"14 χρόνια πριν, τέτοιον καιρό, πρωτοπαρουσιάζω όλα μαζί τα τραγούδια του "Χάλια"στην κατάληψη της Φιλοσοφικής Αθηνών, σε μια από τις πιο συγκινητικές μέρες της ζωής μου.
Ο Βαγγέλης Καλαϊτζής και το συνεργείο του είναι εκεί , ο Νικόλαος Δένδιας όμως δεν ευκαιρεί κι έτσι κανείς δεν ενημερώνει τους 5000 φοιτητές και φίλους που συνέρευσαν, το συγκρότημα, τον Βαγγέλη κι εμένα ότι οι καταλήψεις είναι "φυτώριο τρομοκρατών". Απ'του Χάρου τα δόντια σωθήκαμε δηλαδή!
Το βλέπω σήμερα και ξανασυγκινούμαι,ήμασταν λίγο πριν απ'την λιποθυμία, πριν απ'τη φούσκα και το χανγκόβερ της και πολύ πριν από την δημιουργία φόβου ως κυρίαρχο καθήκον της κρατικής πολιτικής.Θέλω να πιστεύω πως οι φίλοι που ήταν εκεί, μείναμε όλοι, με το δικό μας τρόπο έξω απ'όλο αυτό.
Το ποστάρω -τώρα που είναι επείγουσα ανάγκη να ξαναβρεθούμε."
