|
Μπορούμε να έχουμε μιαν ακριβή εικόνα
των συνθηκών που οδήγησαν στην άνοδο του ναζισμού; Ο κινηματογράφος, και η
τέχνη γενικά, ζουν και αναπνέουν μέσα σε συγκεκριμένες κοινωνικές συνθήκες,
μεταφέροντας μερικές φορές πολύ ακριβέστερες πληροφορίες από πολλές
αναλύσεις. Τρεις ταινίες κι ένα ντοκιμαντέρ, τέσσερα διαφορετικά βλέμματα, τα
δύο πριν, το τρίτο πολύ μετά το ίδιο το γεγονός, και το τέταρτο κατά τη
διάρκεια της ηρωικής αντίστασης, μας μεταφέρουν τέσσερις ταξικά φορτισμένες
μαρτυρίες. Στην Πολιτική-Πολιτιστική Λέσχη Εκτός Γραμμής, Στρατηγοπούλου 7
& Μαυρικίου
|
|
Παρασκευή, 08.11, 8:30 μ.μ. | 1. Το
μικροαστικό βλέμμα
Μ, ο δολοφόνος, του Φριτς Λανγκ (1931)
Το 1931 ο Φριτς Λανγκ, ένας από τους πιο εμπορικούς σκηνοθέτες του σινεμά της
Βαϊμάρης, αφήνει στην άκρη την τεχνοφοβία και την χοντροκομμένη προπαγάνδα
υπέρ της ταξικής συμφιλίωσης του Metropolis και πιάνει την πραγματικότητα της
Γερμανίας – όπως την έβλεπαν οι πιεσμένοι μικροαστοί. Δολοφόνοι παιδιών,
έλλειμμα ασφάλειας, ένα γελοία ανεπαρκές αστυνομικό κράτος. Το φιλμ καταλήγει
σχεδόν προφητικά με την τάξη να επιβάλλεται από το παρακράτος του υποκόσμου.
Το Μ, ο δολοφόνος παραμένει η καλύτερη δουλειά του σκηνοθέτη, προδρομική
ταινία για το φιλμ νουάρ και η μοναδική ευκαιρία που είχε ποτέ ο Πέτερ Λόρρε
να επιδείξει το υποκριτικό του ταλέντο σε σελιλόιντ.
Παρουσίαση: Δημήτρης Λένης
Πέμπτη 14.11, 8:30 μ.μ. | 2. Το εργατικό βλέμμα
Kuhle Wampe oder Wem gehört die Welt?, του Slatan Dudow (1932)
Το 1932, μήνες πριν από την άνοδο των ναζί στην εξουσία, ο Μπρεχτ έγραψε το
σενάριο και συμμετείχε στη σκηνοθεσία του Kuhle Wampe (Σε ποιον ανήκει ο
κόσμος;), κύριος σκηνοθέτης του οποίου ήταν ο Slatan Dudow. Μουσική Hanns
Eisler. Όταν η λογοκρισία έκοψε την ταινία, ο Μπρεχτ σχολίασε φλεγματικά: «Οι
λογοκριτές ήταν οι μόνοι που πραγματικά κατάλαβαν το νόημα του έργου». Η ζωή
της εργατικής τάξης στο Βερολίνο της κορύφωσης της πολιτικοοικονομικής
κρίσης, η αθλιότητα και το μεγαλείο της, οι αντιφάσεις της, η τάση πολιτικής
της αυτονόμησης και δημιουργίας παράλληλων θεσμών.
Παρουσίαση: Δημήτρης Λένης
Σάββατο 23.11, 8:30 μ.μ. | 3. Το μεγαλοαστικό βλέμμα
Οι καταραμένοι, του Λουκίνο Βισκόντι (1969)
Ο Λουκίνο Βισκόντι, αν και γόνος της μεγάλης μιλανέζικης οικογένειας, ήταν
μαρξιστής. Στους Καταραμένους του 1969, την πρώτη ταινία της «γερμανικής
τριλογίας», παίρνει αφορμή από πραγματικά περιστατικά της οικογένειας Κρουπ
για να αφηγηθεί την άνοδο των ναζί όπως την είδαν (και συνεισέφεραν σε αυτή)
το μεγάλο βιομηχανικό και αγροτικό κεφάλαιο της Γερμανίας. Ένα από τα μεγάλα
αριστουργήματα του ανθρώπου που έφερε την ιστορία στο σινεμά, μια επική
τοιχογραφία σε μορφή ακραίας οικογενειακής τραγωδίας.
Παρουσίαση: Δημήτρης Λένης
Κυριακή 08.12, 8 μ.μ. | 4. Η διπλή αντίσταση
Συναγωνιστής: Έλληνες Εβραίοι στην Εθνική Αντίσταση
Το ντοκιμαντέρ Συναγωνιστής: Έλληνες Εβραίοι στην Εθνική Αντίσταση, παραγωγή
του Εβραϊκού Μουσείου Ελλάδος (ΕΜΕ), είναι η πρώτη κινηματογραφική καταγραφή
της ιστορίας των Ελλήνων Εβραίων μαχητών της Αντίστασης. Βασίζεται κυρίως σε
βιντεοσκοπημένες μαρτυρίες που φυλάσσονται στο αρχείο του Εβραϊκού Μουσείου
Ελλάδος και παρουσιάζονται εδώ για πρώτη φορά, μαζί με αδημοσίευτο
φωτογραφικό υλικό και σπάνια αρχειακά τεκμήρια. Το ντοκιμαντέρ δημιουργήθηκε
στο πλαίσιο ομώνυμης έκθεσης του ΕΜΕ, με σκοπό να προβληθεί όσο το δυνατόν
πληρέστερα μία από τις υπέροχες, όσο και άγνωστες, πτυχές της ιστορίας του
ελληνικού εβραϊσμού: η συμμετοχή των Ελλήνων Εβραίων στον
εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του 1941-1944.
Παρουσίαση: Κώστας Ράπτης, Ιάσονας Χανδρινός
|
