Νίκος Μπελογιάννης: Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο

αναδημοσίευση από tvxs.gr
Στις 30 Μαρτίου 1952, στις 4.12 π.μ ο Νίκος Μπελογιάννης, με τρεις συντρόφους του, τους Καλούμενο, Αργυριάδη και Μπάτση, στήνονται απέναντι από το εκτελεστικό απόσπασμα, στο Γουδί και εκτελούνται δια τoυφεκισμού.

Ο Νίκος Μπελογιάννης γεννήθηκε στην Αμαλιάδα το 1915. Από παιδική ηλικία γαλουχήθηκε με τα ιδανικά του κομμουνισμού και από νωρίς, στα φοιτητικά του κιόλας χρόνια, στη Νομική Αθηνών, στοχοποιείται λόγω της πολιτικής του δράσης. Από το 1934 ο Μπελογιάννης είναι μέλος του ΚΚΕ. Η δυναμική του παρουσία στην πολιτική ζωή της Αμαλιάδας, ως γραμματέας της τοπικής οργάνωσης, δημιουργεί ρίξεις με την καθεστωτική τάξη και σύντομα συλλαμβάνεται και εξορίζεται.

Το πραξικόπημα της 4ης Αυγούστου του 1936, του Ιωάννη Μεταξά, σηματοδοτεί και την έναρξη ενός ανηλεούς αντικομουνιστικού μένους. Οι φυλακίσεις, οι εξορίες και τα βασανιστήρια σημάδεψαν τη ζωή του Νίκου Μπελογιάννη. Την στιγμή που οι ναζί εισβάλουν στην Ελλάδα, ο Μπελογιάννης βρίσκεται κρατούμενος στις φυλακές Ακροναυπλίου. Ζητά την ελευθερία του για συμμετάσχει στον πόλεμο αλλά η κυβέρνηση αρνείται. Καταφέρνει να αποδράσει και εντάσσεται στον ΕΛΑΣ ως καπετάνιος μεραρχίας στην Πελοπόννησο.

η συνέχεια εδώ...

Εξεταστική 2 εβδομάδων..;

η συνέχεια εδώ...

Απέναντι στα εξεταστικά κάτεργα απαντούμε με συλλογικούς αγώνες

η συνέχεια εδώ...

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΒΙΑΙΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ

Τρίτη 1η Απριλίου 2014 στις 18.30

κεντρική αίθουσα Δημαρχείου Χαϊδαρίου

Λεωφόρος Αθηνών 181, Χαϊδάρι

Μπροστά στον καταιγισμό των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης και των διαδοχικών μνημονίων σε κάθε πτυχή της ζωής μας, με την μαζική ανεργία, την ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας, την προϊούσα διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών, την πλήρη κατάργηση του όποιου «κράτους πρόνοιας» υπήρχε μέχρι τώρα και την ραγδαία, εν μέσω όλων αυτών, πτωχοποίηση της πλειονότητας, η συστηματική διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών υγείας (με αποκορύφωμα, μέχρι τώρα, την διάλυση του ΕΟΠΥΥ) και η πλήρης ιδιωτικοποίησή τους αποτελεί μιαν από τις πρώτες προτεραιότητες της νεοφιλελεύθερης διακυβέρνησης.
Στο χώρο της Ψυχικής Υγείας, ακριβώς τη στιγμή που η κρίση αυξάνει με γεωμετρική πρόοδο και κάνει όλο και πιο πολύπλοκη την εμφάνιση προβλημάτων ψυχικής υγείας σε όλο και πιο πλατειά κοινωνικά στρώματα, ακριβώς την ίδια στιγμή οι υπάρχουσες δημόσιες υπηρεσίες (τα τρία ψυχιατρεία που απέμειναν και οι όποιες άλλες, ανεπαρκέστατες αριθμητικά, διάσπαρτες, κατακερματισμένες και ισχνές υπηρεσίες ψυχικής υγείας) αποδυναμώνονται και οδηγούνται στο κλείσιμο.
Αυτό το βίαιο κλείσιμο/κατάργηση των ψυχιατρείων δεν έχει σε τίποτα να κάνει με την πάλαι ποτέ επιδίωξη για ένα σύστημα Ψυχικής Υγείας, δημόσιο και δωρεάν, «πέρα από» τον κατασταλτικό και, κατ΄ ουσίαν, αντιθεραπευτικό θεσμό του ψυχιατρείου, ενός οργάνου πρωτίστως κοινωνικού ελέγχου αντί θεραπευτικής φροντίδας και υποστήριξης των ανθρώπων με σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας.
Η μετάβαση «πέρα από» το ψυχιατρικό άσυλο ήταν πάντα συνυφασμένη

η συνέχεια εδώ...

