και την δημόσια υγεία των ανέργων και των ανασφάλιστων, ιδιωτικοποιήσεις σε ρεύμα και νερό.

Κάθε έννοια δημοκρατίας- με την απαγόρευση των πορειών και την ποινικοποίηση των αγώνων, με την φίμωση και την λογοκρισία κάθε φωνής αντίστασης.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά , ο φασισμός, με κύριο εκφραστή την Χρυσή Αυγή, δεν περιορίζεται πλέον σε ρατσιστικές εκδηλώσεις και ναζιστικούς χαιρετισμούς αλλά φτάνει και μέχρι τη δολοφονία, δρώντας πλάι ή εκάστοτε και μαζί με την πολιτική του μνημονίου.

...ΚΑΜΕΝΗ ΓΗ ΑΦΗΝΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ



Το δημόσιο δωρεάν Πανεπιστήμιο βρίσκεται στο στόχαστρο και το Ιστορικό Αρχαιολογικό δεν αποτελεί εξαίρεση! Το τελευταίο διάστημα μας έχει ζαλίσει τα αυτιά ο αγαπητός υπουργός παιδείας κ.Αρβανιτόπουλος για το πως το ελληνικό πανεπιστήμιο εκσυγχρονίζεται, συνδέεται με την αγορά εργασίας, μακριά από το “κρατικοδίαιτο μοντέλο και τα ιδεολογήματα της δεακαετίας του '80”.



1 Εσωτερικοί Κανονισμοί λειτουργίας των ιδρυμάτων. Το υπουργείο θεσμοθετεί ένα εσωτερικό σύνταγμα για τα πανεπιστήμια , το οποίο σαν κύριο στόχο έχει να περιορίσει τον δημόσιο , δωρεάν και ανεξάρτητο από την αγορά εργασίας χαρακτήρα του πανεπιστημίου. Ανοίγει έτσι ο δρόμος για να γίνουμε «Ευρώπη»... δηλαδή να να απολύσουμε διοικητικούς υπαλλήλους, να «πουλήσουμε» σε εργολάβους τις γραμματείες, τις βιβλιοθήκες, τις εστίες, τη φύλαξη του Πανεπιστημίου αλλά και να διαγράψουμε φοιτητές.
2 Διαγραφές φοιτητών. Όσων έχουν ξεπεράσει τα ν+2 έτη σπουδών. Χωρίς να λογαριάζει κανείς οτι πολλοί φοιτητές αναγκάζονται να δουλεύουν παράλληλα για να επιβιώσουν. Χωρίς να λέει κανείς το αυτονόητο, ότι δηλαδή οι φοιτητές αυτοί δεν επιβαρύνουν σε τίποτα το κράτος, καθώς δεν δικαιούνται φοιτητικές παροχές, δεν κοστίζουν τίποτα! Μάλλον η κίνηση αυτή του υπουργείου μόνο με την θεωρία του εκσυγχρονισμού ερμηνεύεται( λιγότεροι και λιγότερο ανεξάρτητοι και πολιτικά δραστήριοι φοιτητές, περισσότερο πειθαρχημένοι και εντατικοποιημένοι). Χαρακτηριστικό είναι ότι ακόμα και η πανεπιστημιακή κοινότητα και τα όργανα του πανεπιστημίου καταδίκασαν αυτή την απόφαση του υπουργείου.
Εξωτερική αξιολόγηση των ιδρυμάτων. Συχνά η αξιολόγηση ηχεί θετικά στα αυτιά μας, καθώς σκόπιμα συνδέεται με την αξιοκρατία κλπ. Όμως στην πραγματικότητα η εξωτερική αξιολόγηση της ΑΔΙΠ δεν έχει καμία σχέση με οποιαδήποτε προσπάθεια να εξεταστούν και να αντιμετωπιστούν πραγματικά τα προβλήματα και οι ελλειματικές των πανεπιστημίων. Αντίθετα, τα αποτελέσματά της είναι αποφασισμένα a priori: κλεισίματα και συγχωνεύσεις τμημάτων και σχολών ή αλλιώς σχέδιο Αθηνά ΙΙ.
4 Πιστωτικές μονάδες. δηλαδή ξ εισαγωγή σε κάθε προσφερόμενο μάθημα μονάδων που στο τέλος της φοίτησης θα συναθροίζονται για το τελικό νούμερο. Όμως το γεγονός ότι οι μονάδες δεν θα είναι ίδιες για όλα τα μαθήματα δημιουργούν αρχικά πτυχία διασπασμένα και απόφοιτους “πολλών ταχυτήτων”. Κι έπειτα, μαζί με την διάσπαση της ενιαιότητας ουσιαστικά απαξιώνεται το πτυχίο του και δυσκολεύει η δυνατότητα μας να διεκδικούμε συλλογικα τα επαγγελματικά μας δικαιώματα.

