Φοιτητικές
εκλογές. Μια διαδικασία ξένη προς την
πλειοψηφία των φοιτητών, μια διαδικασία
που ίσως δημιουργεί αποστροφή. Γιατί
όμως η συμμετοχή σε μια μαζική δημοκρατική
διαδικασία δεν μπορεί να εμπνεύσει τους
φοιτητές;
Στην προσπάθεια
να συμμετάσχουμε και εμείς σε αυτόν τον
προβληματισμό ας δούμε μερικές από τις
“στερεοτυπικές” απόψεις που επικρατούν:Η λογική της αποχής:
Το μεγαλύτερο, δυστυχώς, κομμάτι των φοιτητών τείνει να αντιλαμβάνεται το πανεπιστήμιο μονάχα σαν ακαδημαϊκό χώρο που έρχεται να σπουδάσει και να πάρει όσο το δυνατόν γρηγορότερα το πτυχίο του. Με βάση αυτή τη λογική, θεωρεί ότι ο σύλλογος, και τα οργανά του είναι κάτι το περιττό, και έτσι απέχει από κάθε μορφή συλλογικής διαδικασίας όπως είναι και οι φοιτητικές εκλογές. Η αντίληψη αυτή όμως παραβλέπει το γεγονός ότι μέσα κι έξω από το πανεπιστήμιο αντιμετωπίζουμε μια σειρά από προβλήματα. Ειδικά στην περίοδο το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο που έρχεται να διαλύσει το μέλλον της γενιάς μας, η όξυνση του προσφυγικού ζητήματος αλλά και η επικείμενη επίθεση στην εκπαίδευση μέσα από το νομοσχέδιο Φίλη ορίζουν αναβαθμισμένα καθήκοντα και αγώνες για εμάς. Επομένως η αντίληψη της αποχής παραβλέπει την αναγκαιότητα συλλογικής έκφρασης και αγώνα για την υπεράσπιση και διεκδίκηση των παραπάνω.
H "αντιπαραταξιακή" λογικη:
Υπάρχει και μια μερίδα των φοιτητών
που ναι μεν αντιλαμβάνεται την αναγκαιότητα
των συλλογικών διαδικασιών και οργάνων,
αλλά εξαιτίας κυρίως της δράσης των
καθεστωτικών παρατάξεων στη σχολή που
πράγματι παρεμβαίνουν στο σύλλογο και
τις διαδικασίες του με όρους κομματικής
οικοδόμησης και πελατειακών σχέσεων,
συμβάλλοντας στον εκφυλισμό του,
επιλέγουν την αποχή. Αυτή, όμως, η πρακτική
των παραπάνω δυνάμεων και η λογική του
«σάπιου φοιτητικού συνδικαλισμού» που
δημιουργούν και αναπαράγουν δεν
αντιστοιχεί σε καμία περίπτωση στην
πολιτική διαπάλη που λαμβάνει χώρα
εντός του πανεπιστημίου. Πέρα, λοιπόν,
από τους τύπους που θα εκπροσωπούν στη
σχολή την κομματική τους γραμμή και
ταυτόχρονα θα σε παίρνουν τηλέφωνο για
ποτάκια, υπάρχουν και πολιτικές
δυνάμεις οι οποίες όντως αγωνίζονται
για την προώθηση των συμφερόντων των
φοιτητών και επιδιώκουν οι διαδικασίες
του συλλόγου να είναι μαζικές, δημοκρατικές
και στα χέρια των φοιτητών.
H "αντι-αναθετική" λογική:
Τέλος, ένα μικρό μέρος του φοιτητικού
συλλόγου θεωρεί ότι οι φοιτητικές
εκλογές δρούν αναθετικά και ουσιαστικά
αποσπούν τον κόσμο των σχολών από το να
αγωνιστούν γιατί τα «φορτώνουν» στις
πολιτικές δυνάμεις. Αυτή η αντίληψη,
ξεκινάει μεν από έναν υγιή προβληματισμό,
αλλά παραβλέπει το γεγονός ότι οι εκλογές
καθορίζουν πολλά περισσότερα στην
εσωτερική λειτουργία και ζωή του συλλόγου
από ένα απλό αποτέλεσμα.