Διαγραφές: το φοιτητικό σώμα στο κρεβάτι του Προκρούστη

Τον τελευταίο καιρό έχει ανοίξει ξανά μια συζήτηση σχετικά με το ζήτημα των “αιωνίων φοιτητών”. Αν κοιτάξει κανείς την αρθρογραφία θα δει ανθρώπους να χύνουν τόνους μελάνη για να μας πείσουν ότι πρέπει να επιτέλους να λήξει το ζήτημα με τους “τεμπέληδες” που επιβαρύνουν τα ιδρύματα, άλλους να ψάχνουν την ιδιαίτερη μέθοδο για να εφαρμοστούν οι διαγραφές, από που να αρχίσουν, αν οι “αιώνiοι” θα τιμωρηθούν με δίδακτρα. Όπως μας έχουν συνηθίσει τον τελευταίο καιρό από τις διαθεσιμότητες-απολύσεις στο δημόσιο και την απελευθέρωση των εργασιακών σχέσεων στον ιδιωτικό τομέα, υπάρχει αριθμητικός στόχος: 180.000 κεφάλια πρέπει “να κοπούν” μέχρι του χρόνου. Εμείς μάλλον θα προτιμήσουμε να πούμε γιατί όλη αυτή η φασαρία και ποιες οι επιπτώσεις για εμάς τους φοιτητές.

Διαγραφές και νόμοι Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου

Σημαντική τομή που πέτυχε το υπουργείο με τους νόμους αυτούς ήταν η καθιέρωση-θεσμοθέτηση των ορίων στα χρόνια φοίτησης (ν+2). Παρά τους μαζικούς αγώνες (με 300 καταλήψεις για σχεδόν 1 μήνα) των φοιτητών που καταδίκασαν τους νόμους αυτούς και κατάφεραν να παγώσουν πολλές διατάξεις τους, το υπουργείο έρχεται τώρα-ξεκινώντας από τα “εύκολα”, δηλαδή τις διαγραφές των “αιωνίων”- να κατοχυρώσει ότι το μέτρο των ορίων φοίτησης θα εμπεδωθεί. Δηλαδή, πέρα από τα όσα λέγονται δημοσίως(το “ξεσκαρτάρισμα” του φοιτητικού πληθυσμού), υπάρχει κι μια βασικότερη στόχευση. Και κάπως έτσι περνάμε στο ερώτημα...

Κι εμένα τι με νοιάζει;

η συνέχεια εδώ...

Το πρώτο Αντιφασιστικό Φεστιβάλ Παραστατικών Τεχνών

Το πρώτο Αντιφασιστικό Φεστιβάλ Παραστατικών Τεχνών στο αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο «Εμπρός» είναι γεγονός. Το Φεστιβάλ αποτελεί πρωτοβουλία καλλιτεχνών που στόχο έχουν να δράσουν ενάντια στον βίαιο εκφασισμό της κοινωνίας. Διεξάγεται από τις 13 Μαρτίου και θα διαρκέσει ως τις 23 του μήνα, ξεκινώντας καθημερινά από τις 16.00. Όπως αναφέρουν στηΦωτεινή Λαμπρίδη οι καλλιτέχνες, το Αντιφασιστικό Φεστιβάλ, ευελπιστεί να συνενώσει ακόμη περισσότερες ομάδες στο μέλλον και να γίνει ακόμη πιο συλλογικό.

 
Το Αντιφασιστικό Φεστιβάλ Παραστατικών Τεχνών περιλαμβάνει θεατρικές παραστάσεις, δρώμενα, performances, συναυλίες, εργαστήρια για μικρούς και μεγάλους και συντονισμένες συζητήσεις. Οι δραστηριότητες διεξάγονται στο ελεύθερο αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο ΕΜΠΡΟΣ και στον δημόσιο χώρο της Αθήνας.

η συνέχεια εδώ...

Η Τούρκικη αστυνομία χτυπάει την λαοθάλασσα των διαδηλωτών στην κηδεία του Μπέρκιν

αναδημοσίευση από alfavita.gr

Ο Berkin Elvan, κατά την διάρκεια των συγκρούσεων στην Τουρκία τον Ιούνιο του 2013, είχε χτυπηθεί από την αστυνομία με δακρυγόνο. Ο Berkin πέθανε σήμερα στις 7 το πρωί μετά από 269 μέρες που νοσηλευόταν σε κωματώδη κατάσταση.

Η οικογένεια του Τούρκου "Αλέξη" έγραψε στο twitter: "Χάσαμε τον γιο μας Berkin Elvan στις 7 το πρωί, Συλλυπητήρια σε όλους μας". Η μητέρα του, Gülsüm Elvan πρόσθεσε πως " Δεν ήταν ο Αλάχ που πήρε το παιδί μου αλλά ο Ταγίπ Ερτογάν"

Η κυβέρνηση Ερντογάν είχε αποκαλέσει τις πράξεις της αστυνομίας ως "ηρωικές" κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων στο πάρκο Γκεζί, παρόλο που υπήρχαν νεκροί και πάρα πολλοί τραυματίες από τις επιθέσεις της αστυνομίας κατά των διαδηλωτών.