Τι σημαίνει σύνδεση με την αγορά εργασίας;;;





1 Συμβούλια ιδρύματος. Διοικητικά όργανα του πανεπιστημίου, κατά τα πρότυπα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα οποία αποτελούνται απο εξωπανεπιστημιακούς, “μάνατζερ” και τραπεζίτες αλλά και απο πανεπιστημιακούς , των οποίων η ανύπαρτκη ανάμειξη στα πράγματα του ελληνικού πανεπιστημίου τους καθιστά το λιγότερο γραφικούς (“στο Χάρβαρντ το κάνουμε έτσι”). Μία συμμορία που γνωρίζει μόνο απο τον κόσμο των επιχειρήσεων , δεν έχει την παραμικρή γείωση στην ελληνική πραγματικότητα και η οποία παρακάμπτει το αυτοδιοίκητο του πανεπιστημίου και τα όργανά του
με στόχο τα ιδρύματα να λειτουργούν με βάση τις ανάγκες της αγοράς.

2 Πιστοποίηση των προγραμμάτων των ιδρυμάτων. Με άλλα λόγια, με βάση τις υποδείξεις της ΑΔΙΠ θα προχωρά η αξιολόγηση των προγραμμάτων σπουδών των ιδρυμάτων ,ώστε να πιστοποιηθεί η επαρκής σύνδεση του ακαδημαϊκού έργου με τις ανάγκες της αγοράς. Αν μια σχολή δεν περάσει τις “εξετάσεις”, δηλαδή οι απόφοιτοι δεν φαίνεται να απορροφώνται στην αγορά εργασίας, τότε μπορεί να τεθεί σε “διαθεσιμότητα” η ακόμη και να καταργηθεί ως γνωστικό αντικείμενο με μια απλή υπουργική απόφαση!Φανταστείται τί συνεπάγεται αυτό για ένα τμήμα όπως το Ιστορικό-Αρχαιολογικό που η σχέση του με την “αγορά” συνοψίζεται στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση και τις αρχαιολογικές υπηρεσίες.

Τι σημαίνει το τέλος του Πανεπιστημίου της Μεταπολίτευσης;;;

Σημαίνει περικοπές στις φοιτητικές παροχές, υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων, απόλυση του προσωπικού του πανεπιστημίου, εισχώρηση των ιδιωτών στα πανεπιστήμια, σημαίνει πειθάρχηση και εντατικοποίηση των φοιτητών ώστε να έχουν τα απαράιτητα αντανακλαστικά ως εργαζόμενοι στην αγορά του μνημονίου.
Σημαίνει εν τέλει ότι το ελληνικό δημόσιο και δωρεάων πανεπιστήμιο, χώρος ελέυθερης πνευματικής έκφρασης και άσυλο ιδεών, κεκτημένο των φοιτητικών και λαϊκών αγώνων των προηγούμενων δεκαετιών, δίνει τη θέση του στο πανεπιστήμιο του μνημονίου, της ανεργίας της πνευματικής φίμωσης.
ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ-ΟΧΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ!

Απέναντι σε όλα αυτά το μοναδικό μας όπλο είναι ο φοιτητικός μας σύλλογος. Με μαζικές γενικές συνελεύσεις και συλλογικές διαδικασίες, αλλα και στο δρόμο με πορείες και διαδηλώσεις και ακόμη και στα ίδια τα αμφιθέατρα και τους διαδρόμους της Φιλοσοφικής έχουμε χρέος να αντισταθούμε στην επίθεση απέναντι στο πανεπιστήμιο και τις ζωές μας .

