Η πλειονότητα των φοιτητών του
Μουσικού έχει ως εργασιακή προοπτική τη διδασκαλία. Σε μια συνθήκη λοιπόν, όπου
οι διορισμοί στο δημόσιο σχολείο είναι απειροελάχιστοι, η εργασία σε ωδεία και
ιδιαίτερα είναι μερική, επισφαλής και κακοπληρωμένη, το Υπουργείο Παιδείας
έρχεται να προαναγγείλει νέα εμπόδια για κάθε επίδοξο δάσκαλο μουσικής. Σε μια
προσπάθεια να μας «πετάξουν» εξω απο το εκπαιδευτικό σύστημα παρατηρούμε τις
αλλαγές στο νεό ωρολόγιο προγραμμα για το Ενιαίου Τύπου Ολοήμερο Δημοτικο
Σχολείο.
Το νέο πρόγραμμα για το Δημοτικό
Σχολείο προτείνει:
·
Κατάργηση δύο ωρών του μαθήματος της Μουσικής στις
δύο πρώτες τάξεις του Δημοτικού
·
Δυνατότητα
ανάθεσης της διδασκαλίας της Μουσικής σε εκπαιδευτικό γενικής παιδείας (ΠΕ70)
χωρίς προϋποθέσεις εξειδικευμένων γνώσεων, κατάρτισης, κτλ.
Ενάντια σε επιστημονικές, ιατρικές παιδαγωγικές
μελέτες που εκθειάζουν την τέχνη της μουσικής ως απαραίτητο και ικανότατο
εργαλείο γνώσης και πολιτισμού για την ψυχοσωματική ανάπτυξη αλλά και την κοινωνικοποίηση
των παιδιών το Υπουργείο παιδείας προτείνει ένα νεό προγραμμά που περιορίζει τις δυνατότητες των νέων να συμβάλουν στην ανάπτυξη του πολιτισμού της χώρας και να συμμετέχουν στον
διάλογο, τόσο κοινωνικό όσο και πολιτισμικό, που συντελείται εντός και εκτός
των συνόρων της χώρας.
Όπως
αντιλαμβανόμαστε, κατι τέτοιο σαφώς υποβαθμίζει το μάθημα της μουσικής αλλά και των
εκπαιδευτικών της ειδικότητας της Μουσικής (ΠΕ16) στερώντας μας μια ακόμη
εργασιακή προοπτική την στιγμή που ήδη οι προοπτικες μας είναι ελάχιστες.
Στο φόντο που έχει διαμορφωθεί τα τελευταία
χρόνια στα πλαίσια της κρίσης και των μνημονίων, οι κατευθύνσεις που
προωθούνται για την παιδεία, βρισκόμενες σε πλήρη συνέχεια με τη συνολική
αντιλαϊκή πολιτική, διαμορφώνουν ακόμα πιο ασφυκτικές συνθήκες για τους
φοιτητές .
