Για τα ζητήματα του τμήματος Ψυχολογίας
Τον τελευταίο καιρό μια σειρά
ζητήματα έχουν ανοίξει για το τμήμα ψυχολογίας. Επειδή υπάρχει συζήτηση μεταξύ
των φοιτητών για αυτά, αλλά δεν φαίνεται αυτή τη στιγμή να γίνεται κάτι, είπαμε
να πούμε κι εμείς με την σειρά μας μερικές σκέψεις.
Αμισθί πρακτική
Στα πλαίσια της υποχρηματοδότησης της
εκπαίδευσης και του «παγώματος» των ΕΣΠΑ, οι αμοιβή της πρακτικής μας εργασίας
μένει «ακάλυπτη». Έτσι, φέτος οι φοιτητές του τμήματος που θα κάνουν την
υποχρεωτική πρακτική που προβλέπεται από το πρόγραμμα σπουδών, θα την κάνουν αμισθί.
Δίδακτρα και μετεκπαιδεύσεις
Συγκεκριμένα, τα μεταπτυχιακά του Τμήματος Ψυχολογίας στο ΕΚΠΑ
απέκτησαν από πέρυσι δίδακτρα. Εξωφρενικά δίδακτρα για την ακρίβεια. 9750 ευρώ
για το μεταπτυχιακό της Κλινικής Ψυχολογίας, 4800 και 3600 ευρώ για το
μεταπτυχιακό της Σχολικής Ψυχολογίας ανάλογα με την επιλεγόμενη κατεύθυνση και
2000 ευρώ για το μεταπτυχιακό στη Γνωσιακή Επιστήμη.
Την ίδια στιγμή ανθεί και το εμπόριο τον μετεκπαιδεύσεων. Πέραν από το
μεταπτυχιακό ένας νέος ψυχολόγος είναι αναγκασμένος να τρέχει από σεμινάριο σε
σεμινάριο και από εκπαίδευση σε εκπαίδευση. Κι όλα αυτά φυσικά τα πληρώνει από
τη τσέπη του. Το ίδιο ΕΚΠΑ μάλιστα λανσάρει πρόγραμμα e-learning που παρέχει πληθώρα σεμιναρίων
στην ψυχολογία επί πληρωμή και με
αντιστοίχηση του καθενός σε πιστωτικές μονάδες. Αυτές οι κατευθύνσεις έρχονταινα διαλύσουν την ενιαιότητα των πτυχίων μας και να τα μετατρέψουν σε ένα
απλό άθροισμα πιστωτικών μονάδων.
Είναι τυχαία όλα αυτά;
Μάλλον όχι. Την τελευταία μνημονιακή πενταετία η συνολική μείωση
των προϋπολογισμών στα ΑΕΙ φτάνει το 80%, ενώ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εξήγγειλε
νέα μείωση που κυμαίνεται στο 20% για τη φετινή χρονιά. Τα ιδρύματα
δυσκολεύονται να καλύψουν βασικές λειτουργικές τους ανάγκες με αποτέλεσμα να
καταφεύγουν στη λύση της “αυτοχρηματόδοτησης”, δηλαδή στην εμπορική
αξιοποίηση-ξεπούλημα της περιουσίας τους αλλά και στην εύρεση πόρων μέσα από
ιδιώτες που θα έρθουν να επενδύσουν σε έρευνα και προγράμματα σπουδών, αν και
εφόσον αυτά είναι ανταγωνιστικά στην αγορά. Όταν μιλάμε για ανθρωπιστικές
επιστήμες, βέβαια, η “προσέλκυση” ιδιωτών δεν είναι και τόσο εύκολη. Κοινώς, τα
γνωστικά μας αντικείμενα δε πουλάνε.
Έτσι, καλούμαστε οι ίδιο να βάλουμε βαθιά
το χέρι μέσα στην τσέπη για να σπουδάσουμε. Η θέσπιση διδάκτρων στα
μεταπτυχιακά προγράμματα αυτομάτως αποκλείει το συντριπτικό κομμάτι των
πληττόμενων φοιτητών από τη δυνατότητα να συνεχίσει τις σπουδές του στο
αντικείμενο, την ίδια στιγμή μάλιστα που, σύμφωνα με έρευνες 6 στους 10
συμφοιτητές μας εγκαταλείπει τις σπουδές του από το προπτυχιακό ακόμα επίπεδο
λόγω οικονομικής δυσπραγίας.
 |
Θεωρούμε πως για τα παραπάνω ζητήματα μπορούμε και πρέπει να
πάρουμε συλλογικά θέση και να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας.
·
Κρατική
χρηματοδότηση για την πρακτική άσκηση. Δίνουμε χρόνο από τις σπουδές μας και
προσφέρουμε έργο στου φορείς. Δεν είμαστε εθελοντές.
·
Κατάργηση
των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά.
·
Η
παρακολούθηση των σεμιναρίων για την πτυχιακή εργασία και την πρακτική να
ξαναγίνουν προαιρετικά.
Σε αυτή τη βάση θεωρούμε πως πρέπει να συγκληθεί συνέλευση
τμήματος ψυχολογίας την Δευτέρα 9/11, στις
12:00, στην αίθουσα 314.