Από τους συλλογικούς αγώνες όμως κάποιοι απουσιάζουν…
Και δεν είναι άλλοι από αυτούς που καλλιεργούν χρόνια τώρα μέσα στη Σχολή μας την αδιαφορία και την αποπολιτικοποίηση… Και δεν είναι άλλοι από την ΔΑΠ(ΝΔ) και την ΠΑΣΠ (ΠΑΣΟΚ):
και με τη σειρά μας, τους καταγγέλλουμε!
* γιατί στηρίζουν «εκ των έσω» τις επιλογές των πολιτικών τους φορέων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ) και ξεπουλάνε με την πρώτη ευκαιρία το δημόσιο, δωρεάν πανεπιστήμιο.
* γιατί δεν ντρέπονται να εξαγοράζουν την ψήφο μας με ρουσφέτια, πάρτυ, εκδρομές και σημειώσεις.
* γιατί στοχεύουν στην αποπολιτικοποίηση του συλλόγου, καλλιεργώντας λογικές ανάθεσης («Ψήφισε με και… βλέπουμε»).


Μερίδα ευθύνης έχει η ΠΚΣ/ΜΑΣ/ΚΝΕ που με την επιλογή της να απομονώνεται από άλλες αγωνιστικές δυνάμεις. Χαρακτηριστική είναι η προσπάθειά της για τη διάσπαση του ενιαίου φοιτητικού μας συλλόγου , που το μόνο που πετυχαίνει είναι η διάσπαση του αγώνα! Η εμμονή της σε ξεχωριστές πορείες, η άρνησή της να συμπορευτεί με τα πληττόμενα κομμάτια των καθηγητών, αποτέλεσαν μελανό σημείο στους ενωτικούς αγώνες του προηγούμενου διαστήματος.

Όσο για την ΑΡΕΝ, η αδράνειά της σε μη κινηματικές περιόδους και η απουσία της από τα φοιτητικά αμφιθέατρα δηλώνει και την ανικανότητά της να αφουγκράζεται τα ερωτήματα και τις ανάγκες των φοιτητών και να υπερασπίζεται τα φοιτητικά συμφέροντα.

Είναι φανερό λοιπόν οτι οι πολιτικές αυτές μαζί με τον εκσυγχρονιστικό συρφετό απαξιώνουν τις σπουδές μας και διαλύουν τις ζωές μας!Από το δικαίωμά μας στη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση και στα ενιαία ισχυρά πτυχία, μέχρι το δικαίωμα στην αξιοπρεπή εργασία και διαβίωση.

Ήδη το προηγούμενο διάστημα με τους αγώνες που έγιναν για την απόσυρση του σχεδίου Αθηνά αλλα και με τους αγώνες ενάντια στις απολύσεις των διοικητικών υπαλλήλων φάνηκε οτι οι φοιτητές μαζί με την πανεπιστημιακή κοινότητα είναι σε θέση να υπερασπιστούν σθεναρά το δημόσιο πανεπιστήμιο απο την επίθεση του Αρβανιτόπουλου και της παρέας του, αλλά και κάθε Αρβανιτόπουλου, ακυρώνοντας στην πράξη την εφαρμογή των αναδιαρθρώσεων που επιβάλει η πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ.


Στις φετινές εκλογές να κάνουμε τη φωνή μας να ακουστεί ενάντια στις πολιτικές που καταστέφουν τις ζωές μας, ενάντια σε λογικές ητοπάθειας, υποταγής και αδιαφορίας.Με την αριστερά της ρήξης και της ανατροπής αμφισβητούμε το κυρίαρχο μοντέλο ζωής και αναζητούμε τη δράση μέσα από τη λογική της συμπόρευσης στους αγώνες για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας! Γι αυτό συγκροτούμε ένα άλλο μοντέλο πολιτικής παρέμβασης, αγωνιζόμαστε μέσα από την Ενωτική Πρωτοβουλία ΣΑΦ-ΚΑΡΦΙ, επιμένοντας στην ανεξαρτησία από κόμματα, οικονομικούς φορείς και καθηγητές και στην λογική της συμπόρευσης και της μαχητικής συμμετοχής.


ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ
* Δημόσια-δωρεάν παιδεία για όλους
* Ενιαία πτυχία με κατοχυρωμένα εργασιακά δικαιώματα, όχι πιστοτικές μονάδες
* Ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών,φοιτητικές παροχές,καμία σκέψη για δίδακτρα
* Ενάντια στις διαγραφές,αξιολογήσεις, πρότυπους κανονισμούς


Στις 7 Μάη στηρίζουμε τον ανεξάρτητο, αριστερό χώρο της σχολή μας ψηφίζουμε την

ΕΝΩΤ.ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ Σ.Α.Φ.-ΚΑΡΦΙ/ εαακ



Συνεργασία Ανεξάρτητων Φιλοσοφικής
στο Ιστορικό