30 Ιουλίου 2013

Πέθανε η «σκηνοθέτις των αγωνιστριών» Αλίντα Δημητρίου

Η σκηνοθέτις Αλίντα Δημητρίου πέθανε, τα ξημερώματα της Τρίτης, σε ηλικία 78 ετών. Είχε αφιερώσει μέρος της ζωής και του έργου της στους πολιτικούς αγώνες των γυναικών. Με τo ντοκιμαντέρ «Τα κορίτσια της βροχής» (2011), για τις γυναίκες που αντιστάθηκαν, κακοποιήθηκαν την περίοδο της επταετίας, ολοκλήρωσε την τριλογία για τη συμμετοχή της Ελληνίδας στους πολεμικούς και πολιτικούς αγώνες στην Ελλάδα κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα. Η τριλογία είχε αρχίσει το 2008 με το ντοκιμαντέρ «Τα πουλιά στον βάλτο» για τις γυναίκες της αντίστασης στην Κατοχή, συνεχίστηκε το 2009 με το «Η ζωή στους βράχους» (Δημοκρατικός Στρατός και εξορία). 
Dimitriou-Alida
Η Αλίντα Δημητρίου από το 1977 ως το 1994 έχει γυρίσει περισσότερα από 50 ντοκιμαντέρ για την τηλεόραση και το υπουργείο Πολιτισμού. Ανάμεσά τους «Το θέατρο στο βουνό», «Ανθρώπινα δικαιώματα» (10 ημίωρα) και «Γυναίκες» (6 ημίωρα). Από το 1994 ως το 2003 ασχολήθηκε με το βιομηχανικό ντοκιμαντέρ κάνοντας 15 ταινίες για τη ΔΕΗ.
Ανακοινώσεις για την απώλεια της Αλίντας Δημητρίου εξέδωσαν ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και η ΔΗΜΑΡ.
Η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ έχει ως εξής: «Η Αλίντα Δημητρίου, πρωτοπόρος σκηνοθέτις του ντοκιμαντέρ στη χώρα μας για παραπάνω από τριανταπέντε χρόνια και συνεπής αγωνίστρια της Αριστεράς σε όλη της τη ζωή, έφυγε από κοντά μας. Άφησε, όμως, παρακαταθήκη το πλούσιο δημιουργικό της κινηματογραφικό έργο. Από τα μικρού μήκους ντοκιμαντέρ «Καρβουνιάρηδες» και «Σπάτα», στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και τις τηλεοπτικές σειρές-ντοκιμαντέρ «Το θέατρο στο βουνό», «Ανθρώπινα δικαιώματα» και «Γυναίκες», στις δεκαετίες ’80 και ’90, έως και την τριλογία της, «Πουλιά στο βάλτο» (2008), «Η ζωή στους βράχους» (2009), «Κορίτσια της βροχής» (2011) για τη συμμετοχή των γυναικών στους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες στη διάρκεια της Κατοχής, του εμφυλίου και της δικτατορίας της 21ης Απριλίου. Η Αλίντα Δημητρίου πρόβαλε τον καθημερινό μόχθο των απλών ανθρώπων, κατέγραψε τους αγώνες του ελληνικού λαού για ελευθερία, εθνική ανεξαρτησία, δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη και ανέδειξε το σημαντικό κοινωνικό και πολιτικό ρόλο των γυναικών. Στην τριλογία της δίνει φωνή στους ανθρώπους «χωρίς φωνή», στις γυναίκες και αντιστέκεται στην επίθεση της λήθης ενάντια στην ιστορική μνήμη. Τα κείμενά της σε περιοδικά και εφημερίδες και κυρίως το βιβλίο της Λεξικό ελληνικών ταινιών μικρού μήκους (1939-1992), αποτελούν ένα σημαντικό συγγραφικό έργο που στέκεται επάξια δίπλα στο κινηματογραφικό της».
Στην ανακοίνωσή του το ΚΚΕ σημειώνει: «Η Αλίντα Δημητρίου, η σκηνοθέτης που πρόβαλε τη ζωή των γυναικών στην Εθνική Αντίσταση και τον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας, έφυγε από τη ζωή. Το έργο της αποτελεί σημαντική συμβολή στην ανάδειξη των ηρωικών σελίδων της ιστορίας του λαού μας. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους της».
Στην ανακοίνωσή της η ΔΗΜΑΡ σημειώνει: «Η Αλίντα Δημητρίου, μια σημαντική ελληνίδα σκηνοθέτιδα, έφυγε σήμερα από τη ζωή. Αφοσιωμένη στο ντοκιμαντέρ και στις ταινίες μικρού μήκους άφησε πλούσιο έργο, που επικεντρώνεται στη συμμετοχή των γυναικών στους πολιτικούς αγώνες. Η τριλογία της για τις γυναίκες στην Κατοχή, στον Εμφύλιο και στη Χούντα αποτελεί την παρακαταθήκη της στις επόμενες γενιές. Παράλληλα γύρισε πάνω από πενήντα ταινίες τεκμηρίωσης για την τηλεόραση και έγραψε και μετέφρασε άρθρα σε κινηματογραφικά περιοδικά. Δικό της έργο είναι, τέλος, η πολύ σημαντική «Φιλμογραφία Ταινιών Μικρού Μήκους». Η Αλίντα Δημητρίου σε όλη της τη ζωή υπηρέτησε την αριστερά με συνέπεια, εκτός κομματικών μηχανισμών, αδέσμευτη και ανεξάρτητη.  Η Δημοκρατική Αριστερά εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στους οικείους της».