ΓΙΑΤΙ ΛΟΙΠΟΝ
ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΙΣ
ΕΚΛΟΓΕΣ;
Διότι :
- Αποτελεί μια σφυγμομέτρηση του παλμού της φοιτητιώσας νεολαίας, η οποία καλείται να πάρει θέση πάνω στην ασφυκτική πραγματικότητα που της έχει επιβληθεί. Ειδικά την φετινή χρονιά, όπου η σπουδάζουσα νεολαία ψήφισε 85% ΟΧΙ στο δημοψήφισμα του Ιούλη, είναι διακύβευμα να στείλουμε μήνυμα άγχους στα κυβερνητικά επιτελεία και να αποδείξουμε ξανά ότι πιστεύουμε πως το μέλλον μας δεν χωράει μέσα στα ασφυκτικά πλαίσια των μνημονίων, γκρεμίζοντας τις παρατάξεις που υποστηρίζουν τις συγκεκριμένες πολιτικές.
- Εντός και εκτός πανεπιστημίου, ειδικά μέσα στα χρόνια της κρίσης, προσπαθούν να μας επιβάλλουν μια ζοφερή πραγματικότητα, Για να μπορέσουμε λοιπόν να κατοχυρώσουμε τα δικαιώματα και τα συμφέροντα μας, είναι αναγκαία η συμμετοχή στις διαδικασίες του συλλόγου, ο οποίος αποτελεί το μοναδικό όπλο που έχουμε για να διεκδικούμε και να κατακτούμε νίκες, όπως έχει αποδείξει η ιστορία των φοιτητικών κινημάτων. Η μαζικότητα των διαδικασιών του λοιπόν παίζει καθοριστικό ρόλο για την ισχύ που αυτός θα έχει, άρα και για την δυνατότητά μας να κερδίζουμε τις μικρές και μεγάλες μάχες που έχει να δώσει η γενιά μας.
- Όπως σε όλες τις εκλογικές μάχες, καλείσαι να επιλέξεις «με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις». Οι παρατάξεις εκφράζουν συγκεκριμένες πολιτικές και συγκεκριμένη στάση απέναντι στα ζητήματα του πανεπιστημίου. Όσο και αν προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι εκλογές δεν είναι παρά ένα πανηγύρι, θα επιμένουμε ότι είναι πολιτική διαδικασία. Στις εκλογές δεν ψηφίζουμε τους φίλους μας, αλλά πολιτικό χώρο και πολιτικές αντιλήψεις.
- Μέσα από τις εκλογές ορίζεται η απαρτία της Γενικής Συνέλευσης, με βάση το 10% των ψηφισάντων, όπως αναγραφόταν στο καταστατικό του συλλόγου. Επομένως οι εκλογές είναι μια ουσιαστική διαδικασία του συλλόγου μας, καθώς δρουν προωθητικά για τη διεξαγωγή των Γενικών Συνελεύσεων, ώστε το πιο αποτελεσματικό όπλο που έχουμε για να διεκδικήσουμε και να αγωνιζόμαστε να έχει μεγαλύτερη συμμετοχή και νομιμοποίηση στα μάτια των φοιτητών αλλά και της κοινωνίας. Επίσης από τις εκλογές ορίζονται οι αντιπρόσωποι στο Διοικητικό Συμβούλιο του συλλόγου.
Άρα η αποχή από
τις φοιτητικές εκλογές δεν αποτελεί
λύση στις όντως υπαρκτές προβληματικές
που χαρακτηρίζουν τις διαδικασίες του
συλλόγου. Δεν αποτελεί στάση διαμαρτυρίας,
αλλά εν τέλει καταλήγει στην παθητική
αποδοχή μιας πραγματικότητας που μας
έχουν επιβάλλει. Η αδιαφορία για “τα
κοινά”, συνεπάγεται την αδιαφορία για
τις σπουδές μας, για το εργασιακό μας
μέλλον, για τις κοινωνικές εξελίξεις
αλλά και εν τέλει συμβάλλει στη διαμόρφωση
μιας “απολιτίκ” κουλτούρας συνολικά
στην κοινωνία.
«Αυτοί που
είναι εναντίον της πολιτικής είναι υπέρ
της πολιτικής που τους επιβάλλεται»
Μπ. Μπρέχτ
Για μας
οι εκλογές δεν αποτελούν παρά μια ακόμη
πολιτική μάχη που ερχόμαστε να δώσουμε
φιλοδοξώντας να συμπορευτούμε με όλους
τους φοιτητές που αισθάνονται ότι τα
συμφέροντά τους πλήττονται από τις
ασκούμενες πολιτικές στην εκπαίδευση
και θέλουν να αγωνιστούν για ένα
πανεπιστήμιο πραγματικά δημόσιο, δωρεάν
και δημοκρατικό.
Επιμένουμε
να συμμετέχουμε για να γίνει ο σύλλογος
όπλο στα χέρια των φοιτητών.
Για
να μην αποφασίζουν άλλοι για εμάς, χωρίς
εμάς!
