Στην εποχή του Μνημονίου, όταν η ανεργία εκτινάσσεται στα ύψη, κάθε εργασιακό κεκτημένο καταστρατηγείται και οι κοινωνικές παροχές διαλύονται, η εκπαίδευση δε θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστη. Στόχος του υπουργείου; Σίγουρα όχι αλλαγές που, αγγίζουν τα πραγματικά προβλήματα της εκπαίδευσης. Ορισμένες από αυτές, εξάλλου, τις έχουμε ήδη δει να εφαρμόζονται στα πανεπιστήμιά μας (περικοπές συγγραμμάτων, νέο «πάσο», κατάργηση δημόσιων παροχών στις φοιτητικές εστίες κτλ) και ξέρουμε πως είναι αλλαγές που δεν ανταποκρίνονται στο ελάχιστο στις πραγματικές ανάγκες του μαθητή και του φοιτητή, αλλά μονάχα στην ανάγκη προσαρμογής της δημόσιας εκπαίδευσης στις «νέες συνθήκες», στην αποδοτικότητα, στην ανταγωνιστικότητα και επιχειρηματικότητα της αγοράς εργασίας, και στην προσπάθεια διαμόρφωσης ενός νέου μοντέλου εργαζομένου, φθηνού, αναλώσιμου, ευέλικτου και υποταγμένου.
Σε αυτό το πλαίσιο συντελούνται και οι αλλαγές στο «νέο λύκειο» που μόνο ως επικοινωνιακά τρικ μπορούν να ειδωθούν:
Τα επικοινωνιακά τρικ: Λιγότερα μαθήματα, ερευνητικές εργασίες, ελεύθερος χρόνος! Πρώτα ο μαθητής! Αυτά είναι, μαζί με τις χιλιοπαιγμένες υποσχέσεις τα συνθήματα του Υπουργείου Παιδείας για το «νέο Λύκειο».
Τί συμβαίνει όμως στην πραγματικότητα;
Λιγότερα Μαθήματα: Το υπουργείο πήρε τρία φιλολογικά μαθήματα (Αρχαία, Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία) που διδάσκονται στο σημερινό Λύκειο 9 ώρες και τα «βάφτισε» ένα με τις ίδιες ώρες. Πήρε άλλα τρία μαθήματα (Φυσική, Χημεία και Βιολογία) και τα «βάφτισε» πάλι ένα! Προφανώς βέβαια, το κύριο ζήτημα δεν είναι ο αριθμός των μαθημάτων που διδάσκονται , αλλά η κατεύθυνση και τα περιεχόμενα μάθησης, η ποιότητα των διδακτικών εγχειριδίων, οι τρόποι διδασκαλίας και οι επιδιώξεις της. Ως προς αυτά η κ. Διαμαντοπούλου κάνει την…πάπια! Γιατί μην ξεχνάμε πως στο νέο λύκειο, τα βιβλία παραμένουν ίδια- αν καταφέρουν βέβαια να φτάσουν ποτέ στα χέρια των μαθητών.
Eλεύθερος χρόνος: Ένας ισχυρισμός που μόνο πικρό γέλιο μπορεί να προκαλέσει. Η διάρθρωση του «νέου λυκείου» και οι νέοι όροι πρόσβασης σε ΑΕΙ και ΤΕΙ μετατρέπουν το «νέο λύκειο» σε έναν εντατικοποιημένο μαραθώνιο, που σε τίποτα δε θα διαφέρει από τις πανελλήνιες εξετάσεις, και θα απαιτεί την ίδια οικονομική επιβάρυνση
Ερευνητική εργασία: Αποτελεί μια προσπάθεια απάντησης στην ανάγκη διαφορετικής παιδαγωγικής προσέγγισης ώστε οι νέοι να αναζητούν, να ερευνούν και να μαθαίνουν μέσα από ομαδική δουλειά. Ωστόσο, τη στιγμή που οι βιβλιοθήκες των σχολείων κλείνουν αντί να εμπλουτίζονται και η βαθμοθηρία ενισχύεται (αφού η εργασία αυτή έχει βαρύνοντα ρόλο στο βαθμό του απολυτηρίου), το «σχέδιο έρευνας» είτε θα καταντήσει ένα γκουγκλάρισμα με copy paste είτε θα θησαυρίσει επίδοξους ‘πωλητές’ έτοιμων εργασιών.
Όσο καινοτόμες, λοιπόν, κι αν παρουσιάζει το υπουργείο τις προτάσεις του δεν μπορεί και δεν θέλει να απαλλάξει το λύκειο από τις κοινώς παραδεκτές απ’ όλους χρόνιες παθήσεις του: τη στείρα αποστήθιση, τη βαθμοθηρία, την παραπαιδεία και τον εξετασιοκεντρικό χαρακτήρα του.
Δεν πρόκειται για κινδυνολογία, το ξέρουμε καλά. Το ξέρουν οι μαθητές που φέτος αντιμετώπισαν ένα φθηνό Λύκειο, χωρίς βιβλία, με περισσότερους μαθητές στην τάξη, χωρίς Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη. Το ξέρουν οι εκπαιδευτικοί που πιέζονται απ’ την μείωση των μισθών τους και την δραματική αλλαγή των εργασιακών τους σχέσεων. Το ξέρουν οι γονείς που αναγκάζονται να πληρώνουν απ’ την τσέπη τους για την κάλυψη των λειτουργικών αναγκών των σχολείων.
Το ξέρω εγώ, το ξέρεις εσύ. Ας μην στρέφουμε πια το βλέμμα αλλού. Ήρθε η ώρα, να σταθούμε δίπλα στους μαθητές- τους αυριανούς μαθητές μας-, δίπλα στους δασκάλους και τους καθηγητές-τους αυριανούς συναδέλφους μας. Ήρθε η ώρα να παλέψουμε για το σχολείο που ονειρευόμαστε, να υπερασπιστούμε τη δημόσια και δωρεάν παιδεία και το εργασιακό μας μέλλον. Μας αφορά όλους!
