Εδώ
και καιρό, από τα πορίσματα της επιτροπής
εθνικού διαλόγου για την Παιδεία, από
τοποθετήσεις του ίδιου του υπουργού
Παιδείας και διάφορων εμπνευστών
αντιεκπαιδευτικών
μεταρρυθμίσεων,
γνωρίζουμε ότι το Υπουργείο Παιδείας,
πρόκειται να προχωρήσει στην απόσπαση
από τα πτυχία μας, του -μοναδικού μας-
επαγγελματικού δικαιώματος, της
παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας.
Για αυτόν το
λόγο, μετά από πρόταση μας και απόφαση
του Διοικητικού του Συμβουλίου, ο
Φοιτητικός Σύλλογος Φιλοσοφικής, στήριξε
την πανελλαδική κινητοποίηση, που
πραγματοποιήθηκε από πολλούς φοιτητικούς
συλλόγους της Αθήνας και της Πάτρας στο
Υπουργείο Παιδείας στις 30 Μαρτίου, για
την προάσπιση της κατοχύρωσης
επαγγελματικών δικαιωμάτων από τα ίδια
τα πτυχία των σχολών και όχι από
μεταπτυχιακά και επιπλέον εξειδικεύσεις.
Εκεί, βρεθήκαμε
αντιμέτωποι με ένα γνωστό πλέον σκηνικό.
Οι πόρτες του Υπουργείου κλειστές και
οι πολιτικοί υπεύθυνοί του απώντες,
καθώς “δεν γνώριζαν για την κινητοποίηση
των φοιτητών”.
Εδώ πρέπει να
σημειώσουμε, ότι την προηγούμενη φορά
που βρεθήκαμε στο υπουργείο παιδείας,
ενώ κανένα στέλεχος του υπουργείου “δεν
το γνώριζε” για να παρεβρεθεί παρά μόνο
απλοί υπάλληλοι, τα ΜΑΤ βρίσκονταν εκεί
από νωρίς.
Αυτή τη φορά,
απαιτήσαμε την είσοδό μας στο Υπουργείο
και την παρουσία του Γενικού Γραμματέα
του Υπουργείου, που επί ώρες καθυστερούσε
και δεν ήρθε από το Μαξίμου, παρά μόνο
όταν το γραφείο του κατελήφθη, ώσπου να
έρθει για να μας ακούσει.
Απέναντι στις
αποφάσεις των φοιτητικών συλλόγων και
τις διεκδικήσεις που μεταφέρθηκαν, ο
Γ. Παντής
απηύθηνε
μισόλογα, έριξε ευθύνες οπουδήποτε
αλλού και προσπάθησε να μην απαντήσει
για το ποιές είναι οι προθέσεις του
Υπουργείου για το ζήτημα της διδακτικής
επάρκειας.
Ωστόσο, το
μήνυμα ελήφθη. Η μη ρητή άρνηση οποιασδήποτε
πρόθεσης να αποσπαστεί το επαγγελματικό
δικαίωμα στη διδασκαλία και να μεταφερθεί
σε μεταπτυχιακό, με υπεκφυγές του
τύπου “το υπουργείο δεν έχει γνώμη”
(sic!), δε μας καλύπτει.
Δε μας καλύπτει, τη στιγμή που ο ίδιος
ο Υπουργός Κ. Γαβρόγλου, έχει κάνει
επανειλλημένα λόγο για το ζήτημα και
έχει υπάρξει εκείνος που εισηγήθηκε
την απόσπαση της διδακτικής επάρκειας
στην επιτροπή εθνικού διαλόγου.
Η
πρόθεση του Υπουργείου να αποσπάσει τη
διδακτική επάρκεια από τα πτυχία μας,
δεν είναι άσχετη με την κατάσταση στο
δημόσιο σχολείο και τις εργασιακές
συνθήκες στον κλάδο μας γενικότερα.
Τη στιγμή που
μόνιμοι διορισμοί στο δημόσιο σχολείο,
έχουν να γίνουν 8 χρόνια, η κυβέρνηση
πέρασε σε άσχετο νομοσχέδιο, άλλου
Υπουργείου, μια τροπολογία που ορίζει
ότι μέχρι και το 2019, δεν πρόκειται να
γίνει κανένας μόνιμος διορισμός. Κάπως
έτσι πάνε περίπατο οι εξαγγελίες του
Υπ. Παιδείας για 20.000 διορισμούς, που θα
κάλυπταν κάποια από τα αμέτρητα οργανικά
κενά στα σχολεία της χώρας, πράγμα
για το οποίο ο Γ. Παντής δεν είχε να πει
τίποτα, παρά μόνο να κάνει κακό χιούμορ.
Ταυτόχρονα, η
υπάρχουσα κατάσταση στον κλάδο μας
γίνεται ασφυκτική. Σε φροντιστήρια και
ιδιωτικά σχολεία, οι εργασιακές
συνθήκες χειροτερεύουν διαρκώς, πόσο
μάλλον με το πέρασμα του εργασιακού
νόμου που προετοιμάζει η κυβέρνηση. Η
ευθύνη του Υπ. Παιδείας και της Κυβέρνησης
για αυτήν την κατάσταση, δεν μπορεί να
φορτωθεί στις πλάτες μας, σε μια
υποτιθέμενη “ανεπάρκεια” των πτυχίων
μας.
Η
κινητοποίηση αυτή αποτέλεσε μια αρχή
στην κεντρική αντιπαράθεση των φοιτητικών
συλλόγων με το Υπουργείο Παιδείας: Το
Υπουργείο αναγκάστηκε να μας φανερώσει
(και δια των σιωπών του) τις προθέσεις
του. Εμείς πάλι, καθόλου σιωπηρά ή
αβέβαια, ξεκαθαρίσαμε στα στελέχη του
Υπουργείου τις δικές μας, όπως έκαναν
λίγες μέρες μετά και οι καθηγητές,
διορισμένοι και αδιόριστοι, οι
εκπαιδευτικοί της Ειδικής Αγωγής και
της πρωτοβάθμιας. Κάπως έτσι, τόσο ως
φοιτητές, που ενιαιοποιούνται απέναντι
στην αποστέρηση του εργασιακού τους
μέλλοντος, όσο και μαζί με τον επαγγελματικό
μας κλάδο, μπορούμε να αντιταχθούμε
στην πολιτική του Υπουργείου, τόσο για
τη δική μας επαγγελματική και εργασιακή
προοπτική και αξιοπρέπεια, όσο και για
ένα πραγματικά λειτουργικό, δημόσιο
και δωρεάν σχολείο!