"Το νεαρό του σώμα, αντιστάθηκε 267 ημέρες ενάντια στην ζημιά που του είχε προκαλέσει το δακρυγόνο από την αστυνομία, αντιστάθηκε με τον ίδιο τρόπου που ο λαός μας αντιστέκεται στον Φασισμό. Αλλά η αντίσταση έχει τώρα μειωθεί βαθμιαία, ενώ χειροτερεύει η κατάσταση των ζωτικών οργάνων του καθώς η λειτουργίες του μυαλού του είναι πολύ μειωμένες" Αυτά έλεγε η αναφορά στις 9 Μαρτίου. Το παιδί είχε χάσει 16 ολόκληρα κιλά κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του ενώ στις 6 Μαρτίου έπαθε επιληπτική κρίση και μια μέρα αργότερα σταμάτησε η καρδιά του. Είχε μόλις γίνει 15χρονών τον Ιανουάριο ενώ βρισκόταν ακόμα σε κώμα.

Ο νεαρός έφηβος, είναι όγδοος άνθρωπος που χάνει τη ζωή του κατά το κύμα διαδηλώσεων για το Πάρκο Γκεζί στην Κωνσταντινούπολη. Νοσηλευόταν από τον Ιούνιο με βαριές εγκεφαλικές κακώσεις.

η συνέχεια εδώ...

Φωτογραφικό υλικό από τη σημερινή κινητοποίηση των καθηγητών ενάντια στις απολύσεις και τις διαθεσιμότητες

η συνέχεια εδώ...

ΔΑΠ-ΝΔΦΚ: ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΠΑΡΤΥ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΗΜΕΡΙΔΕΣ…ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ "ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ"

Στις 10 Μαρτίου η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, η πρώτη και υπεύθυνη δύναμη της σχολής μας, με υπερηφάνεια κάλεσε το σύλλογο φοιτητών φιλοσοφικής στην εκπαιδευτική ημερίδα που διοργάνωσε με θέμα "Δάσκαλοι και Έφηβοι".

Στις 10 Μαρτίου η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ αποφάσισε να ενισχύσει το ρόλο της ως κυβερνητική παράταξη και να μην παραμείνει μόνο στο σύνθημα "Είμαστε εκείνοι που παλεύουμε για ανοιχτές σχολές". Έτσι προέβη στη διοργάνωση μιας εκδήλωσης αντιπαραθετικής προς τον ίδιο τον χαρακτήρα του πανεπιστημίου.

 Βέβαια γεννιέται το ερώτημα πως είναι δυνατόν μια εκπαιδευτική ημερίδα να υποβαθμίζει το ρόλο του δημόσιου και δωρεάν πανεπιστημίου.

-Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ συνεργαζόμενη με εταιρείες-χορηγούς της ημερίδας και συγχρηματοδοτούμενη από το ΕΣΠΑ φροντίζει με ζήλο να ενταθεί η επιχειρηματική λειτουργία του πανεπιστημίου. Ανοίγει με ευκολία τις πόρτες του δημόσιου και δωρεάν πανεπιστημίου σε ιδιώτες, την ίδια στιγμή που οι εργολαβίες έχουν εισβάλλει στη σχολή. Γίνεται επομένως το πρώτο βήμα για ένα ημί-ιδιωτικοποιημένο πανεπιστήμιο.

η συνέχεια εδώ...

Για τους Ουκρανούς, που δύο γενιές μετά, έχουν λησμονήσει την "τερατώδικη φρίκη" του ναζισμού και τώρα που ξαναβρήκαν λίγο τις δυνάμειες τους, αναπαράγουν αυτά που κάποιοι από αυτούς προκάλεσαν (συντασσόμενοι με τους ναζί) ή υπέστησαν (ως θύματα του ναζισμού).

από  το "Ταξίδι στην Ανατολή" του Έρμαν  Έσσε:

"Ολόκληρη η παγκόσμια ιστορία συχνά μου φαίνεται να μην είναι τίποτα περισσότερο από ένα βιβλίο με εικόνες που καθρεφτίζει τον πιο ισχυρό και τυφλό πόθο της ανθρωπότητας: τον πόθο της λήθης. Μήπως η κάθε γενιά με απαγορεύσεις, σιωπή και γελοποίηση δε σβήνει ακριβώς αυτά που η προηγούμενη γενιά θεωρούσε πιο σπουδαία; Δεν είδαμε μόλις πρόσφατα πως ένας τερατώδικος, φριχτός πόλεμος, που κράτησε χρόνια, ξεχάστηκε, παραμορφώθηκε και σβήστηκε ως δια μαγείας από λαούς ολόκληρους και πως οι ίδιοι αυτοί λαοί σήμερα που ξαναβρήκαν λίγο τις δυνάμεις τους προσπαθούν να θυμηθούν, με συναρπαστικά πολεμικά μυθιστορήματα, αυτά που εκείνοι οι ίδιοι προκάλεσαν και υπέστησαν πριν από λίγα χρόνια;"

η συνέχεια εδώ...