Γιατί θλιμμένος Ιούνη μου;

  Επιτέλους έφτασε το καλοκαίρι!! Μα τι καλοκαίρι είναι αυτό; Τη μία ήλιος, ζέστη, την άλλη βροχή, κρύο και χαμός... Και τα νεύρα δε συμμαζεύονται. Για περίμενε όμως, μήπως μας φταίει “λίγο” για την κακή διάθεση και η εξεταστική;

 

  Κάθε μέρα εδώ και ένα –στην καλύτερη περίπτωση- μήνα οι φοιτητές της φιλοσοφικής βρίσκονται μεσ’το τρέξιμο,το άγχος και την πίεση. Να προλάβουν έγκαιρα να βρουν τις... χαμένες σημειώσεις. Άσε δεν είναι εξεταστική αυτό, αλλά κυνήγι κρυμμένου θυσαυρού. Μόνο που θυσαυρός κατέληξε να είναι η αποστήθιση της τρέλας που κουβαλάει κάθε καθηγητής στο κεφάλι του και απαιτεί να τη γνωρίζουμε και να αναπαραγάγουμε άκριτα! Γιατί για να περάσεις το μάθημα πρέπει να έχεις καλές σημειώσεις, τα λόγια του καθηγητή σου δηλαδή αυτολεξεί. Βέβαια τα προβλήματα μονάχα αρχίζουν εκεί.. Μέσα σε ένα συμπυκνωμένο εξάμηνο κάθε μέρα τρέξιμο, παρακολούθηση σερί 3-ωρων, 6-ωρων μπορεί και 9-ωρων μαθημάτων, σεμινάρια, υποχρεωτικές παρακολουθήσεις και μπόλικες εργασίες. Και τι γίνεται όμως με τους εργαζόμενους φοιτητές; Αυτοί πώς θα τα καταφέρουν όταν αδυνατούν να παρακολουθήσουν μαθήματα εντατικά;

  Ας δούμε όμως πιο αναλυτικά το ζήτημα της καθηγητικής αυθαιρεσίας την περίοδο της εξεταστικής.
Ο αυταρχισμός αρκετών καθηγητών στην περίοδο της εξεταστικής είναι κάτι παραπάνω από προφανής, είναι μάλλον κάτι αναμενόμενο. Οι παράλογες απαιτήσεις (απαγόρευση να πάρουμε τα θέματα, υπερβολικά μεγάλα κενά μεταξύ των φοιτητών ακόμα και όταν η αίθουσα έχει πολύ κόσμο, δυσνόητες σημειώσεις), οι προσβλητικές συμπεριφορές που αναδεικνύουν τον κάθε φοιτητή υποψήφιο ¨αντιγραφέα¨ και οι προσωπικές παραξενιές του καθηγητή, είναι μερικά από αυτά που καλείται να υποστεί ο φοιτητής για να μπορέσει να δώσει το μάθημα. Βέβαια όλα αυτά δεν είναι αρκετά αφού πολλές φορές ο φοιτητής καλείται να γράψει σε ανεπαρκείς χρόνους εξέτασης, δυσνόητα ή και καθόλου συγγράμματα και απαιτητικά θέματα που πολλές φορές δεν ανταποκρίνονται σε αυτά που έχει ζητήσει ή διδάξει ο καθηγητής.

Και σε αυτήν την εξεταστική, δεν ξεκινήσαμε καλά....

  Στο μάθημα του Παυλόπουλου, στο 1ο έτος του Ιστορικού-Αρχαιολογικού, προστέθηκαν τελευταία στιγμή στην ύλη 300 σελίδες(!)

Τα πρωτεία ωστόσο τα πήρε και πάλι ο Η. Μπεζεβέγκης, ο οποίος εκτός του ότι άργησε να φέρει τα θέματα 35 λεπτά και όπως πάντα αυτοπροσώπως -για να ψαρώσει και να προσβάλει με τις ατάκες του φοιτητές,βάζει θέματα πολλαπλής επιλογής λέγοντας χαρακτηριστικά πως "όποιοι φοιτητές παίξουν τζόκερ με τα θέματα, θα το καταλάβει και όχι μόνο θα τους κόψει, αλλά πολύ περισσότερο θα τους στοχοποιεί επανειλλημένως σε κάθε εξεταστική(!!) Πρακτικές που φυσικά δεν αφήνουν ανεπηρέαστους και τους φοιτητές, οι οποίοι θα τρέχουν εκβιαστικά από αμφιθέατρο σε αμφιθέατρο για να πάρουν το πτυχίο στην ώρα τους.

