13 Μαΐου 2014

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ

Όπως γνωρίζουμε, οι υπάλληλοι που στελεχώνουν τις διοικητικές υπηρεσίες του πανεπιστημίου, απαραίτητοι δηλαδή για την ομαλή διεξαγωγή του εκπαιδευτικού έργου, αποφάσισαν 48 απεργία, καθώς το υπουργείο αθέτησε τις υποσχέσεις που είχε δώσει και προχώρησε στις διαθεσιμότητες και τις απολύσεις. Ας θυμηθούμε όμως πώς ξεκίνησε αυτή η ιστορία:

8 μήνες πριν....
Ο υπουργός παιδείας κ.Αρβανιτόπουλος ρίχνει τη “βόμβα”, δήθεν στο όνομα του εκσυγχρονισμού και της αξιοκρατίας (όπως και με την ΕΡΤ), και 1000 περίπου εργαζόμενοι του πανεπιστημίου μπαίνουν σε διαθεσιμότητα, με στόχο την οριστική απόλυση. Οι διοικητικοί, όμως, έκαναν μια πραγματικά ηρωϊκή απεργία για 4 μήνες και μαζί τους γρήγορα συντάχθηκαν και οι φοιτητές, καθώς οι εργαζόμενοι όχι μόνο αντιτάσσονταν στην βαρβαρότητα των πολιτικών λιτότητας που εφάρμοσε το υπουργείο, αλλά και γιατί γρήγορα συνειδητοποίησαν ότι η απόλυση αυτή ήταν άλλο ένα βήμα στην πολιτική της διάλυσης του δημοσίου και δωρεάν πανεπιστημίου. Εν τέλει υπό την πίεση της πανεπιστημιακής κοινότητας, ο υπουργός αναγκάστηκε να προσέλθει σε διάλογο και να δώσει εγγυήσεις πως καμία διαθεσιμότητα δεν θα τεθεί σε εφαρμογή. Μέχρι πριν 6 μέρες...


τα ίδια προβλήματα και τότε και τώρα...
Πέρα από το αυτονόητο κοινωνικό πρόβλημα που δημιουργεί η απόλυση 1000 εργαζομένων και άρα η προσθήκη και άλλων οικογενειών στη λίστα της ανεργίας της Ελλάδας του μνημονίου, υπάρχουν πολύ σημαντικές επιπτώσεις για μας τους φοιτητές:

α) Η απόλυση τόσων υπαλλήλων θα δημιουργήσει ριζικό πρόβλημα υποστελέχωσης των υπηρεσιών (γραμματείες, βιβλιοθήκες, φύλακες) με αποτέλεσμα η διεξαγωγή του ακαδημαϊκού έργου να είναι εξαιρετικά δύσκολη αν όχι αδύνατη (όλοι γνωρίζουμε τις ελλείψεις που αντιμετωπίζει ήδη σε εγκαταστάσεις και δυναμικό η σχολή)


β) Σύμφωνα με δηλώσεις υπηρεσιών που προωθούν τις αξιολογήσεις φοιτητών-εργαζομένων στο πανεπιστήμιο (ΑΔΙΠ), το επόμενο βήμα μετά την απόλυση των διοικητικών είναι οι διαγραφές φοιτητών και οι συγχωνεύσεις-καταργήσεις τμημάτων και σχολών, δηλαδή ένα Σχέδιο Αθηνά 2

γ) Το υπουργείο σκοπεύει να εντάξει τους εναπομείναντες διοικητικούς και τις υπηρεσίες τους στο τελευταίο του “δημιούργημα”, τον Οργανισμό, ένα συγκεντρωτικό, θεσμικό τερατούργημα, το οποίο θα συγκεντρώνει τις διοικητικές και οικονομικές λειτουργίες των ιδρυμάτων και το οποίο θα βρίσκεται υπό τις εντολές του κυβερνητικού Συμβουλίου Ιδρύματος. Αυτός ο οργανισμός είναι που θα εφαρμόσει τις κυβερνητικές πολιτικές για την παιδεία : δίδακτρα, διάλυση πτυχίων, εντατικοί ρυθμοί σπουδών, κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων και της σίτισης, λουκέτα στις εστίες κτλ κτλ.


Η απολύσεις θα φέρουν τις κυβερνητικές πολιτικές ένα βήμα πιο κοντά στην υλοποίησή τους! ...ο δικός μας αγώνας!

o δικός μας αγώνας...
Είναι λοιπόν σαφές ότι οι απολύσεις των διοικητικών εντάσσονται σε ένα πολιτικό σχέδιο της κυβέρνησης που έρχεται να διαλύσει τις σπουδές μας και τώρα και στο μέλλον! Ο αγώνας ενάντια στις απολύσεις είναι -εντέλει- αγώνας για την προάσπιση του δημοσίου και δωρεάν πανεπιστημίου και για αυτό πρέπει να τον στηρίξουμε.