Μπροστά στα 30.000 κενά των σχολείων που υπολογίζεται ότι θα ανακύψουν
από Σεπτέμβρη, το Υπουργείο Παιδείας εξαγγέλει την πρόσληψη προσωρινών
αναπληρωτών και ωρομίσθιων εκπαιδευτικών.
Το Υπουργείο αναφέρεται σε
πρόσληψη 20.000 αναπληρωτών σε βάθος τριετίας(!), αριθμό ήδη πολύ μικρότερο από
τον αναγκαίο για την κάλυψη των τεράστιων λειτουργικών κενών, σπεύδοντας όμως
να ξεκαθαρίσει πως αυτό αποτελεί απλά την κεντρική του επιδίωξη, καθώς ο
πραγματικός αριθμός συνδέεται με τα αποτελέσματα της αξιολόγησης της εφαρμογής
του 3ου μνημονίου και τον αριθμό διορισμών που θα συμφωνηθεί για όλο το δημόσιο
από τους “θεσμούς”.
Βάση της εμπειρίας μας από τη
μνημονιακή πραγματικότητα και με μια ματιά στους αριθμούς καταλαβαίνουμε
λοιπόν, πως οι προσλήψεις θα είναι τελικά κατά πολύ λιγότερες από τις
εξαγγελίες του Υπουργείου και ελάχιστες μπροστά στις πραγματικές ανάγκες των σχολείων.
Η
αναντιστοιχία των διακηρυσσόμενων προσλήψεων προς τις πραγματικές ανάγκες της
εκπαίδευσης είναι όμως η μία μόνο όψη του προβλήματος. Η άλλη, αφορά τις
εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών, τη δυνατότητά τους να εργαστούν, αλλά και
την ίδια την πραγματικότητα που βιώνουμε εμείς ως φοιτητές.
Τα τελευταία πολλά χρόνια, η
συντριπτική πλειονότητα των αναπληρωτών που προσλαμβάνονται καλύπτουν οργανικά
και όχι λειτουργικά κενά στις σχολικές μονάδες, καθώς οι χιλιάδες
συνταξιοδοτήσεις εκπαιδευτικών δεν καλύφθηκαν ποτέ με νέους διορισμούς. Το
πάγωμα λοιπόν των προσλήψεων μόνιμων εκπαιδευτικών και η στροφή στο μπάλωμα των
κενών μόνο από προσωρινούς αναπληρωτές και ωρομίσθιους, σαφώς αποσκοπεί στην
αλλαγή των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών και την καθιέρωση και εμπέδωση μορφών ευέλικτης εργασίας και στην
εκπαίδευση.
Επιπλέον, ως φοιτητές και επίδοξους εργαζόμενους στην εκπαίδευση πρέπει
να μας προβληματίσουν τα κριτήρια που ορίζονται για τις (αναιμικές) προσλήψεις
αναπληρωτών.
Τα κριτήρια αυτά:
• προκρίνουν την επιτυχία στον τελευταίο ΑΣΕΠ έναντι της επιτυχίας στον
προτελευταίο
• υποβαθμίζουν τη μοριοδότηση της προϋπηρεσίας
• συνυπολογίζουν (καθιστώντας το σε πολλές περιπτώσεις και καθοριστικό)
τον βαθμό του πτυχίου
Τα παραπάνω, καταργούν οποιαδήποτε
έννοια άτυπης επετηρίδας βασισμένης στη χρονολογία διαγωνισμού ΑΣΕΠ και στην προϋπηρεσία (συνήθως σε
απομακρυσμένες περιοχές της χώρας) των αναπληρωτών επιχειρώντας να διχάσουν
τους αδιόριστους εκπαιδευτικούς αλλά κυρίως να δώσουν σε αδιόριστους και
φοιτητές να καταλάβουν ότι η αποφοίτηση από τα αντίστοιχα τμήματα των ΑΕΙ δεν
σημαίνει ότι έχουν τη δυνατότητα κάποια στιγμή να εργαστούν στο δημόσιο
σχολείο. Ταυτόχρονα, ο συνυπολογισμός του βαθμού του πτυχίου εντείνει τον
ανταγωνισμό μεταξύ των φοιτητών και την εντατικοποίησή τους στο κυνήγι της
βαθμολογίας.
Όλα αυτά βαραίνουν πολλαπλά όσους τώρα φοιτούμε σε καθηγητικές σχολές,
δεδομένου και ότι “η επιτροπή εθνικού “διαλόγου” για την παιδεία” εισηγείται
ενόψει του νομοσχεδίου Φίλη, την απόσπαση της διδακτικής επάρκειας από τα
πτυχία μας και την αναγκαιότητα για μετεκπαίδευση σε προγράμματα
επανακατάρτισης και μεταπτυχιακά που θα πιστοποιούν την ικανότητα – δυνατότητά
μας να εργαστούμε.
Η εργασιακή μας προοπτική στο
δημόσιο σχολείο πλήττεται αλλεπάλληλα ήδη από την κατάργηση της επετηρίδας και
τη θέσπιση του ΑΣΕΠ, ενώ στα πλαίσια των μηδενικών προσλήψεων (-μη στελέχωσης
του δημόσιου σχολείου) που επιβάλλονται από τις μνημονιακές πολιτικές φαντάζει
ανύπαρκτη.
Ήδη οι εκπαιδευτικοί έχουν
ξεκινήσει συνελεύσεις, κινητοποιήσεις και στάσεις εργασίας ενάντια στη
συγκεκριμένη διάταξη. Είναι ανάγκη τώρα και εμείς ως φοιτητές καθηγητικών
σχολών, να κινητοποιηθούμε για την προάσπιση των εργασιακών μας δικαιωμάτων
αλλά και για το ίδιο το δημόσιο και δωρεάν σχολείο.
Δεν αναγνωρίζουμε τον ψεύτικο διάλογο του μνημονίου στην παιδεία /
Απόσυρση της διάταξης Φίλη για τις προσλήψεις αναπληρωτών/
Μόνιμοι, μαζικούς διορισμοί στην εκπαίδευση με βάση την προϋπηρεσία και
το χρόνο λήψης πτυχίου/
Δε θα μας επιβάλλουν ως μέλλον ένα διαρκές μνημόνιο!