Βέβαια, υπάρχει πάντα και η καθηγήτρια Μ. Ευθυμίου του Ιστορικού-Αρχαιολογικού, που δε διστάζει να φτιάχνει φαντασιακά κριτήρια του στυλ “ωραία γράμματα, σωστή ορθογραφία, δομή” και αν δεν τηρηθούν αυτά, οι φοιτητές είναι υποχρεωμένοι να προσέλθουν ένας-ένας στο γραφείο της και να απολογηθούν για τα λάθη τους(!)

Κατά τη διάρκεια της εξέτασης....

  Είναι πολύ γνωστές σε όλους μας αλλαγές θέσεων αρκετές φορές χωρίς λόγο και φυσικά οι επιτηρητές – Κέρβεροι πάνω από τα κεφάλια μας την ώρα της εξέτασης. Εν τέλει όλοι θεωρούμαστε ύποπτοι “αδιαβασιάς” και “κλεψιάς” σε αυτή την σχολή. Και φυσικά ας μην ξεχνάμε την ανεπίτρεπτη “επίσκεψη” στην τουαλέτα κατά την διάρκεια των εξετάσεων, καθώς όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι αν συμβεί αυτό φυσικά είμαστε ανάξιοι να περάσουμε το μάθημα. Λίγη αυτοσυγκράτηση!

  Η κατάσταση αυτή βέβαια που όλους μας πλήττει και μας προβληματίζει δεν είναι τυχαία. Αποτελεί μέρος της εντατικοποίησης των σπουδών μας στο πλάνο της προετοιμασίας για τους εξίσου εντατικοποιημένους ρυθμούς εργασίας. Είναι μήπως τυχαίο επίσης ότι όλα τα νομοσχέδια σχετικά με την τριτοβάθμια εκπαίδευση περιέχουν διατάξεις σχετικά με τη φοιτητική καθημερινότητα;;
Για εμάς, βασικός στόχος και των δύο αποτελεί η ένταξη των φοιτητών σε μια συγκεκριμένη νόρμα, όπου λείπουν τα ενδιαφέροντα, ο ελεύθερος χρόνος, και η συλλογική δράση, με αποτέλεσμα την δημιουργία φοιτητών με χαρακτηριστικά ατομικού δρόμου και πειθάρχησης, με σκοπό μεταξύ άλλων και το φοιτητικό κίνημα να φυτοζωεί!

  Όσον αφορά το μέλλον, αναλυτικότερα, στοχεύει στη δημιουργία εντατικοποιημένων και υποταγμένων εργαζομένων-μηχανών χωρίς ίχνος συλλογικών αναπαραστάσεων, που θα θεωρούν “φυσιολογικές” και ηθικά νόμιμες έννοιες όπως “συναδελφικός” ανταγωνισμός, υποταγή και πλήρη αδιαφορία για ότι δεν επιφέρει χρηματικό και ατομικό κέρδος!

Απαιτούμε:

• Ανθρωπίνους όρους εξέτασης, χωρίς θέματα παράλογα, εκτός ύλης και ανεπαρκή χρόνο εξέτασης.
• Θέματα διαβαθμισμένης δυσκολίας.

• Να γίνεται επανεξέταση ή κανονικοποίηση,σε περίπτωση που ο αριθμός των επιτυχόντων είναι μικρότερος της τάξης του 50%.

• Δεν δεχόμαστε απαξιωτικά σχόλια από τους επιτηρητές ούτε από τους καθηγητές. Δεν είμαστε υποψήφιοι αντιγραφείς. Έχουμε το δικαίωμα να πηγαίνουμε τουαλέτα την ώρα της εξέτασης.
• Δεν δεχόμαστε αλλαγές θέσεων κατά την ώρα της εξέτασης ούτε τον έλεγχο των προσωπικών μας αντικειμένων. Δεν υπακούμε αλλά ούτε και μένουμε αμέτοχοι, γιατί με αυτόν τον τρόπο δίνουμε πάτημα για ακόμα περισσότερες “παραξενιές” στο μέλλον.

Αντιπροτάσσουμε:
• Συλλογικές σημειώσεις (μέσω στεκιού ή και διαδικτυακά) ενάντια στη λογική των ΔΑΠ/ΠΑΣΠ που καλλιεργεί την ατομικότητα σε βάρος της συλλογικής δράσης.
• Διαβάζουμε μαζί γιατί το συλλογικό διάβασα πάντα αποδίδει καλύτερα.
• Δεν δεχόμαστε την τυφλή υπακοή στους παράλογους και συντηρητικούς καθηγητές που θεωρούν το μάθημα και τους φοιτητές ιδιοκτησία τους! (Άπειρα τα παραδείγματα ενδεικτικά αναφέρονται: Φάκας, Μπεζεβέγκης, Βερτουδάκης, Ευθυμίου και η λίστα συνεχίζεται επ’άπειρον..)

Δεν τρελαινόμαστε, δεν υποτασσόμαστε.
Υπάρχει ζωή και πέρα από την εξεταστική!